บาลีพระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๗ - พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๑๙

๑๐ ทีปิชาตกํ [๑๑๙๙] ขมนียํ ยาปนียํ กจฺจิ มาตุล เต สุขํ สุขํ เต อมฺมา อวจ สุขกามา หิ ^๓- เต มยํ ฯ [๑๒๐๐] นงฺคุฏฺฐํ เม อปกฺกมฺม ^๔- เหฐยิตฺวาน เอฬกิ ^๕- สาชฺช มาตุลวาเทน มุญฺจิตพฺพา นุ มญฺญสิ ฯ [๑๒๐๑] ปุรตฺถาภิมุโข ^๖- นิสินฺโนสิ อหนฺเต มุขมาคตา ปจฺฉโต ตุยฺหํ นงฺคุฏฺฐํ กถํ โขหํ อวกฺกมิ ฯ @เชิงอรรถ: ^๑ ม. มุฬาลปตุตานํ ฯ สี. ยุ. ปุลสปตฺตานํ ฯ ^๒ ม. กุลโก ฯ สี. ยุ. กฺลุงฺโก ฯ @^๓ ม. ว. ฯ ^๔ ม. อวกฺกมฺม ฯ ^๕ ม. เอฬิเก ฯ ยุ. เอฬิกิ ฯ ^๖ ม. ปุรตฺถามุโข ฯ

--------------------------------------------------------------------------------------------- หน้าที่ ๒๕๒.

[๑๒๐๒] ยาวตา จตุโร ทีปา สสมุทฺทา สปพฺพตา ตาวตา มยฺหํ นงฺคุฏฺฐํ กถํ โข ตฺวํ วิวชฺชสิ ^๑- ฯ [๑๒๐๓] ปุพฺเพว เมตํ อกฺขึสุ มาตา ปิตา จ ภาตโร ทีฆํ ทุฏฺฐสฺส นงฺคุฏฺฐํ สามฺหิ เวหายสาคตา ฯ [๑๒๐๔] ตญฺจ ทิสฺวาน อายนฺตึ อนฺตลิกฺขสฺมิ เอฬกิ ^๒- มิคสงฺโฆ ปลายิตฺถ ภกฺโข เม นาสิโต ตยา ฯ [๑๒๐๕] อิจฺเจวํ วิลปนฺติยา เอฬกิยา รุหคฺฆโส คลกํ อนฺวาวมทฺทิ นตฺถิ ทุฏฺเฐ สุภาสิตํ ฯ [๑๒๐๖] เนว ทุฏฺเฐ นโย อตฺถิ น ธมฺโม น สุภาสิตํ นิกฺกมํ ทุฏฺเฐ ยุญฺเชถ โส จ สพฺภิ น รชฺชตีติ ^๓- ฯ ทีปิชาตกํ ทสมํ ฯ กจฺจานิวคฺโค ฯ --------- ตสฺสุทฺทานํ ปริสุทฺธามนาวิลา วตฺถธรา พกราชสฺส กายุรํ ทณฺฑวโร อถ องฺคาร เจติย เทวิลินา อถ อาทิตฺต คงฺคา ทเสฬกินา ฯ อฏฺฐกนิปาตํ นิฏฺฐิตํ ฯ --------- @เชิงอรรถ: ^๑ ม. วิวชฺชยิ ฯ ^๒ ม. เอฬิเก ฯ ยุ. เอฬิกิ ฯ ^๓ ม. ... สพฺภึ น รญฺชตีติ ฯ