|
| บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ |
 |
| |
    
บทว่า รูปํ อนิจฺจโต วิทิตํ - รูปปรากฏโดยความเป็นของไม่เที่ยง คือปรากฏด้วยอนิจจานุปัสสนาญาณว่า เป็นของไม่เที่ยง. บทว่า รูปํ ทุกฺขโต วิทิตํ - รูปปรากฏ โดยความเป็นทุกข์ คือปรากฏด้วยทุกขานุปัสสนาว่า เป็นทุกข์. บทว่า รูปํ อนตฺตโต วิทิตํ - รูปปรากฏโดยความเป็นอนัตตา. คือปรากฏด้วยอนัตตานุปัสสนาญาณว่า เป็นอนัตตา. บทว่า ยํ ยํ วิทิตํ ตํ ตํ ขมติ - รูปใดๆ ที่ปรากฏ รูปนั้นๆ ย่อมคงที่ คือรูปใดๆ ที่ปรากฏโดยความเป็นของไม่เที่ยงเป็นต้น. รูปนั้นๆ ย่อมคงที่ คือชอบใจโดยความเป็นของไม่เที่ยงเป็นต้น. ท่านทำไว้เป็นแผนกๆ แล้วเขียนไว้ในคัมภีร์บางคัมภีร์ว่า รูปปรากฏโดยความเป็นของไม่เที่ยง. รูปใดๆ ปรากฏแล้ว. รูปนั้นๆ ย่อมคงที่. พึงเปลี่ยนลิงค์แล้วประกอบด้วยบทมีอาทิว่า เวทนา สญฺญา สงฺขารา อนิจฺจโต วิทิตา - เวทนา สัญญา สังขาร ปรากฏแล้วโดยความเป็นของไม่เที่ยง. บทว่า ผุสติ ย่อมถูกต้อง คือย่อมถูกต้อง ย่อมแผ่ไปด้วยการถูกต้องวิปัสสนาญาณ. บทว่า ปริโยคหติ - ย่อมเข้าไป คือเข้าไปด้วยวิปัสสนาญาณ. ปาฐะว่า ปริโยคาหติ บ้าง. จบอรรถกถาขันติญาณปริโยคาหณญาณนิทเทส ----------------------------------------------------- .. อรรถกถา ขุททกนิกาย ปฏิสัมภิทามรรค มหาวรรค ๑. ญาณกถา ขันติญาณปริโยคาหณญาณนิทเทส จบ. |