ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ  พระวินัยปิฎก  พระสุตตันตปิฎก  พระอภิธรรมปิฎก  ค้นพระไตรปิฎก  ชาดก  หนังสือธรรมะ 
 

อ่าน อรรถกถาหน้าต่างที่ [หน้าสารบัญ] [๑] [๒] [๓] [๔] [๕] [๖] [๗] [๘] [๙] [๑๐] [๑๑] [๑๒] [๑๓] [๑๔]อ่านอรรถกถา 25 / 1อ่านอรรถกถา 25 / 17อรรถกถา เล่มที่ 25 ข้อ 18อ่านอรรถกถา 25 / 19อ่านอรรถกถา 25 / 440
อรรถกถา ขุททกนิกาย คาถาธรรมบท สหัสสวรรคที่ ๘

หน้าต่างที่ ๖ / ๑๔.

               ๖. เรื่องพราหมณ์ผู้เป็นหลานของพระสารีบุตรเถระ [๘๖]               
               ข้อความเบื้องต้น               
               พระศาสดา เมื่อประทับอยู่ในพระเวฬุวัน ทรงปรารภหลานของพระสารีบุตรเถระ ตรัสพระธรรมเทศนานี้ว่า "โย จ วสฺสสตํ ชนฺตุ" เป็นต้น.

               พระเถระพาหลานไปเฝ้าพระศาสดา               
               ความพิสดารว่า พระเถระเข้าไปหาหลานแม้นั้นแล้ว ถามว่า "พราหมณ์ เธอทำกุศลหรือ?"
               พราหมณ์. อย่างนั้น ขอรับ.
               พระเถระ. ทำกุศลอะไร?
               พราหมณ์. ฆ่าสัตว์เลี้ยงตัวหนึ่งแล้วบำเรอไฟทุกๆ เดือน.
               พระเถระ. ทำอย่างนั้น เพื่ออะไร?
               พราหมณ์. เขาว่า นั่นเป็นทางแห่งพรหมโลก.
               พระเถระ. ใคร ว่าอย่างนั้น?
               พราหมณ์. พวกอาจารย์ของกระผม ขอรับ.
               พระเถระกล่าวว่า "เธอไม่รู้ทางแห่งพรหมโลกเลย. แม้พวกอาจารย์ของเธอก็ไม่รู้, มาเถิด, เราจักไปสำนักของพระศาสดา" ดังนี้แล้ว นำหลานนั้นไปสู่สำนักของพระศาสดา ทูลเรื่องนั้นแล้ว กราบทูลว่า "พระเจ้าข้า ขอพระองค์ตรัสบอกทางแห่งพรหมโลกแก่พราหมณ์นี้."

               พระศาสดาทรงแสดงธรรมโปรดพราหมณ์               
               พระศาสดาตรัสถามว่า "ได้ยินว่า อย่างนั้นหรือ?" เมื่อพราหมณ์นั้นทูลว่า "อย่างนั้น พระโคดมผู้เจริญ" จึงตรัสว่า "พราหมณ์การบำเรอไฟของท่านผู้บำเรอไฟอย่างนั้น ตั้ง ๑๐๐ ปี ย่อมไม่ถึงแม้การบูชาสาวกของเรา เพียงขณะเดียว"
               เมื่อจะทรงสืบอนุสนธิแสดงธรรม จึงตรัสพระคาถานี้ว่า :-
                         ๖. โย จ วสฺสสตํ ชนฺตุ    อคฺคึ ปริจเร วเน
                         เอกญฺจ ภาวิตตฺตานํ    มุหุตฺตมิป ปูชเย
                         สา เยว ปูชนา เสยฺโย    ยญฺเจ วสฺสสตํ หุตํ.
                         ก็สัตว์ใด พึงบำเรอไฟในป่า ตั้ง ๑๐๐ ปี, ส่วนเขา พึงบูชา
                         ท่านผู้มีตนอบรมแล้วผู้เดียว แม้ครู่หนึ่ง, การบูชานั้นนั่น
                         แลประเสริฐกว่า (การบูชาตั้ง ๑๐๐ ปีของสัตว์นั้น) การ
                         บูชา ๑๐๐ ปีจะประเสริฐอะไรเล่า?

               แก้อรรถ               
               บรรดาบทเหล่านั้น บทว่า ชนฺตุ นี้ เป็นชื่อของสัตว์.
               บาทพระคาถาว่า อคฺคึ ปริจเร วเน ความว่า แม้เข้าไปสู่ป่า ด้วยปรารถนาความเป็นผู้ไม่มีธรรมเครื่องเนิ่นช้า พึงบำเรอไฟในป่านั้น.
               คำที่เหลือ เช่นเดียวกับคำที่มีในก่อนนั่นแล.
               ในเวลาจบเทศนา พราหมณ์บรรลุโสดาปัตติผล, ชนแม้เหล่าอื่นเป็นอันมากบรรลุอริยผลทั้งหลาย มีโสดาปัตติผลเป็นต้น ดังนี้แล.

               เรื่องพราหมณ์ผู้เป็นหลานของพระสารีบุตรเถระ จบ.               
               ----------------------               

.. อรรถกถา ขุททกนิกาย คาถาธรรมบท สหัสสวรรคที่ ๘
อ่านอรรถกถาหน้าต่างที่ [หน้าสารบัญ] [๑] [๒] [๓] [๔] [๕] [๖] [๗] [๘] [๙] [๑๐] [๑๑] [๑๒] [๑๓] [๑๔]
อ่านอรรถกถา 25 / 1อ่านอรรถกถา 25 / 17อรรถกถา เล่มที่ 25 ข้อ 18อ่านอรรถกถา 25 / 19อ่านอรรถกถา 25 / 440
อ่านเนื้อความในพระไตรปิฎก
https://84000.org/tipitaka/attha/v.php?B=25&A=544&Z=586
อ่านอรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย
https://84000.org/tipitaka/atthapali/read_th.php?B=21&A=1780
The Pali Atthakatha in Roman
https://84000.org/tipitaka/atthapali/read_rm.php?B=21&A=1780
- -- ---- ----------------------------------------------------------------------------
ดาวน์โหลด โปรแกรมพระไตรปิฎก
บันทึก  ๒๒  พฤศจิกายน  พ.ศ.  ๒๕๔๘
หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]

สีพื้นหลัง :