บาลีพระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๗ - พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๑๙

๔ สุมงฺคลชาตกํ [๑๑๔๖] ภุสมฺหิ กุทฺโธติ อเปกฺขิยาน น ตาว ทณฺฑํ ปนเยยฺย อิสฺสโร อฏฺฐานโส อปฺปฏิรูปมตฺตโน ปรสฺส ทุกฺขานิ ภุสํ อุทีรเย ฯ [๑๑๔๗] ยโต จ ชาเนยฺย ปสาทมตฺตโน อตฺถํ นิยุญฺเชยฺย ปรสฺส ทุกฺกฏํ ตทายมตฺโถติ สยํ อเวกฺขิย อถสฺส ทณฺฑํ สทิสํ นิเวสเย ฯ [๑๑๔๘] น จาปิ ฌาเปติ ปรํ น อตฺตนํ อมุจฺฉิโต โย นยเต นยานยํ @เชิงอรรถ: ^๑ ม. ปุณฺณายเตเนว ฯ ^๒ ม. โย จ ฯ

--------------------------------------------------------------------------------------------- หน้าที่ ๒๔๓.

โย ทณฺฑธาโร ภวตีธ อิสฺสโร ส วณฺณคุตฺโต สิริยา น ธํสติ ฯ [๑๑๔๙] เย ขตฺติยาเส อนิสมฺมการิโน ปเนนฺติ ทณฺฑํ สหสา ปมุจฺฉิตา อวณฺณสํยุตฺตา ^๑- ชหนฺติ ชีวิตํ อิโต วิมุตฺตาปิจ ยนฺติ ทุคฺคตึ ฯ [๑๑๕๐] ธมฺเม จ เย อริยปฺปเวทิเต รตา อนุตฺตรา เต วจสา มนสา กมฺมุนา จ เต ขนฺติโสรจฺจสมาธิสณฺฐิตา ^๒- วชนฺติ โลกํ ทุภยํ ตถาวิธา ฯ [๑๑๕๑] ราชาหมสฺมิ นรปมุทานมิสฺสโร สเจปิ กุชฺฌามิ ฐเปมิ อตฺตนํ นิเสธยนฺโต ชนตํ ตถาวิธํ ปเนมิ ทณฺฑํ อนุกมฺป โยนิโส ฯ [๑๑๕๒] สิรี จ ลกฺขี จ ตเวว ขตฺติย ชนาธิป มา วิชหิ กุทาจนํ อกฺโกธโน นิจฺจปสนฺนจิตฺโต อนิโฆ ตุวํ วสฺสสตานิ ปาลย ฯ [๑๑๕๓] คุเณหิ เอเตหิ อุเปหิ ^๓- ขตฺติย ฐิตมริยวุตฺติ ^๔- สุวโจ อโกธโน @เชิงอรรถ: ^๑ ม. อวณฺณสํยุตา ฯ ^๒ ม. สนฺติ ... ฯ ^๓ ม. อุเปถ ฯ ^๔ ม. ฐิตมริยวตฺตี ฯ

--------------------------------------------------------------------------------------------- หน้าที่ ๒๔๔.

สุขี อนุปฺปีฬ ปสาส เมทนึ อิโต วิมุตฺโตปิ วชาหิ สุคฺคตึ ฯ [๑๑๕๔] เอวํ สุนีเตน ^๑- สุภาสิเตน ธมฺเมน ญาเยน อุปายโส นยํ นิพฺพาปเย สงฺขุภิตํ มหาชนํ มหาว เมโฆ สลิเลน เมทนินฺติ ^๒- ฯ สุมงฺคลชาตกํ จตุตฺถํ ฯ ---------