บาลีพระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๗ - พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๑๙

หน้าที่ ๑๒๘.

จตุกฺกนิปาตชาตกํ ๑ กาลิงฺควคฺโค ๑ จุลฺลกาลิงฺคชาตกํ [๕๐๒] วิวรถ อิมาสํ ทฺวารํ นครนฺตํ ปวีสิตุํ ^๑- อรุณราชสฺส สีเหน สุสิฏฺเฐน ^๒- สุรกฺขิตํ นนฺทิเสเนน ฯ [๕๐๓] ชโย กาลิงฺคานํ อสยฺหสาหินํ ปราชโย อชโย ^๓- อสฺสกานํ อิจฺเจวํ ^๔- เต ภาสิตํ พฺรหฺมจาริ น อุชุภูตา วิตถํ ภณนฺติ ฯ [๕๐๔] เทวา มุสาวาทมุปาติวตฺตา สจฺจํ ตถํ ปรมํ กรํ นุ สกฺก ^๕- ตนฺเต มุสา ภาสิตํ เทวราช กึ วา ปฏิจฺจ มฆวา มหินฺท ^๖- ฯ [๕๐๕] นนุ เต สุตํ พฺราหฺมณ ภญฺญมาเน เทวา น อิสฺสนฺติ ปุริสปรกฺกมสฺส ทโม สมาธิ มนโส อเภชฺโช ^๗- @เชิงอรรถ: ^๑ สี. นครํ ปวิสนฺตุ ฯ ม. วิรุติมาสํ ทฺวารํ นครํ ปวิสนฺตุ ฯ @^๒ สี. ยุ. สุสตฺเถน ฯ ^๓ สี. ม. อนโย ฯ ^๔ ม. อิจฺเจว ฯ ^๕ สี. ม. สจฺจํ ธนํ @ปรมนฺเตสุ สกฺก ฯ ^๖ สี. ชนินฺท ฯ ^๗ สี. ยุ. อเทชฺโช ฯ

--------------------------------------------------------------------------------------------- หน้าที่ ๑๒๙.

อพฺยตฺตตา ^๑- นิกฺกมนญฺจ ^๒- กาเล ทฬฺหญฺจ วิริยํ ปุริสปรกฺกโม จ เตเนว อาสิ วิชโย อสฺสกานนฺติ ฯ จุลฺลกาลิงฺคชาตกํ ปฐมํ ฯ ---------