|
| บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ |
 |
| |
    
บทว่า อายสฺมนฺตํ เถรํ คือ ซึ่งมหาเถระผู้เป็นใหญ่ ในบรรดาพระเถระเหล่านั้น. บทว่า ตุณฺหี อโหสิ ความว่า พระเถระถึงจะรู้อยู่ ก็ไม่พยากรณ์อะไรๆ เพราะไม่กล้า. บทว่า พฺยากโรมหํ ภนฺเต ความว่า พระอิสิทัตตะคิดว่า พระเถระนี้ย่อมไม่พยากรณ์ด้วยตน. พระเถระนี้ย่อมไม่เชื้อเชิญ ฝ่ายอุบาสกย่อมเบียดเบียนภิกษุสงฆ์, เราพยากรณ์ปัญหานั้นแล้ว จักทำความอยู่ผาสุกให้ดังนี้ ลุกจากอาสนะไปยังสำนักของพระเถระ ได้ทำโอกาสอย่างนี้แล้ว. ฝ่ายพระเถระผู้มีโอกาสอันตนทำแล้วนั่งบนอาสนะของตน พยากรณ์. บทว่า สหตฺถา คือ ด้วยมือของตน. บทว่า สนฺตปฺเปสิ ความว่า ให้อิ่มหนำด้วยดีตามปรารถนา. บทว่า สมฺปวาเรสิ ความว่า ให้พระเถระทั้งหลายห้ามด้วยหัตถสัญญาหรือด้วยวาจาว่า พอๆ ดังนี้. บทว่า โอนีตปตฺตปาณิโน ความว่า นำมือออกจากบาตร ล้างบาตรแล้วจึงเอาใส่ไว้ในถุงคล้องไว้ที่บ่าดังนี้. จบอรรถกถาปฐมอิสิทัตตสูตรที่ ๒ ----------------------------------------------------- .. อรรถกถา สังยุตตนิกาย สฬายตนวรรค จิตตคหปติปุจฉาสังยุตต์ ๒. อิสิทัตตสูตรที่ ๑ จบ. |