บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ |
บทว่า ปจฺเจติ ได้แก่ ย่อมปรารถนา คือย่อมต้องการ. คฤหัสถ์อ้อนวอนอยู่ จึงกล่าวว่า สาธุ ภนฺเต. ได้ยินว่า คฤหัสถ์นั่นเป็นสหายของพระเถระ. เพราะฉะนั้น พระเถระทูลขอร้องด้วยคิดว่า ผู้เป็นคนกำพร้าแม้ได้เราเป็นสหาย อย่าได้ถือมิจฉาทิฏฐิแออัดอยู่ในอบายเลย. อีกนัยหนึ่ง พระเถระเข้าใจอยู่ว่า คฤหัสถ์ผู้นี้ มีบริวารมาก เมื่อเขาเลื่อมใสแล้ว ตระกูล ๕๐๐ ตระกูลจักประพฤติตามคำสั่งสอน จึงได้ทูลขอร้อง. บทว่า อตฺถวสํ ได้แก่ อานิสงส์ของประโยชน์ คือเหตุของประโยชน์. บทว่า ปาปํ ได้แก่ อกุศลกรรมมีปาณาติบาตเป็นต้น. บทว่า ปวาเหมิ ได้แก่ เราลงน้ำแค่คอแล้วให้ลอยไป คือให้หนีไป. คาถาว่า ธมฺโม มีใจความดังกล่าวแล้วนั่นแล. จบอรรถกถาสังครวสูตรที่ ๑๑ ----------------------------------------------------- .. อรรถกถา สังยุตตนิกาย สคาถวรรค พราหมณสังยุตต์ อุปาสกวรรคที่ ๒ สังครวสูตรที่ ๑๑ จบ. |