ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ  พระวินัยปิฎก  พระสุตตันตปิฎก  พระอภิธรรมปิฎก  ค้นพระไตรปิฎก  ชาดก  หนังสือธรรมะ 
หน้า
แสดง
หน้า
คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
อรรถกถาเล่มที่ ๓๓ ภาษาบาลี อักษรไทย เถร.อ.๒ (ปรมตฺถที.๒)

หน้าที่ ๗๗.

      ตุฏฺเฐน จิตฺเตนาติ อิตฺถมฺภูตลกฺขเณ กรณวจนํ, อตฺตมโน ปมุทิโต หุตฺวาติ
อตฺโถ. เขเปตฺวาติ สมุจฺฉินฺทิตฺวา. อกุปฺปตนฺติ อรหตฺตํ. ปปฺปุยฺยาติ
ปาปุณิตฺวา. ปรมํ สนฺตินฺติ อนุปาทิเสสํ นิพฺพานํ. ตทธิคโม ๑- จสฺส เกวลํ
กาลาคมนเมว, ๒- น โกจิวิโธติ ๓- ตํ ทสฺเสตุํ วุตฺตํ "ปรินิพฺพาตินาสโว"ติ.
      เอวํ สตฺถารา โอวทิโต สํเวคชาโต ปพฺพชิตฺวา วิปสฺสนํ ปฏฺฐเปตฺวา น
จิรสฺเสว อรหตฺตํ ปาปุณิ. เตน วุตฺตํ อปทาเน ๔-:-
            "กณิการํว ชลิตํ           ทีปรุกฺขํว โชติตํ
             กญฺจนํว วิโรจนฺตํ         อทฺทสํ ทฺวิปทุตฺตมํ.
             กมณฺฑลุํ ฐเปตฺวาน        วากจีรญฺจ กุณฺฑิกํ
             เอกํสํ อชินํ กตฺวา        พุทฺธเสฏฺฐํ ถวึ อหํ.
             ตมนฺธการํ วิธมํ          โมหชาลสมากุลํ
             ญาณาโลกํ ทสฺเสตฺวาน     นิตฺติณฺโณสิ มหามุนิ.
             สมุทฺธรสิมํ โลกํ          สพฺพาวนฺตมนุตฺตรํ
             ญาเณ เต อุปมา นตฺถิ     ยาวตา ชคโต คติ.
             เตน ญาเณน สพฺพญฺญู      อิติ พุทฺโธ ๕- ปวุจฺจติ
             วนฺทามิ ตํ มหาวีรํ        สพฺพญฺญุตมนาวรํ.
             สตสหสฺสิโต กปฺเป        พุทฺธเสฏฺฐํ ถวึ อหํ
             ทุคฺคตึ นาภิชานามิ        ญาณตฺถวายิทํ ผลํ.
             กิเลสา ฌาปิตา มยฺหํ ฯเปฯ กตํ พุทฺธสฺส สาสนนฺ"ติ
       อรหตฺตํ ปน ปตฺวา อญฺญํ พฺยากโรนฺโตปิ เถโร อิมาเอว คาถา อภาสิ.
                    ยสทตฺตตฺเถรคาถาวณฺณนา นิฏฺฐิตา.
@เชิงอรรถ:  สี. ตทธิคเม  สี. วูปสมนเมว  ม. วิสุทฺโธติ
@ ขุ.อป. ๓๓/๒๔/๔๘ ญาณตฺถวิกตฺเถราปทาน (สฺยา)   ปาลิ. สพฺพญฺญูติ



เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๓๓ หน้าที่ ๗๗. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=33&page=77&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=33&A=1754&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=33&A=1754&modeTY=2&pagebreak=1#p77


จบการแสดงผล หน้าที่ ๗๗.

บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]