![]() |
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ |
![]() |
![]() | |
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ว่าด้วยคฤหัสถ์พึงเป็นพระอรหันต์ได้ ในเรื่องนั้น ชนเหล่าใดมีความเห็นผิด ดุจลัทธิของนิกายอุตตราปถกะทั้งหลายว่า คฤหัสถ์พึงเป็นพระอรหันต์ได้ เพราะเห็นความเกิดขึ้นแห่งพระอรหันต์ของชนทั้งหลายมีพระยสกุลบุตรเป็นต้น ผู้ดำรงอยู่ในเพศของคฤหัสถ์ ดังนี้ คำถามของสกวาทีหมายถึงชนเหล่านั้น. บรรดาคำเหล่านั้นคำว่า คิหิสฺส อธิบายว่า ผู้ใดชื่อว่าคฤหัสถ์ เพราะประกอบพร้อมแล้วด้วยสัญโญชน์ของคฤหัสถ์ ผู้นั้นพึงเป็นพระอรหันต์ได้หรือ? ส่วนปรวาทีไม่รู้ความประสงค์ เมื่อเห็นอยู่ซึ่งสักว่าเพศคฤหัสถ์เท่านั้น จึงตอบรับรองว่า ใช่. บัดนี้ สกวาทีจึงเริ่มคำว่า คิหิสัญโญชน์ของพระอรหันต์ยังมีอยู่หรือ เป็นต้น เพื่อแสดงนัยนี้ว่า ชื่อว่าพึงเป็นคฤหัสถ์ ย่อมเป็นด้วยสัญโญชน์ของคฤหัสถ์ มิใช่เป็นคฤหัสถ์ด้วยสักแต่เพศ เหมือนคนที่พระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสไว้ว่า :- แม้หากว่า ผู้ใดมีธรรมอันประดับแล้ว สงบแล้ว มีตนฝึกแล้ว เป็นผู้เที่ยง เป็นพรหมจารี ละอาชญาใน สัตว์ทั้งปวงแล้ว พึงประพฤติธรรมเสมอ เรากล่าวว่า ผู้นั้นเป็นพราหมณ์ เป็นสมณะ เป็นภิกษุ ดังนี้. คำนั้นทั้งปวงมีเนื้อความง่ายทั้งนั้น แล. ____________________________ ๑- ข้อนี้แยกบทว่า คิหิ อสฺส อรหา แปลว่า คฤหัสถ์พึงเป็นพระอรหันต์. อีกอย่างหนึ่ง แปลว่า พระอรหันต์พึงเป็นคฤหัสถ์ ดังนี้ก็ได้. อรรถกถาคิหิสส อรหาติกถา จบ. ----------------------------------------------------- .. อรรถกถา กถาวัตถุปกรณ์ วรรคที่ ๔ คิหิสส อรหาติกถา จบ. |