ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
     ฉบับภาษาไทย   บาลีอักษรไทย   บาลีอักษรโรมัน 
อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๔ ภาษาบาลี อักษรไทย พระวินัยปิฎกเล่มที่ ๔ วินย. มหาวคฺโค (๑)
     [๑๐๙]   เตน   โข  ปน  สมเยน  อญฺญตโร  ทาโส  ปลายิตฺวา
@เชิงอรรถ:  ม. ยุ. ปุริโส ฯ
ภิกฺขูสุ   ปพฺพชิโต   โหติ   ฯ  อยฺยิกา  ๑-  ปสฺสิตฺวา  เอวมาหํสุ  อยํ
โส   อมฺหากํ   ทาโส   หนฺท   นํ   เนมาติ  ฯ  เอกจฺเจ  เอวมาหํสุ
มายฺยา    เอวํ    อวจุตฺถ   อนุญฺญาตํ   รญฺญา   มาคเธน   เสนิเยน
พิมฺพิสาเรน   เย   สมเณสุ   สกฺยปุตฺติเยสุ   ปพฺพชนฺติ  น  เต  ลพฺภา
กิญฺจิ    กาตุํ    สฺวากฺขาโต    ธมฺโม    จรนฺตุ   พฺรหฺมจริยํ   สมฺมา
ทุกฺขสฺส   อนฺตกิริยายาติ   ฯ   มนุสฺสา   อุชฺฌายนฺติ  ขียนฺติ  วิปาเจนฺติ
อภยูวรา    อิเม    สมณา    สกฺยปุตฺติยา    นยิเม    ลพฺภา   กิญฺจิ
กาตุํ   กถํ   หิ   นาม   ทาสํ  ปพฺพาเชสฺสนฺตีติ  ฯ  ภควโต  เอตมตฺถํ
อาโรเจสุํ   ฯ   น   ภิกฺขเว  ทาโส  ปพฺพาเชตพฺโพ  โย  ปพฺพาเชยฺย
อาปตฺติ ทุกฺกฏสฺสาติ ฯ
     [๑๑๐]    เตน   โข   ปน   สมเยน   อญฺญตโร   กมฺมารภณฺฑุ
มาตาปิตูหิ    สทฺธึ   ภณฺฑิตฺวา   อารามํ   คนฺตฺวา   ภิกฺขูสุ   ปพฺพชิโต
โหติ   ฯ   อถโข   ตสฺส  กมฺมารภณฺฑุสฺส  มาตาปิตโร  ตํ  กมฺมารภณฺฑุํ
วิจินนฺตา   อารามํ  คนฺตฺวา  ภิกฺขู  ปุจฺฉึสุ  อปิ  ภนฺเต  เอวรูปํ  ทารกํ
ปสฺเสยฺยาถาติ    ฯ   ภิกฺขู   อชานนฺตาเยว   อาหํสุ   น   ชานามาติ
อปสฺสนฺตาเยว   อาหํสุ  น  ปสฺสามาติ  ฯ  อถโข  ตสฺส  กมฺมารภณฺฑุสฺส
มาตาปิตโร     ตํ     กมฺมารภณฺฑุํ     วิจินนฺตา    ภิกฺขูสุ    ปพฺพชิตํ
ทิสฺวา    อุชฺฌายนฺติ    ขียนฺติ   วิปาเจนฺติ   อลชฺชิโน   อิเม   สมณา
สกฺยปุตฺติยา    ทุสฺสีลา    มุสาวาทิโน    ชานนฺตาเยว    อาหํสุ    น
ชานามาติ    ปสฺสนฺตาเยว    อาหํสุ   น   ปสฺสามาติ   อยํ   ทารโก
@เชิงอรรถ:  ม. อยฺยกา ฯ
ภิกฺขูสุ   ปพฺพชิโตติ   ฯ   อสฺโสสุํ   โข   ภิกฺขู   ตสฺส  กมฺมารภณฺฑุสฺส
มาตาปิตูนํ   อุชฺฌายนฺตานํ   ขียนฺตานํ   วิปาเจนฺตานํ   ฯ   อถโข  เต
ภิกฺขู   ภควโต   เอตมตฺถํ   อาโรเจสุํ   ฯ  อนุชานามิ  ภิกฺขเว  สงฺฆํ
อปโลเกตุํ ภณฺฑุกมฺมายาติ ฯ


             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๔ หน้าที่ ๑๕๕-๑๕๗. https://84000.org/tipitaka/read/pali_item.php?book=4&item=109&items=2              อ่านโดยใช้เครื่องหมาย [เลขข้อ] เป็นเกณฑ์แบ่งข้อ :- https://84000.org/tipitaka/read/pali_item.php?book=4&item=109&items=2&mode=bracket              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรโรมัน :- https://84000.org/tipitaka/read/roman_item.php?book=4&item=109&items=2              อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- https://84000.org/tipitaka/read/byitem.php?book=4&item=109&items=2              ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :- https://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=4&i=109              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๔ https://84000.org/tipitaka/read/?index_4 https://84000.org/tipitaka/english/?index_4

อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม

บันทึก ๒ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]