|
| บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ |
 |
| |
    
บทว่า ปสนฺนจิตฺตํ ได้แก่ มีใจเลื่อมใสแล้ว ด้วยความเชื่อในพระรัตนตรัยและด้วยความเชื่อในผลของกรรม. บทว่า สุคตึ ได้แก่ คติดีหรือคติแห่งสุข เพราะฉะนั้นจึงชื่อว่า สุคติ. บทว่า สคฺคํ ได้แก่ เลิศด้วยดีด้วยสมบัติมีรูปเป็นต้น เพราะฉะนั้นจึงชื่อว่า สวรรค์. ในบทว่า โลกํ ได้แก่ ผลแห่งบุญและบาป หรือชื่อว่าโลก เพราะอรรถว่าสลายไป. อนึ่ง ในที่นี้ แม้คติของมนุษย์ก็สงเคราะห์ด้วยสุคติศัพท์ คติของเทวดาก็สงเคราะห์ด้วยสัคคศัพท์เหมือนกัน. บทที่เหลือมีนัยดังกล่าวแล้วในหนหลังนั้นแล. จบอรรถกถาจิตตฌายีสูตรที่ ๑ ----------------------------------- .. อรรถกถา ขุททกนิกาย อิติวุตตกะ เอกนิบาต ตติยวรรค จิตตฌายีสูตร จบ. |