ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
   ฉบับหลวง   บาลีอักษรไทย   PaliRoman 
อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๗ ภาษาบาลี อักษรไทย พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๙ สุตฺต. สํ. ขนฺธวารวคฺโค
     [๒๓๔]   เอตฺตเกนปิ  มยํ  อายสฺมโต  ฉนฺนสฺส  อตฺตมนา  อภิรทฺธา
ตํ  ๑-  อายสฺมา  ฉนฺโน  อาวิอกาสิสิ  ๒-  ขีลํ  ปภินฺทิ ๓- โอทหาวุโส
@เชิงอรรถ:  ม. อปิ นาม ตํ ฯ   ม. ยุ. อาวิอกาสิ ฯ   ม. ภินทิ ฯ
ฉนฺน   โสตํ   ภพฺโพสิ   ธมฺมํ   วิญฺญาตุนฺติ   ฯ   อถ  โข  อายสฺมโต
ฉนฺนสฺส    ตาวตเกเนว    อุฬารํ   ปีติปา   โมชฺชํ   อุปฺปชฺชิ   ภพฺโพ
กิรสฺมิ ธมฺมํ วิญฺญาตุนฺติ ฯ
     {๒๓๔.๑}   สมฺมุขา  เมตํ  อาวุโส ฉนฺน ภควโต สุตํ สมฺมุขา [๑]-
ปฏิคฺคหิตํ   กจฺจานโคตฺตํ   ภิกฺขุํ   โอวทนฺตสฺส  ทฺวยนิสฺสิโต  ขฺวายํ  ๒-
กจฺจาน   โลโก  เยภุยฺเยน  อตฺถิตญฺเจว  นตฺถิตญฺจ  ฯ  โลกสมุทยํ  โข
กจฺจาน   ยถาภูตํ  สมฺมปฺปญฺญาย  ปสฺสโต  ยา  โลเก  นตฺถิตา  สา  น
โหติ  ฯ  โลกนิโรธํ  โข  กจฺจาน  ยถาภูตํ  สมฺมปฺปญฺญาย  ปสฺสโต  ยา
โลเก   อตฺถิตา   สา   น   โหติ   ฯ   อุปายุปาทานาภินิเวสวินิพนฺโธ
ขฺวายํ   กจฺจาน   โลโก   เยภุยฺเยน   ตสฺส   อุปายุปาทานํ   เจตโส
อธิฏฺฐานาภินิเวสานุสยํ   น   อุเปติ  น  อุปาทิยติ  น  อธิฏฺฐาติ  อตฺตา
เมติ   ทุกฺขเมว   อุปฺปชฺชมานํ   อุปฺปชฺชติ   ทุกฺขํ  นิรุชฺฌมานํ  นิรุชฺฌตีติ
น   กงฺขติ   น  วิจิกิจฺฉติ  อปรปฺปจฺจยา  ญาณเมวสฺส  เอตฺถ  โหติ  ฯ
เอตฺตาวตา  โข  กจฺจาน  สมฺมาทิฏฺฐิ  โหติ  ฯ  สพฺพมตฺถีติ  โข กจฺจาน
อยเมโก  อนฺโต  สพฺพํ  นตฺถีติ  อยํ  ทุติโย  อนฺโต ฯ เอเต เต กจฺจาน
อุโภ  อนฺเต  อนุปคมฺม  มชฺเฌน  ตถาคโต  ธมฺมํ  เทเสติ อวิชฺชาปจฺจยา
สงฺขารา  สงฺขารปจฺจยา วิญฺญาณํ ฯเปฯ เอวเมตสฺส เกวลสฺส ทุกฺขกฺขนฺธสฺส
สมุทโย  โหติ  ฯ  อวิชฺชาย   เตฺวว  อเสสวิราคนิโรธา  สงฺขารนิโรโธ
ฯเปฯ  เอวเมตสฺส  เกวลสฺส  ทุกฺขกฺขนฺธสฺส  นิโรโธ  โหตีติ ฯ เอวเมตํ
อาวุโส   อานนฺท   โหติ   เยสํ  อายสฺมนฺตานํ  ตาทิสา  สพฺรหฺมจารโย
@เชิงอรรถ:  ยุ. จสทฺโท ทิสฺสติ ฯ   ม. ขวาหํ ฯ
อนุกมฺปกา     อตฺถกามา    โอวาทกา    อนุสาสกา    อิทญฺจ    ปน
เม อายสฺมโต อานนฺทสฺส ธมฺมเทสนํ สุตฺวา ธมฺโม อภิสมิโตติ ๑-


             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๑๗ หน้าที่ ๑๖๔-๑๖๖. http://84000.org/tipitaka/pali/pali_item_s.php?book=17&item=234&items=1&modeTY=2              อ่านโดยใช้เครื่องหมาย [เลขข้อ] เป็นเกณฑ์แบ่งข้อ :- http://84000.org/tipitaka/pali/pali_item_s.php?book=17&item=234&items=1&modeTY=2&mode=bracket              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรโรมัน :- http://84000.org/tipitaka/read/roman_item_s.php?book=17&item=234&items=1&modeTY=2              อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- http://84000.org/tipitaka/read/byitem_s.php?book=17&item=234&items=1&modeTY=2              ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :- http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=17&i=234              The Pali Atthakatha in Thai :- http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_th.php?B=12&A=7643              The Pali Atthakatha in Roman :- http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_rm.php?B=12&A=7643              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๗ http://84000.org/tipitaka/read/?index_17

อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม

บันทึก ๑๒ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]

สีพื้นหลัง :