|
อรรถกถา อังคุตตรนิกาย อัฏฐกนิบาต สันธานวรรคที่ ๑๑๑. คยาสูตร อรรถกถาคยาสูตรที่ ๔
คยาสูตรที่ ๔ มีวินิจฉัยดังต่อไปนี้.
บทว่า เอตทโวจ ความว่า เพื่อจะตรัสบอกวิตกที่เกิดขึ้น ณ ที่ทำความเพียรของตนแก่ภิกษุสงฆ์ จึงตรัสคำมีอาทิว่า ปุพฺพาหํ ภิกฺขเว.
บทว่า โอภาสํ ได้แก่ แสงสว่างแห่งทิพพจักขุญาณ.
บทว่า ญาณทสฺสนํ ได้แก่ ทัสสนะ กล่าวคือญาณอันเป็นตัวทิพยจักษุ.
บทว่า สนฺนิวุฏฺฐปุพฺพํ แปลว่า เคยอยู่ร่วมกัน.
แต่ในพระสูตรนี้ ญาณ ๘ นี้เท่านั้นมาเฉพาะในพระบาลีก่อน คือ ทิพยจักขุญาณ อิทธิวิธญาณ เจโตปริยญาณ ยถากัมมูปคญาณ อนาคตตังสญาณ ปัจจุปปันนังสญาณ อตีตังสญาณ ปุพเพนิวาสญาณ.
แต่ตรัสรวมญาณเหล่านี้ คือ วิปัสสนาญาณ (๙) มรรคญาณ ผลญาณ ๔ ปัจจเวกขณญาณ ๔ ปฏิสัมภิทาญาณ ๔ อสาธารณญาณ ๖ กับญาณ ๘ นั้น ย่อมเป็นอันชื่อว่าตรัสพระสูตรนี้ ด้วยประการฉะนี้.
จบอรรถกถาคยาสูตรที่ ๔ ----------------------------------------------------- .. อรรถกถา อังคุตตรนิกาย อัฏฐกนิบาต สันธานวรรคที่ ๑ ๑๑. คยาสูตร จบ.
อ่านเนื้อความในพระไตรปิฎก https://84000.org/tipitaka/attha/v.php?B=23&A=6368&Z=6419 อ่านอรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย https://84000.org/tipitaka/atthapali/read_th.php?B=16&A=6066 The Pali Atthakatha in Roman https://84000.org/tipitaka/atthapali/read_rm.php?B=16&A=6066 - -- ---- ----------------------------------------------------------------------------
ดาวน์โหลด โปรแกรมพระไตรปิฎก
บันทึก ๘ กุมภาพันธ์ พ.ศ. ๒๕๕๐
หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]
|