ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
     ฉบับหลวง   ฉบับมหาจุฬาฯ   บาลีอักษรไทย   PaliRoman 
อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วไม่แสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๗ ภาษาบาลี อักษรไทย พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๑๙ สุตฺต. ขุ. ชาตกํ (๑): เอก-จตฺตาลีสนิปาตชาตกํ

                                         ๓ มหาสุวราชชาตกํ
     [๑๒๒๖]      ทุโม ยทา โหติ ผลูปปนฺโน
                       ภุญฺชนฺติ นํ วิหงฺคมา ๒- สมฺปตนฺตา
                       ขีณนฺติ ญตฺวาน ทุมํ ผลจฺจเย
@เชิงอรรถ:  ม. จสทฺโท นตฺถิ ฯ   สี. ยุ. วิหคา ฯ เอวมุปริปิ ฯ

--------------------------------------------------------------------------------------------- หน้าที่ ๒๕๖.

ทิโสทิสํ ยนฺติ ตโต วิหงฺคมา ฯ [๑๒๒๗] จร จาริกํ โลหิตตุณฺฑ มา มริ กึ ตฺวํ สุว สุกฺขทุมมฺหิ ฌายสิ ตทิงฺฆ [๑]- พฺรูหิ วสฺสนฺตสนฺนิภ กสฺมา สุว สุกฺขทุมํ น ริญฺจสิ ฯ [๑๒๒๘] เย เว สขีนํ สขาโร ภวนฺติ ปาณาจฺจเย สุขทุกฺเขสุ หํส ขีณํ อขีณนฺติ น ตํ ชหนฺติ สนฺโต สตํ ธมฺมมนุสฺสรนฺตา ฯ [๑๒๒๙] โสหํ สตํ อญฺญตโรสฺมิ หํส ญาตี จ เม โหติ สขา จ รุกฺโข ตํ นุสฺสเห ชีวิกตฺโถ ปหาตุํ ขีณนฺติ ญตฺวาน น เอส ธมฺโม ฯ [๑๒๓๐] สาธุ ปกฺขิ ๒- กตํ โหติ เมตฺติ สํสติ สนฺถโว สเจตํ ธมฺมํ โรเจสิ ปาสํโสสิ วิชานตํ ฯ [๑๒๓๑] โส เต สุว วรํ ทมฺมิ ปตฺตยาน วิหงฺคม วรํ วรสฺสุ วงฺกงฺค ยงฺกิญฺจิ มนสิจฺฉสิ ฯ [๑๒๓๒] วรญฺจ เม หํส ตุวํ ทเทยฺย อยญฺจ รุกฺโข ปุนรายุํ ลเภถ @เชิงอรรถ: ม. มํ ฯ สี. ม. สกฺขิ ฯ

--------------------------------------------------------------------------------------------- หน้าที่ ๒๕๗.

โส สาขวา ผลิมา สํวิรูโฬฺห มธุตฺถิโก ติฏฺฐตุ โสภมาโน ฯ [๑๒๓๓] ตํ ปสฺส สมฺม ผลิมํ อุฬารํ สหาว เต โหตุ อุทุมฺพเรน โส สาขวา ผลิมา สํวิรูโฬฺห มธุตฺถิโก ติฏฺฐตุ โสภมาโน ฯ [๑๒๓๔] เอวํ สกฺก สุขี โหหิ สห สพฺเพหิ ญาติภิ ยถาหมชฺช สุขิโต ทิสฺวาน สผลํ ทุมํ ฯ [๑๒๓๕] สุวสฺส วจนํ สุตฺวา ๑- กตฺวาน สผลํ ทุมํ ปกฺกามิ สห ภริยาย เทวานํ นนฺทนํ วนนฺติ ฯ มหาสุวราชชาตกํ ตติยํ ฯ ---------

             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๒๗ หน้าที่ ๒๕๕-๒๕๗. https://84000.org/tipitaka/read/pali_read.php?B=27&A=5202&w=&modeTY=2&pagebreak=1              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรโรมัน :- https://84000.org/tipitaka/read/roman_read.php?B=27&A=5202&modeTY=2&pagebreak=1              อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- https://84000.org/tipitaka/read/byitem.php?book=27&item=1226&items=10              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับมหาจุฬาฯ :- https://84000.org/tipitaka/pitaka_item/m_siri.php?B=27&siri=429              ศึกษาอรรถกถาชาดกนี้ได้ที่ :- https://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=27&i=1226              อ่านอรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย :- https://84000.org/tipitaka/atthapali/read_th.php?B=39&A=7049              The Pali Atthakatha in Roman :- https://84000.org/tipitaka/atthapali/read_rm.php?B=39&A=7049              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๗ https://84000.org/tipitaka/read/?index_27 https://84000.org/tipitaka/english/?index_27

อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วไม่แสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม

บันทึก ๖ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]