|
| บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ |
 |
| |
    
ว่าด้วยกรรม ในเรื่องนั้น ชนเหล่าใดมีความเห็นผิดดุจลัทธิของนิกายอันธกะและอุตตราปถกะบางพวกเหล่านั้นนั่นแหละว่า ที่ตั้งแห่งทิฏฐธัมม คำถามของสกวาทีหมายถึงชนเหล่านั้น คำตอบรับรองเป็นของปรวาที. ในคำว่า ทิฏฐธัมมเวทนียกรรมเป็นนิยตะ เพราะอรรถว่าให้ผลในภพปัจจุบัน นี้เป็นคำตอบรับรองของสกวาที หมายเอาเนื้อความนี้ว่า ทิฏฐธัมมเวทนียกรรมก็เป็นทิฏฐธัมมิกเวทนียะ คือเป็นกรรมที่ให้ผลในภพปัจจุบันนี้เท่านั้น ถ้าว่า ทิฏฐธัมมเวทนียกรรมนี้ ย่อมอาจให้ผลในภพปัจจุบันได้ก็ย่อมให้ผล ถ้าไม่อาจไซร้ ย่อมชื่อว่าเป็นอโหสิกรรมไป ดังนี้. อนึ่ง ทิฏฐธัมมเวทนียกรรมนี้ ย่อมไม่เป็นนิยตะด้วยสามารถแห่งนิยามมิจฉัตตะเทียว ดังนี้. พึงทราบคำที่เหลือโดยนัยที่กล่าวแล้วในหนหลังนั้นแล. รวมกถาที่มีในวรรคนี้คือ ๑. สาสกถา ๒. อวิวิตตกถา ๓. สัญโญชนกถา ๔. อิทธิกถา ๕. พุทธกถา ๖. สัพพทิสากถา ๖. ธัมมกถา ๘. กัมมกถา. วรรคที่ ๒๑ จบ. ----------------------------------------------------- .. อรรถกถา กถาวัตถุปกรณ์ วรรคที่ ๒๑ กรรมกถา จบ. |