|
| บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ |
 |
| |
    
พระเถระแม้นี้ได้บำเพ็ญบุญญาธิการไว้ในพระพุทธเจ้าองค์ก่อนๆ สั่งสมบุญทั้งหลายอันเป็นอุปนิสัยแห่งพระนิพพานในภพนั้นๆ ในกาลแห่งพระผู้มีพระภาคเจ้าพระนามว่าวิปัสสี บังเกิดในเรือนมีตระกูลแห่งหนึ่ง เจริญวัยแล้ว เลื่อมใสยิ่งในพระศาสนา นับถือพระรัตนตรัยว่าเป็นของของเรา ฟังธรรมในสำนักพระผู้มีพระภาคเจ้าพระนามว่าวิปัสสี มีใจเลื่อมใส ได้กระทำการบูชาด้วยผ้าไหม. ท่านได้กระทำผ้าไหมนั้นนั่นแลให้เป็นมูลค่า ทำบุญตลอดชีวิต จากนั้นก็บังเกิดใน ท่านปรากฏโดยนามแห่งบุญที่ตนได้ทำไว้ว่า โขม ท่านระลึกถึงบุพกรรมของตน เกิดโสมนัส เมื่อจะแสดงปุพพ ในคำนั้น ญาติ ท่านเรียกว่าพันธุ พวกพ้องอยู่สืบต่อกันมาในนครใด นคร คำว่า โรเปมิ พีชสมฺปทํ ความว่า เราปลูก คือเริ่มตั้งพีชสมบัติ คือบุญมี จบอรรถกถาสุภูติวรรคที่ ๓ จบอรรถกถาจตุภาณวาร ----------------------------------------------------- รวมอปทานที่มีในวรรคนี้ คือ ๑. สุภูติเถราปทาน ๒. อุปวาณเถราปทาน ๓. ตีณิสรณาคมนิยเถราปทาน ๔. เบญจสีลสมาทานนิยเถราปทาน ๕. อันนสังสาวกเถราปทาน ๖. ธูปทายกเถราปทาน ๗. ปุฬินปูชกเถราปทาน ๘. อุตติยเถราปทาน ๙. เอกัญชลิกเถราปทาน ๑๐. โขมทายกเถราปทาน คาถารวมทั้งหมดที่ท่านกล่าวไว้มี ๑๘๕ คาถา. จบ ภาณวารที่ ๔. ----------------------------------------------------- .. อรรถกถา ขุททกนิกาย อปทาน ภาค ๑ เถราปทาน ๓. สุภูติวรรค ๑๐. โขมทายกเถราปทาน (๓๐) จบ. |