|
| บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ |
 |
| |
    
บทว่า เมื่อพระสารีบุตรและพระโมคคัลลานะปรินิพพานแล้วไม่นาน ความว่า เมื่อพระอัครสาวกทั้งสองปรินิพพานนานแล้วหามิได้ ก็บรรดาพระอัครสาวกทั้งสองนั้น พระธรรมเสนาบดีปรินิพพานในวันเพ็ญเดือนสิบสอง. จากนั้นล่วงมาครึ่งเดือน ในวันอุโบสถแห่งกาฬปักข์กึ่งเดือนนั้น พระมหาโมคคัลลานะจึงปรินิพพาน. พระศาสดา เมื่อพระอัครสาวกทั้งสองปรินิพพานแล้ว มีหมู่ภิกษุใหญ่แวดล้อมเสด็จจาริกไปมหามณฑลชนบท เสด็จถึงอุกกเจลนครโดยลำดับ เสด็จไปบิณฑบาตในอุกกเจลนครนั้น แล้วประทับอยู่บนหาดทรายมีสีดุจแผ่นเงิน ที่ฝั่งแม่น้ำคงคา. เพราะเหตุนั้น ท่านจึงกล่าวว่า เมื่อพระสารีบุตรและพระโมคคัลลานะปรินิพพานแล้วไม่นาน. แม้ในบทว่า ลำต้นที่ใหญ่กว่าเหล่านั้นใด พึงทำลาย มีอธิบายว่า หมู่ภิกษุเปรียบเหมือนต้นหว้าใหญ่สูงร้อยโยชน์ พระอัครสาวกทั้งสองเปรียบเหมือนลำต้นที่ใหญ่ทั้ง ๒ ประมาณห้าสิบโยชน์ที่แผ่ไปทั้งเบื้องขวาและเบื้องซ้ายแห่งต้นไม้นั้น. คำที่เหลือควรประกอบในนัยก่อนนั่นเทียว. จบอรรถกถาเจลสูตรที่ ๔ ----------------------------------------------------- .. อรรถกถา สังยุตตนิกาย มหาวารวรรค สติปัฏฐานสังยุตต์ นาฬันทวรรคที่ ๒ ๔. เจลสูตร จบ. |