อรรถกถาเล่มที่ ๒ หน้าที่ ๓๕๑.

ปกฺขิปติ เอกาว อาปตฺติ ฯ เอเกกํ ติณํ วา ปณฺณํ วา ปกฺขิปนฺตสฺส ปโยเค ปโยเค อาปตฺติ ฯ มตฺติกายปิ อญฺเสุปิ กฏฺกทฺทมโคมยาทีสุ เอเสว นโย ฯ อิทํ ปน มหาอุทกํ สนฺธาย น วุตฺตํ ฯ ยํ ติเณ วา มตฺติกาย วา ปกฺขิตฺตาย ปริยาทานํ คจฺฉติ อาวิลํ วา โหติ ยตฺถ ปาณกา มรนฺติ ตาทิสํ อุทกํ สนฺธาย วุตฺตนฺติ เวทิตพฺพํ ฯ เสสเมตฺถ อุตฺตานเมวาติ ฯ ติสมุฏฺานํ กายจิตฺตโต วาจาจิตฺตโต กายวาจาจิตฺตโต จ สมุฏฺาติ กิริยา สญฺาวิโมกฺขํ สจิตฺตกํ ปณฺณตฺติวชฺชํ กายกมฺมํ วจีกมฺมํ ติจิตฺตํ ติเวทนนฺติ ฯ สปฺปาณกสิกฺขาปทํ ทสมํ สมตฺโต วณฺณนากฺกเมน เสนาสนวคฺโค ทุติโย ฯ {๑๔๑-๑๔๔} ภิกฺขุนีวคฺคสฺส ปมสิกฺขาปเท ฯ ลาภิโน โหนฺตีติ เอตฺถ น เตสํ ภิกฺขุนิโย เทนฺติ น ทาเปนฺติ ฯ มหากุเลหิ ปพฺพชิตา ปน กุลธีตโร อตฺตโน สนฺติกํ อาคตานํ าติมนุสฺสานํ กุโต อยฺเย โอวาทํ อุทฺเทสํ ปริปุจฺฉํ ลภถาติ ปุจฺฉนฺตานํ อสุโก จ อสุโก จ เถโร โอวทตีติ อสีติมหาสาวเก อุทฺทิสิตฺวา กถานุสาเรน เตสํ สีลสุตาจารชาติโคตฺตาทิเภทํ วิชฺชมานคุณํ กถยนฺติ ฯ เอวรูปา หิ วิชฺชมานคุณา กเถตุํ วฏฺฏนฺติ ฯ ตโต ปสนฺนจิตฺตา มนุสฺสา เถรานํ จีวราทิเภทํ มหนฺตํ ลาภสกฺการํ อภิหรึสุ ฯ เตน วุตฺตํ ลาภิโน โหนฺติ จีวร ฯเปฯ ปริกฺขารนฺติ ^๑- ฯ ภิกฺขุนิโย อุปสงฺกมิตฺวาติ เตสํ กิร สนฺติเก ตาสุ เอกา ภิกฺขุนีปิ น อาคจฺฉติ @เชิงอรรถ: ^๑. วิ. มหาวิภงฺค. ๒/๒๖๕.

เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๒ หน้าที่ ๓๕๑. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=2&page=351&pages=1&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=2&A=7389&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=2&A=7389&pagebreak=1#p351