ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
   ฉบับหลวง   บาลีอักษรไทย   PaliRoman 
อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วไม่แสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๒ ภาษาบาลี อักษรไทย พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๑๔ สุตฺต. องฺ. (๓): ปญฺจก-ฉกฺกนิปาตา
                    ติกณฺฑกีวคฺโค ปญฺจโม
     [๑๔๑]   ปญฺจิเม  ภิกฺขเว  ปุคฺคลา  สนฺโต  สํวิชฺชมานา  โลกสฺมึ
กตเม  ปญฺจ  ทตฺวา  อวชานาติ  สํวาเสน  อวชานาติ  อาเทยฺยมุโข ๔-
โหติ   โลโฬ   โหติ   มนฺโท   โมมูโห   โหติ   ฯ   กถญฺจ  ภิกฺขเว
ปุคฺคโล   ทตฺวา   อวชานาติ   อิธ   ภิกฺขเว  ปุคฺคโล  ปุคฺคลสฺส  เทติ
จีวรปิณฺฑปาตเสนาสนคิลานปจฺจยเภสชฺชปริกฺขารํ    ตสฺส    เอวํ    โหติ
อหํ   เทมิ   อยํ   ปฏิคฺคณฺหาตีติ   ตเมนํ   ทตฺวา   อวชานาติ   เอวํ
โข   ภิกฺขเว  ปุคฺคโล  ทตฺวา  อวชานาติ  ฯ  กถญฺจ  ภิกฺขเว  ปุคฺคโล
สํวาเสน   อวชานาติ   อิธ   ภิกฺขเว  ปุคฺคโล  ปุคฺคเลน  สทฺธึ  สํวสติ
เทฺว   วา  ตีณิ  วา  วสฺสานิ  ตเมนํ  สํวาเสน  อวชานาติ  เอวํ  โข
ภิกฺขเว   ปุคฺคโล   สํวาเสน   อวชานาติ  ฯ  กถญฺจ  ภิกฺขเว  ปุคฺคโล
@เชิงอรรถ:  ม. เจว ฯ   ม. ภตฺตาโท ฯ   ม. อกฺขโม จ โสเตน จาติ ฯ ยุ ... โสตรา
@จาติ ฯ   โป. ม. อาเธยฺยมุโข ฯ ยุ. อาทิย ... สี. อาทีย ... ฯ

--------------------------------------------------------------------------------------------- หน้าที่ ๑๘๕.

อาเทยฺยมุโข โหติ อิธ ภิกฺขเว เอกจฺโจ ปุคฺคโล ปรสฺส วณฺเณ วา อวณฺเณ วา ภาสิยมาเน ตํ ขิปฺปญฺเญว อธิมุจฺจิโต ๑- โหติ เอวํ โข ภิกฺขเว ปุคฺคโล อาเทยฺยมุโข โหติ ฯ กถญฺจ ภิกฺขเว ปุคฺคโล โลโฬ ๒- โหติ อิธ ภิกฺขเว เอกจฺโจ ปุคฺคโล อิตฺตรสทฺโธ โหติ อิตฺตรภตฺติ ๓- อิตฺตรเปโม อิตฺตรปสาโท เอวํ โข ภิกฺขเว ปุคฺคโล โลโฬ โหติ ฯ กถญฺจ ภิกฺขเว ปุคฺคโล มนฺโท โมมูโห โหติ อิธ ภิกฺขเว เอกจฺโจ ปุคฺคโล กุสลากุสเล ธมฺเม น ชานาติ สาวชฺชานวชฺเช ธมฺเม น ชานาติ หีนปณีเต ธมฺเม น ชานาติ กณฺหสุกฺกสปฺปฏิภาเค ธมฺเม น ชานาติ เอวํ โข ภิกฺขเว ปุคฺคโล มนฺโท โมมูโห โหติ ฯ อิเม โข ภิกฺขเว ปญฺจ ปุคฺคลา สนฺโต สํวิชฺชมานา โลกสฺมินฺติ ฯ


             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๒๒ หน้าที่ ๑๘๔-๑๘๕. http://84000.org/tipitaka/pali/pali_item_s.php?book=22&item=141&items=1&pagebreak=1&modeTY=2              อ่านโดยใช้เครื่องหมาย [เลขข้อ] เป็นเกณฑ์แบ่งข้อ :- http://84000.org/tipitaka/pali/pali_item_s.php?book=22&item=141&items=1&pagebreak=1&modeTY=2&mode=bracket              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรโรมัน :- http://84000.org/tipitaka/read/roman_item_s.php?book=22&item=141&items=1&pagebreak=1&modeTY=2              อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- http://84000.org/tipitaka/read/byitem_s.php?book=22&item=141&items=1&pagebreak=1&modeTY=2              ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :- http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=22&i=141              The Pali Atthakatha in Thai :- http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_th.php?B=16&A=1219              The Pali Atthakatha in Roman :- http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_rm.php?B=16&A=1219              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๒ http://84000.org/tipitaka/read/?index_22

อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วไม่แสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม

บันทึก ๑๒ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]

สีพื้นหลัง :