ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ  พระวินัยปิฎก  พระสุตตันตปิฎก  พระอภิธรรมปิฎก  ค้นพระไตรปิฎก  ชาดก  หนังสือธรรมะ 
 
อรรถาธิบายเล่มที่ 27 เริ่มข้อที่ 0 อรรถาธิบายเล่มที่ 27 เริ่มข้อที่ 59 อรรถกถาอรรถาธิบาย
เล่มที่ 27 เริ่มข้อที่ 60 อรรถาธิบายเล่มที่ 27 เริ่มข้อที่ 61 อรรถาธิบายเล่มที่  27 เริ่มข้อที่ 2519
อรรถกถา เอกกนิบาตชาดก อาสิงสวรรค
๑๐. สังขธมนชาดก ว่าด้วยการทำเกินประมาณ

               พระบรมศาสดา เมื่อประทับอยู่ ณ พระเชตวันมหาวิหาร ทรงปรารภภิกษุผู้ว่ายากเหมือนกัน ตรัสพระธรรมเทศนานี้ มีคำเริ่มต้นว่า ธเม ธเม ดังนี้.
               ในอดีตกาล ครั้งพระเจ้าพรหมทัต เสวยราชสมบัติอยู่ในกรุงพาราณสี พระโพธิสัตว์บังเกิดในตระกูลคนเป่าสังข์. เมื่อมีงานในกรุงพาราณสีอย่างเอิกเกริก ก็พาบิดาไปทำการเป่าสังข์ได้ทรัพย์ ในเวลากลับ ก็กล่าวห้ามบิดาผู้ทำการเป่าสังข์อยู่ไม่ขาดระยะ ใกล้ๆ ดงโจร.
               บิดากลับพูดว่า จักไล่พวกโจรให้หนีไปด้วยเสียงสังข์ แล้วเป่าเรื่อยไปไม่ขาดระยะ.
               พวกโจรก็พากันมารุมแย่งทรัพย์ไปหมด ทำนองเดียวกับเรื่องก่อน นั่นแหละ.
               พระโพธิสัตว์กล่าวคาถา โดยนัยเดียวกับเรื่องก่อน ความว่า
               ท่านจะเป่าก็จงเป่าเถิด แต่อย่าเป่าจนเกินประมาณ เพราะการเป่าเกินประมาณ เป็นการชั่วช้าของเรา โภคะที่เราได้มาเพราะการเป่าสังข์ ได้ฉิบหายไป เพราะท่านเป่าสังข์เกินประมาณ ดังนี้.


               บรรดาบทเหล่านั้น บทว่า เต ตาโต วิธมี ธมํ ความว่า บิดาของเราเป่าสังข์บ่อยๆ เลยเป่าเอาทรัพย์ที่ได้ไว้ เพราะการเป่าสังข์ทั้งนั้น หมดไป พินาศไป.
               พระบรมศาสดา ครั้นทรงนำพระธรรมเทศนานี้มาแล้ว ทรงสืบอนุสนธิ ประชุมชาดก ว่า
               บิดาในครั้งนั้น ได้มาเป็น ภิกษุผู้ว่ายาก ในบัดนี้
               ส่วนบุตรในครั้งนั้น ได้มาเป็น เราตถาคต ฉะนี้แล.

               จบอรรถกถาสังขธมนชาดกที่ ๑๐               
               จบ อาสิงสวรรคที่ ๖.               
               -----------------------------------------------------               
               รวมชาดกที่มีในวรรคนี้ คือ
                         ๑. มหาสีลวชาดก ว่าด้วย ความสำเร็จเกิดจากความพยายาม
                         ๒. จูฬชนกชาดก ว่าด้วย เป็นคนควรพยายามร่ำไป
                         ๓. ปุณณปาติชาดก ว่าด้วย การกล่าวถ้อยคำไม่จริง
                         ๔. ผลชาดก ว่าด้วย การรู้จักผลไม้
                         ๕. ปัญจาวุธชาดก ว่าด้วย การบรรลุธรรมอันเกษม
                         ๖. กัญจนขันธชาดก ว่าด้วย การบรรลุธรรมอันเกษม
                         ๗. วารินทชาดก ว่าด้วย ธรรมของผู้ล่วงพ้นศัตรู
                         ๘. ตโยธรรมชาดก ว่าด้วย ธรรมของผู้ล่วงพ้นศัตรู
                         ๙. เภริวาทชาดก ว่าด้วย การทำเกินประมาณ
                         ๑๐. สังขธมนชาดก ว่าด้วย การทำเกินประมาณ
               -----------------------------------------------------               

.. อรรถกถา เอกกนิบาตชาดก อาสิงสวรรค ๑๐. สังขธมนชาดก ว่าด้วยการทำเกินประมาณ จบ.
อรรถาธิบายเล่มที่ 27 เริ่มข้อที่ 0 อรรถาธิบายเล่มที่ 27 เริ่มข้อที่ 59 อรรถกถาอรรถาธิบาย
เล่มที่ 27 เริ่มข้อที่ 60 อรรถาธิบายเล่มที่ 27 เริ่มข้อที่ 61 อรรถาธิบายเล่มที่  27 เริ่มข้อที่ 2519
อ่านเนื้อความในพระไตรปิฎก
https://84000.org/tipitaka/attha/v.php?B=27&A=391&Z=404
อ่านอรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย
https://84000.org/tipitaka/atthapali/read_th.php?B=36&A=1453
The Pali Atthakatha in Roman
https://84000.org/tipitaka/atthapali/read_rm.php?B=36&A=1453
- -- ---- ----------------------------------------------------------------------------
ดาวน์โหลด โปรแกรมพระไตรปิฎก
บันทึก  ๘  พฤศจิกายน  พ.ศ.  ๒๕๔๖
หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]

สีพื้นหลัง :