อรรถกถาเล่มที่ ๑๒ ภาษาบาลี อักษรไทย
สํ.อ. (สารตฺถ.๒)
หน้าที่ ๘๕.

ผสฺโสติ ติณฺณํ สงฺคติยา ผสฺโส. อยํ โข ภิกฺขเว ทุกฺขสฺส สมุทโยติ อยํ
วฏฺฏทุกฺขสฺส นิพฺพตฺติ นาม. อฏฺงฺคโมติ เภโท. เอวํ หิ วฏฺฏทุกฺขํ ภินฺนํ
โหติ อปฺปฏิสนฺธิยํ. ตติยํ.
                         ๔. โลกสุตฺตวณฺณนา
    [๔๔] จตุตฺเถ โลกสฺสาติ สงฺขารโลกสฺส. อยเมตฺถ วิเสโส. จตุตฺถํ.
                         ๕. าติกสุตฺตวณฺณนา
    [๔๕] ปญฺจเม าติเกติ ทฺวินฺนํ าตกานํ คาเม. คิญฺชกาวสเถติ อิฏฺกาหิ
กเต มหาปาสาเท. ธมฺมปริยายนฺติ ธมฺมการณํ. อุปสฺสุตีติ ๑- อุปสฺสติฏฺานํ,
ยํ านํ อุปคเตน สกฺกา โหติ ภควโต สทฺทํ โสตุํ, ตตฺถ ิโตติ อตฺโถ.
โส กิร คนฺธกุฏิปริเวณสมฺมชฺชนตฺถํ อาคโต อตฺตโน กมฺมํ ปหาย ภควโต
ธมฺมโฆสํ สุณนฺโต อฏฺาสิ. อทฺทสาติ ตทา กิร ภควโต อาทิโตว ปจฺจยาการํ
มนสิกโรนฺตสฺส "อิทํ อิมินา ปจฺจเยน โหติ, อิทํ อิมินา"ติ อาวชฺชโต ยาว
ภวคฺคา เอกงฺคณํ อโหสิ, สตฺถา มนสิการํ ปหาย วจสา สชฺฌายํ กโรนฺโต
ยถานุสนฺธินา เทสนํ นิฏฺเปตฺวา "อปิ นุ โข อิมํ ธมฺมปริยายํ โกจิ อสฺโสสี"ติ
อาวชฺเชนฺโต ตํ ภิกฺขุํ อทฺทส. เตน วุตฺตํ "อทฺทสา โข ภควา"ติ.
    อสฺโสสิ โนติ อสฺโสสิ นุ. อถวา อสฺโสสิ โนติ อมฺหากํ ภาสนฺตานํ
อสฺโสสีติ.   อุคฺคณฺหาหีติอาทีสุ สุตฺวา ตุณฺหีภูโตว ปคุณํ กโรนฺโต อุคฺคณฺหาติ
นาม. ปทานุปทํ ฆเฏตฺวา วาจาย ปริจิตํ กโรนฺโต ปริยาปุณาติ นาม. อุภยถาปิ
ปคุณํ อาธารปฺปตฺตํ กโรนฺโต ธาเรติ นาม. อตฺถสญฺหิโตติ การณนิสฺสิโต.
@เชิงอรรถ: ๑ สี.,อิ. อุปสฺสุตินฺติ


เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๑๒ หน้าที่ ๘๕.
http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=12&page=85&pages=1&edition=pali
ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ  :-
http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=12&A=1890&pagebreak=1
http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=12&A=1890&pagebreak=1#p85