บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ |
ฉบับภาษาไทย บาลีอักษรไทย บาลีอักษรโรมัน |
ตติยสิกฺขาปทํ [๕๘๖] เตน สมเยน พุทฺโธ ภควา สาวตฺถิยํ วิหรติ เชตวเน อนาถปิณฺฑิกสฺส อาราเม ฯ เตน โข ปน สมเยน สตฺตรสวคฺคิยา ภิกฺขู อจิรวติยา นทิยา อุทเก กีฬนฺติ ฯ เตน โข ปน สมเยน ราชา ปเสนทิ โกสโล มลฺลิกาย เทวิยา สทฺธึ อุปริปาสาทวรคโต โหติ ฯ อทฺทสา โข ราชา ปเสนทิ โกสโล สตฺตรสวคฺคิเย ภิกฺขู อจิรวติยา นทิยา อุทเก กีฬนฺเต ทิสฺวาน มลฺลิกํ เทวึ เอตทโวจ เอเต เห ๑- มลฺลิเก อรหนฺโต อุทเก กีฬนฺตีติ ฯ นิสฺสํสยํ โข มหาราช ภควตา สิกฺขาปทํ อปฺปญฺญตฺตํ เต วา ภิกฺขู อปฺปกตญฺญุโนติ ฯ {๕๘๖.๑} อถโข รญฺโญ ปเสนทิสฺส โกสลสฺส เอตทโหสิ เกน นุ โข อหํ อุปาเยน ภควโต จ น อาโรเจยฺยํ ภควา จ ชาเนยฺย อิเม ภิกฺขู อุทเก กีฬนฺตีติ ๒- ฯ อถโข ราชา ปเสนทิ โกสโล สตฺตรสวคฺคิเย ภิกฺขู ปกฺโกสาเปตฺวา เตสํ มหนฺตํ คุฬปิณฺฑํ อทาสิ อิมํ ภนฺเต คุฬปิณฺฑํ ภควโต เทถาติ ฯ สตฺตรสวคฺคิยา ภิกฺขู ตํ คุฬปิณฺฑํ อาทาย เยน ภควา เตนุปสงฺกมึสุ อุปสงฺกมิตฺวา ภควนฺตํ เอตทโวจุํ อิมํ ภนฺเต คุฬปิณฺฑํ ราชา [๓]- ภควโต เทตีติ ฯ กหํ ปน ตุเมฺห ภิกฺขเว ราชา อทฺทสาติ ฯ อจิรวติยา นทิยา ภควา อุทเก กีฬนฺเตติ ฯ วิครหิ พุทฺโธ ภควา กถํ หิ นาม ตุเมฺห โมฆปุริสา อุทเก กีฬิสฺสถ @เชิงอรรถ: ๑ ม. เต ฯ ๒ ม. กีฬิตาติ ฯ ๓ ม. ปเสนทิ โกสโล ฯ เนตํ โมฆปุริสา อปฺปสนฺนานํ วา ปสาทาย ปสนฺนานํ วา ภิยฺโยภาวาย ฯเปฯ เอวญฺจ ปน ภิกฺขเว อิมํ สิกฺขาปทํ อุทฺทิเสยฺยาถ อุทเก หสฺสธมฺเม ๑- ปาจิตฺติยนฺติ ฯ [๕๘๗] อุทเก หสฺสธมฺโม นาม อุปริโคปฺผเก อุทเก หสฺสาธิปฺปาโย นิมุชฺชติ วา อุมฺมุชฺชติ วา ปลวติ วา อาปตฺติ ปาจิตฺติยสฺส ฯ [๕๘๘] อุทเก หสฺสธมฺเม หสฺสธมฺมสญฺญี อาปตฺติ ปาจิตฺติยสฺส ฯ อุทเก หสฺสธมฺเม เวมติโก อาปตฺติ ปาจิตฺติยสฺส ฯ อุทเก หสฺสธมฺเม อหสฺสธมฺมสญฺญี อาปตฺติ ปาจิตฺติยสฺส ฯ [๕๘๙] เหฏฺฐาโคปฺผเก อุทเก กีฬติ อาปตฺติ ทุกฺกฏสฺส ฯ [๒]- นาวาย กีฬติ อาปตฺติ ทุกฺกฏสฺส ฯ หตฺเถน วา ปาเทน วา กฏฺเฐน วา กฐลาย วา อุทเก หนติ ๓- อาปตฺติ ทุกฺกฏสฺส ฯ ภาชนคตํ อุทกํ วา กญฺชิกํ วา ขีรํ วา ตกฺกํ วา รชนํ วา ปสฺสาวํ วา จิกฺขลฺลํ วา กีฬติ อาปตฺติ ทุกฺกฏสฺส ฯ [๕๙๐] อุทเก อหสฺสธมฺเม หสฺสธมฺมสญฺญี อาปตฺติ ทุกฺกฏสฺส ฯ อุทเก อหสฺสธมฺเม เวมติโก อาปตฺติ ทุกฺกฏสฺส ฯ อุทเก อหสฺสธมฺเม อหสฺสธมฺมสญฺญี อนาปตฺติ ฯ [๕๙๑] อนาปตฺติ น หสฺสาธิปฺปาโย สติ กรณีเย อุทกํ โอตริตฺวา นิมุชฺชติ วา อุมฺมุชฺชติ วา ปลวติ วา ปารํ คจฺฉนฺโต @เชิงอรรถ: ๑ ม. หสธมฺเม ฯ ยุ. หาสธมฺเม ฯ เอวมุปริปิ ฯ ๒ ม. อุทเก ฯ @๓ ม. ยุ. อุทกํ ปหรติ ฯ นิมุชฺชติ วา อุมฺมุชฺชติ วา ปลวติ วา อาปทาสุ อุมฺมตฺตกสฺส อาทิกมฺมิกสฺสาติ ฯ ตติยสิกฺขาปทํ นิฏฺฐิตํ ฯ --------- จตุตฺถสิกฺขาปทํ [๕๙๒] เตน สมเยน พุทฺโธ ภควา โกสมฺพิยํ วิหรติ โฆสิตาราเม ฯ เตน โข ปน สมเยน อายสฺมา ฉนฺโน อนาจารํ อาจรติ ฯ ภิกฺขู เอวมาหํสุ มา อาวุโส ฉนฺน เอวรูปํ อกาสิ เนตํ กปฺปตีติ ฯ โส อนาทริยํ ปฏิจฺจ กโรติเยว ฯ เย เต ภิกฺขู อปฺปิจฺฉา ฯเปฯ เต อุชฺฌายนฺติ ขียนฺติ วิปาเจนฺติ กถํ หิ นาม อายสฺมา ฉนฺโน อนาทริยํ กริสฺสตีติ ฯเปฯ สจฺจํ กิร ตฺวํ ฉนฺน อนาทริยํ กโรสีติ ฯ สจฺจํ ภควาติ ฯ วิครหิ พุทฺโธ ภควา กถํ หิ นาม ตฺวํ โมฆปุริส อนาทริยํ กริสฺสสิ เนตํ โมฆปุริส อปฺปสนฺนานํ วา ปสาทาย ปสนฺนานํ วา ภิยฺโยภาวาย ฯเปฯ เอวญฺจ ปน ภิกฺขเว อิมํ สิกฺขาปทํ อุทฺทิเสยฺยาถ {๕๙๒.๑} อนาทริเย ปาจิตฺติยนฺติ ฯ
เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๒ หน้าที่ ๓๘๘-๓๙๑. https://84000.org/tipitaka/read/pali_item.php?book=2&item=586&items=7 อ่านโดยใช้เครื่องหมาย [เลขข้อ] เป็นเกณฑ์แบ่งข้อ :- https://84000.org/tipitaka/read/pali_item.php?book=2&item=586&items=7&mode=bracket อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรโรมัน :- https://84000.org/tipitaka/read/roman_item.php?book=2&item=586&items=7 อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- https://84000.org/tipitaka/read/byitem.php?book=2&item=586&items=7 ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :- https://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=2&i=586 สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๒ https://84000.org/tipitaka/read/?index_2 https://84000.org/tipitaka/english/?index_2
|
บันทึก ๒ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]