ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
   ฉบับหลวง   บาลีอักษรไทย   PaliRoman 
อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๖ ภาษาบาลี อักษรไทย พระวินัยปิฎกเล่มที่ ๖ วินย. จุลฺลวคฺโค (๑)
     [๖๙๑]   สิยา    อาปตฺตาธิกรณํ    เอกํ    สมถํ    อนาคมฺม
ปฏิญฺญาตกรณํ  ทฺวีหิ  สมเถหิ  สมฺเมยฺย  สมฺมุขาวินเยน  จ ติณวตฺถารเกน
จาติ   ฯ  สิยาติสฺส  วจนียํ  ฯ  ยถา  กถํ  วิย  ฯ  อิธ  ปน  ภิกฺขเว
ภิกฺขูนํ    ภณฺฑนชาตานํ    กลหชาตานํ    วิวาทาปนฺนานํ   วิหรตํ   พหุํ
อสฺสามณกํ    อชฺฌาจิณฺณํ    โหติ    ภาสิตปริกฺกนฺตํ    ฯ   ตตฺร   เจ
ภิกฺขเว  ๑-  ภิกฺขูนํ  เอวํ  โหติ  อมฺหากํ  โข ภณฺฑนชาตานํ กลหชาตานํ
วิวาทาปนฺนานํ   วิหรตํ   พหุํ   อสฺสามณกํ   อชฺฌาจิณฺณํ   ภาสิตปริกฺกนฺตํ
สเจ   มยํ   อิมาหิ   อาปตฺตีหิ   อญฺญมญฺญํ   กาเรสฺสาม   สิยาปิ   ตํ
อธิกรณํ   กกฺขฬตาย   วาฬตาย   เภทาย  สํวตฺเตยฺยาติ  ฯ  อนุชานามิ
ภิกฺขเว เอวรูปํ อธิกรณํ ติณวตฺถารเกน วูปสเมตุํ ฯ
     {๖๙๑.๑}   เอวญฺจ  ปน  ภิกฺขเว วูปสเมตพฺพํ ฯ สพฺเพเหว เอกชฺฌํ
สนฺนิปติตพฺพํ    สนฺนิปติตฺวา    พฺยตฺเตน    ภิกฺขุนา   ปฏิพเลน   สงฺโฆ
ญาเปตพฺโพ
     {๖๙๑.๒}   สุณาตุ   เม   ภนฺเต  สงฺโฆ  อมฺหากํ  ภณฺฑนชาตานํ
กลหชาตานํ    วิวาทาปนฺนานํ    วิหรตํ   พหุํ   อสฺสามณกํ   อชฺฌาจิณฺณํ
ภาสิตปริกฺกนฺตํ    ฯ    สเจ    มยํ    อิมาหิ    อาปตฺตีหิ   อญฺญมญฺญํ
กาเรสฺสาม    สิยาปิ   ตํ   อธิกรณํ   กกฺขฬตาย   วาฬตาย   เภทาย
@เชิงอรรถ:  ม. ภิกฺขเวติ นตฺถิ ฯ
สํวตฺเตยฺย    ฯ    ยทิ   สงฺฆสฺส   ปตฺตกลฺลํ   สงฺโฆ   อิมํ   อธิกรณํ
ติณวตฺถารเกน  วูปสเมยฺย  ฐเปตฺวา  ถุลฺลวชฺชํ ฐเปตฺวา คิหิปฏิสํยุตฺตนฺติ ฯ
เอกโตปกฺขิกานํ      ภิกฺขูนํ      พฺยตฺเตน      ภิกฺขุนา     ปฏิพเลน
สโก ปกฺโข ญาเปตพฺโพ
     {๖๙๑.๓}   สุณนฺตุ   เม   อายสฺมนฺตา   อมฺหากํ   ภณฺฑนชาตานํ
กลหชาตานํ    วิวาทาปนฺนานํ    วิหรตํ   พหุํ   อสฺสามณกํ   อชฺฌาจิณฺณํ
ภาสิตปริกฺกนฺตํ    ฯ    สเจ    มยํ    อิมาหิ    อาปตฺตีหิ   อญฺญมญฺญํ
กาเรสฺสาม    สิยาปิ   ตํ   อธิกรณํ   กกฺขฬตาย   วาฬตาย   เภทาย
สํวตฺเตยฺย   ฯ  ยทายสฺมนฺตานํ  ปตฺตกลฺลํ  อหํ  ยา  เจว  อายสฺมนฺตานํ
อาปตฺติ    ยา   จ   อตฺตโน   อาปตฺติ   อายสฺมนฺตานญฺเจว   อตฺถาย
อตฺตโน   จ   อตฺถาย   สงฺฆมชฺเฌ  ติณวตฺถารเกน  เทเสยฺยํ  ฐเปตฺวา
ถุลฺลวชฺชํ ฐเปตฺวา คิหิปฏิสํยุตฺตนฺติ ฯ



             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๖ หน้าที่ ๓๗๑-๓๗๒. http://84000.org/tipitaka/read/pali_item_s.php?book=6&item=691&items=1&modeTY=2              อ่านโดยใช้เครื่องหมาย [เลขข้อ] เป็นเกณฑ์แบ่งข้อ :- http://84000.org/tipitaka/read/pali_item_s.php?book=6&item=691&items=1&modeTY=2&mode=bracket              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรโรมัน :- http://84000.org/tipitaka/read/roman_item_s.php?book=6&item=691&items=1&modeTY=2              อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- http://84000.org/tipitaka/read/byitem_s.php?book=6&item=691&items=1&modeTY=2              ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :- http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=6&i=691              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๖ http://84000.org/tipitaka/read/?index_6

อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม

บันทึก ๑๒ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]

สีพื้นหลัง :