|
| บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ |
 |
| |
    
แต่วินิจฉัยในคำเป็นต้นว่า กายิเกน ทเวน ในเรื่องพระอัสสชิและพระปุนัพพสุกะนี้ พึงทราบดังนี้ :- การเล่นเป็นไปทางกาย เรียกชื่อว่า ความคะนองเป็นไปทางกาย. แม้ใน ๒ บทที่เหลือ ก็นัยนี้แล. ความละเมิดสิกขาบทที่ทรงบัญญัติไว้ในกายทวาร เรียกชื่อว่าอนาจารเป็นไปทางกาย. แม้ใน ๒ บทที่เหลือ ก็นัยนี้แล. ความลบล้างด้วยข้อที่ไม่ศึกษาสิกขาบทที่ทรงบัญญัติไว้ในกายทวาร เรียกชื่อว่า ความลบล้างเป็นไปทางกาย. อธิบายว่า การผลาญ คือล้างผลาญ. แม้ใน ๒ บทที่เหลือก็นัยนี้แล. การหุงน้ำมันและดองยาเป็นต้น ด้วยอำนาจแห่งเวชกรรมที่ทำแก่คนที่ทรงห้ามเป็นต้น เรียกชื่อว่า มิจฉาชีพเป็นไปทางกาย การรับและบอกข่าวสาส์นเป็นต้นของพวกคฤหัสถ์ เรียกชื่อว่า มิจฉาชีพเป็นไปทางวาจา. กิจทั้ง ๒ นั้น ชื่อว่ามิจฉาชีพเป็นไปทั้งทางกายทั้งทางวาจา. คำที่เหลือมีนัยดังกล่าวแล้วในตัชชนียกรรมนั่นแล. ____________________________ ๑- สมนฺต. ทุตย. ๑๒๘. ----------------------------------------------------- .. อรรถกถา จุลวรรค ภาค ๑ กัมมขันธกะ ปัพพาชนียกรรมที่ ๓ เรื่องภิกษุพวกพระอัสสชิและพระปุนัพพสุกะเป็นต้น จบ. |