ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
     ฉบับภาษาไทย   บาลีอักษรไทย   บาลีอักษรโรมัน 
อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๔ ภาษาบาลี อักษรไทย พระวินัยปิฎกเล่มที่ ๔ วินย. มหาวคฺโค (๑)
     [๓๑]   อสฺโสสุํ  โข  อายสฺมโต  ยสสฺส  ปญฺญาสมตฺตา คิหิสหายกา
ชานปทา    ปุพฺพานุปุพฺพกานํ   กุลานํ   ปุตฺตา   ยโส   กิร   กุลปุตฺโต
เกสมสฺสุํ   โอหาเรตฺวา   กาสายานิ  วตฺถานิ  อจฺฉาเทตฺวา  อคารสฺมา
อนคาริยํ  ปพฺพชิโตติ  ฯ  สุตฺวาน  เนสํ  เอตทโหสิ น หิ นูน โส โอรโก
ธมฺมวินโย  น  สา  โอรกา  ปพฺพชฺชา  ยตฺถ  ยโส  กุลปุตฺโต  เกสมสฺสุํ
โอหาเรตฺวา   กาสายานิ   วตฺถานิ  อจฺฉาเทตฺวา  อคารสฺมา  อนคาริยํ
ปพฺพชิโตติ   ฯ   เต   เยนายสฺมา   ยโส  เตนุปสงฺกมึสุ  อุปสงฺกมิตฺวา
อายสฺมนฺตํ ยสํ อภิวาเทตฺวา เอกมนฺตํ อฏฺฐํสุ ฯ
     {๓๑.๑}   อถโข  อายสฺมา  ยโส  เต  ปญฺญาสมตฺเต  คิหิสหายเก
อาทาย     เยน    ภควา    เตนุปสงฺกมิ    อุปสงฺกมิตฺวา    ภควนฺตํ
อภิวาเทตฺวา   เอกมนฺตํ   นิสีทิ   เอกมนฺตํ   นิสินฺโน   โข   อายสฺมา
ยโส    ภควนฺตํ    เอตทโวจ    อิเม    เม   ภนฺเต   ปญฺญาสมตฺตา
คิหิสหายกา    ชานปทา    ปุพฺพานุปุพฺพกานํ    กุลานํ    ปุตฺตา   อิเม
ภควา   โอวทตุ   อนุสาสตูติ   ฯ   เตสํ   ภควา   อนุปุพฺพิกถํ  กเถสิ
เสยฺยถีทํ  ทานกถํ  สีลกถํ  สคฺคกถํ  กามานํ  อาทีนวํ  โอการํ  สงฺกิเลสํ
เนกฺขมฺเม  อานิสํสํ  ปกาเสสิ  ฯ  ยทา  เต  ภควา  อญฺญาสิ กลฺลจิตฺเต
มุทุจิตฺเต   วินีวรณจิตฺเต   อุทคฺคจิตฺเต   ปสนฺนจิตฺเต  อถ  ยา  พุทฺธานํ
สามุกฺกํสิกา    ธมฺมเทสนา    ตํ    ปกาเสสิ   ทุกฺขํ   สมุทยํ   นิโรธํ
มคฺคํ   ฯ   เสยฺยถาปิ   นาม   สุทฺธํ   วตฺถํ   อปคตกาฬกํ   สมฺมเทว
รชนํ   ปฏิคฺคเณฺหยฺย   เอวเมว   เตสํ   ตสฺมึเยวาสเน   วิรชํ  วีตมลํ
ธมฺมจกฺขุํ อุทปาทิ ยงฺกิญฺจิ สมุทยธมฺมํ สพฺพนฺตํ นิโรธธมฺมนฺติ ฯ
     {๓๑.๒}   เต  ทิฏฺฐธมฺมา  ปตฺตธมฺมา  วิทิตธมฺมา ปริโยคาฬฺหธมฺมา
ติณฺณวิจิกิจฺฉา    วิคตกถํกถา    เวสารชฺชปฺปตฺตา   อปรปฺปจฺจยา   สตฺถุ
สาสเน   ภควนฺตํ  เอตทโวจุํ  ลเภยฺยาม  มยํ  ภนฺเต  ภควโต  สนฺติเก
ปพฺพชฺชํ   ลเภยฺยาม   อุปสมฺปทนฺติ   ฯ  เอถ  ภิกฺขโวติ  ภควา  อโวจ
สฺวากฺขาโต  ธมฺโม  จรถ  พฺรหฺมจริยํ  สมฺมา  ทุกฺขสฺส  อนฺตกิริยายาติ ฯ
สา  ว  เตสํ  อายสฺมนฺตานํ  อุปสมฺปทา  อโหสิ  ฯ  อถโข  ภควา  เต
ภิกฺขู  ธมฺมิยา  กถาย  โอวทิ  อนุสาสิ  ฯ  เตสํ  ภควตา ธมฺมิยา กถาย
โอวทิยมานานํ    อนุสาสิยมานานํ    อนุปาทาย    อาสเวหิ    จิตฺตานิ
วิมุจฺจึสุ ฯ
     เตน โข ปน สมเยน เอกสฏฺฐี โลเก อรหนฺโต โหนฺติ ฯ


             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๔ หน้าที่ ๓๘-๓๙. https://84000.org/tipitaka/read/pali_item.php?book=4&item=31&items=1              อ่านโดยใช้เครื่องหมาย [เลขข้อ] เป็นเกณฑ์แบ่งข้อ :- https://84000.org/tipitaka/read/pali_item.php?book=4&item=31&items=1&mode=bracket              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรโรมัน :- https://84000.org/tipitaka/read/roman_item.php?book=4&item=31&items=1              อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- https://84000.org/tipitaka/read/byitem.php?book=4&item=31&items=1              ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :- https://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=4&i=31              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๔ https://84000.org/tipitaka/read/?index_4 https://84000.org/tipitaka/english/?index_4

อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม

บันทึก ๒ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]