|
| บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ |
 |
| |
    
บทว่า อปนิเธนฺติ คือ นำไปเก็บซ่อนไว้. บทว่า หสฺสาเปกฺโข คือ มีความประสงค์จะหัวเราะ. สองบทว่า อญฺญํ ปริกฺขารํ ได้แก่ บริขารอื่นมีถุงบาตรเป็นต้น ซึ่งมิได้มาในพระบาลี. สามบทว่า ธมฺมึ กถํ กตฺวา มีความว่า เมื่อภิกษุเก็บไว้ด้วยทำใจว่า เราจักกล่าวธรรมกถาอย่างนี้ว่า ชื่อว่า สมณะเป็นผู้ไม่เก็บงำบริขารไม่ควร แล้วจึงจักให้ ดังนี้ ไม่เป็นอาบัติ. บทที่เหลือในสิกขาบทนี้ ตื้นทั้งนั้นแล. สิกขาบทนี้มีสมุฏฐาน ๓ เป็นกิริยา สัญญาวิโมกข์ สจิตตกะ โลกวัชชะ กายกรรม วจีกรรม อกุศลจิต มีเวทนา ๓ ดังนี้แล. จีวราปนิธานสิกขาบทที่ ๑๐ จบ สุราปานวรรคที่ ๖ จบบริบูรณ์ ตามวรรณนานุกรม. ------------------------------------------------------------ หัวข้อประจำเรื่อง ๒. อังคุลิปโตทกสิกขาบท ว่าด้วยการจี้ ๓. หัสสธัมมสิกขาบท ว่าด้วยการเล่นน้ำ ๔. อนาทริยสิกขาบท ว่าด้วยความไม่เอื้อเฟื้อ ๕. ภิงสาปนสิกขาบท ว่าด้วยการหลอนภิกษุ ๖. โชติสมาทหนสิกขาบท ว่าด้วยการติดไฟ ๗. นหานสิกขาบท ว่าด้วยการอาบน้ำ ๘. ทุพพัณณกรณสิกขาบท ว่าด้วยของสำหรับทำให้เสียสี ๙. วิกัปปนสิกขาบท ว่าด้วยการวิกัปจีวร และ ๑๐. จีวราปนิธานสิกขาบท ว่าด้วยการซ่อนจีวร. ------------------------------------------------------------ .. อรรถกถา ปาจิตติยกัณฑ์ ปาจิตติย์ สุราปานวรรคที่ ๖ สิกขาบทที่ ๑๐ จบ. |