|
| บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ |
 |
| |
    
คำว่า น โข ปเนตํ ความว่า เหตุนั้น อันข้าพระองค์ทั้งหลายหามิได้แล. พระโสดาบัน พระผู้มีพระภาคเจ้าทรงประสงค์เอาว่า อุบาสกผู้มีปัญญา. คำว่า ด้วยธรรมเป็นที่ตั้งแห่งความเบาใจ ความว่า ด้วยธรรมทั้งหลายที่ทำความเบาใจ. คำว่า อสฺสาสตายสฺมา แปลว่า ท่านจงเบาใจ. คำว่า ท่านผู้เช่นกับเรา ได้แก่ ผู้เนื่องเฉพาะความตาย. คำว่า มีความตายเป็นธรรมดา ได้แก่ มีความตายเป็นสภาพ. คำว่า ขอท่านจงละ ได้แก่ จงเว้น. คำว่า ละแล้ว ได้แก่ หยุดแล้ว คำว่า ผู้มีจิตพ้นแล้วอย่างนี้ ความว่า ผู้มีจิตอันพ้นแล้ว ด้วยการพ้นคืออรหัตผลอย่างนี้. คำว่า พ้นด้วยวิมุตติเหมือนกัน ความว่า ความต่างกันแห่งวิมุตติ เพราะปรารภจิตที่พ้นแล้วนี้ใด อันจะพึงกล่าว เราไม่กล่าวความต่างกันนั้น. ขึ้นชื่อว่าประมาณในคุณเป็นที่มา คือ ในวัตรที่ลานพระเจดีย์และลานโพธิ์ และในวัตร ๘๐ ขันธกะของภิกษุสงฆ์ ย่อมไม่มี. ก็เมื่อแทงตลอดมรรคหรือผล อุบาสกและภิกษุทั้งหลาย ย่อมไม่มีเหตุทำให้ต่างกัน. จบอรรถกถาคิลายนสูตรที่ ๔ ----------------------------------------------------- .. อรรถกถา สังยุตตนิกาย มหาวารวรรค โสตาปัตติสังยุตต์ สัปปัญญวรรคที่ ๖ ๔. คิลายนสูตร จบ. |