|
| บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ |
 |
| |
    
บทว่า เอวาจารา คือ ผู้มีอาจาระอย่างนี้. ความว่า มีอาจาระเช่นอย่างอาจาระของพวกท่าน. ในบททั้งปวงก็มีนัยเช่นนี้. บทว่า อญฺญาย แปลว่า ด้วยความดูหมิ่น คือด้วยความรู้กดให้ต่ำ. บทว่า ปริภเวน ได้แก่ ด้วยความรู้เหยียดหยามอย่างนี้ว่า แม่พวกนี้จักกระทำอะไรได้? บทว่า อกฺขนฺติยา คือ ด้วยความไม่อดกลั้น. ความว่า ด้วยความโกรธเคือง. บทว่า เวภสฺสา คือ ด้วยความเป็นผู้มีเสียงขู่เข็ญ. ความว่า ด้วยการขู่ให้หวาดกลัวด้วยประกาศกำลังของตนๆ. บทว่า ทุพลฺยา คือ เพราะพวกท่านเป็นคนอ่อนแอ. บัณฑิตพึงเห็นอรรถสมุจจัยในบททั้งปวงอย่างนี้ว่า ด้วยความดูหมิ่นและด้วยความเหยียดหยาม. บทว่า วิวิจฺจถ แปลว่า พวกท่านจงแยกกันอยู่เถิด. คำที่เหลือพร้อมทั้งสมุฏฐานเป็นต้น ตื้นทั้งนั้นแล. อรรถกถาสังฆาทิเสสสิกขาบท ๑๐ จบ. ----------------------------------------------------- .. อรรถกถา ภิกขุนีวิภังค์ สัตตรสกัณฑ์ สังฆาทิเสสสิกขาบทที่ ๑๐ จบ. |