พระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๘  พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๒๐
ขุททกนิกาย ชาดก ภาค ๒

             [๖๔] 	บุรุษผู้มีวาทะว่าหาเหตุมิได้ ๑ ผู้มีวาทะว่าพระเจ้าสร้างโลก ๑ ผู้มีวาทะ
                          ว่าสุขและทุกข์เกิดเพราะกรรมที่ทำมาก่อน ๑  ผู้มีวาทะว่าขาดสูญ ๑
                          คนที่มีวาทะว่าฆ่าบิดามารดาเป็นกิจที่ควรทำ ๑ ทั้ง ๕ คนนี้ เป็นอสัต-
                          บุรุษ เป็นคนพาล แต่มีความสำคัญว่าตนเป็นบัณฑิตในโลก คนเช่นนั้น
                          พึงกระทำบาปเองก็ได้  พึงชักชวนผู้อื่นให้กระทำก็ได้ ความคลุกคลีด้วย
                          อสัตบุรุษมีทุกข์เป็นที่สุด มีผลเผ็ดร้อนเป็นกำไร.

             เนื้อความพระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๘ บรรทัดที่ ๓๘๗-๓๙๒ หน้าที่ ๑๕-๑๖.
https://84000.org/tipitaka/read/v.php?B=28&A=387&Z=392&pagebreak=0
https://84000.org/tipitaka/read/byitem.php?book=28&item=64&items=1
             อ่านโดยใช้เครื่องหมาย [เลขข้อ] เป็น เกณฑ์แบ่งข้อ :-
https://84000.org/tipitaka/read/byitem.php?book=28&item=64&items=1&mode=bracket
             อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาบาลีอักษรไทย :-
https://84000.org/tipitaka/pali/pali_item.php?book=28&item=64&items=1
             อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาบาลีอักษรโรมัน :-
https://84000.org/tipitaka/read/roman_item.php?book=28&item=64&items=1
             ศึกษาอรรถกถาชาดกนี้ที่ :-
https://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=28&i=64
             สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๘
https://84000.org/tipitaka/read/?index_28
https://84000.org/tipitaka/english/?index_28