พระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๑ ภาษาบาลี อักษรไทย
พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๑๓ สุตฺต. องฺ. (๒): จตุกฺกนิปาโต

     [๑๙๔]   เอกํ  สมยํ  อายสฺมา อานนฺโท โกฬิเยสุ วิหรติ สาปุคํ ๑-
นาม   โกฬิยานํ   นิคโม   ฯ  อถโข  สมฺพหุลา  สาปุคิยา  โกฬิยปุตฺตา
เยนายสฺมา    อานนฺโท    เตนุปสงฺกมึสุ    อุปสงฺกมิตฺวา    อายสฺมนฺตํ
อานนฺทํ  อภิวาเทตฺวา  เอกมนฺตํ  นิสีทึสุ  ฯ  เอกมนฺตํ นิสินฺเน โข [๒]-
สาปุคิเย โกฬิยปุตฺเต อายสฺมา อานนฺโท เอตทโวจ
     {๑๙๔.๑}   จตฺตารีมานิ    พฺยคฺฆปชฺชา    ปาริสุทฺธิปธานิยงฺคานิ
เตน     ภควตา    ชานตา    ปสฺสตา    อรหตา    สมฺมาสมฺพุทฺเธน
สมฺมทกฺขาตานิ    สตฺตานํ    วิสุทฺธิยา    โสกปริเทวานํ    สมติกฺกมาย
ทุกฺขโทมนสฺสานํ     อตฺถงฺคมาย     ญายสฺส    อธิคมาย    นิพฺพานสฺส
สจฺฉิกิริยาย        กตมานิ       จตฺตาริ       สีลปาริสุทฺธิปธานิยงฺคํ
@เชิงอรรถ: ๑ ม. สามคํ ฯ ๒ ม. ยุ. เต ฯ
จิตฺตปาริสุทฺธิปธานิยงฺคํ ทิฏฺฐิปาริสุทฺธิปธานิยงฺคํ
วิมุตฺติปาริสุทฺธิปธานิยงฺคํ ฯ
     {๑๙๔.๒}   กตมญฺจ   พฺยคฺฆปชฺชา   สีลปาริสุทฺธิปธานิยงฺคํ   อิธ
พฺยคฺฆปชฺชา   ภิกฺขุ  สีลวา  โหติ  ฯเปฯ  สมาทาย  สิกฺขติ  สิกฺขาปเทสุ
อยํ  วุจฺจติ  พฺยคฺฆปชฺชา  สีลปาริสุทฺธิ  อิติ  เอวรูปํ  สีลปาริสุทฺธึ อปริปูรํ
วา  ปริปูเรสฺสามิ  ปริปูรํ  วา  ตตฺถ  ตตฺถ  ปญฺญาย อนุคฺคเหสฺสามีติ โย
ตตฺถ  ฉนฺโท  จ  วายาโม  จ  อุสฺสาโห จ อุสฺโสฬฺหี จ อปฺปฏิวาณี จ สติ
จ สมฺปชญฺญญฺจ อิทํ วุจฺจติ พฺยคฺฆปชฺชา สีลปาริสุทฺธิปธานิยงฺคํ ฯ
     {๑๙๔.๓}   กตมญฺจ   พฺยคฺฆปชฺชา   จิตฺตปาริสุทฺธิปธานิยงฺคํ   อิธ
พฺยคฺฆปชฺชา   ภิกฺขุ  วิวิจฺเจว  กาเมหิ  ฯเปฯ  จตุตฺถํ  ฌานํ  อุปสมฺปชฺช
วิหรติ  อยํ  วุจฺจติ  พฺยคฺฆปชฺชา  จิตฺตปาริสุทฺธิ อิติ เอวรูปํ จิตฺตปาริสุทฺธึ
อปริปูรํ  วา  ปริปูเรสฺสามิ  ปริปูรํ วา ตตฺถ ตตฺถ ปญฺญาย อนุคฺคเหสฺสามีติ
โย  ตตฺถ  ฉนฺโท  จ  วายาโม  จ อุสฺสาโห จ อุสฺโสฬฺหี จ อปฺปฏิวาณี จ
สติ จ สมฺปชญฺญญฺจ อิทํ วุจฺจติ พฺยคฺฆปชฺชา จิตฺตปาริสุทฺธิปธานิยงฺคํ ฯ
     {๑๙๔.๔}   กตมญฺจ     พฺยคฺฆปชฺชา    ทิฏฺฐิปาริสุทฺธิปธานิยงฺคํ
อิธ   พฺยคฺฆปชฺชา   ภิกฺขุ   อิทํ   ทุกฺขนฺติ   ยถาภูตํ   ปชานาติ  ฯเปฯ
อยํ    ทุกฺขนิโรธคามินี   ปฏิปทาติ   ยถาภูตํ   ปชานาติ   อยํ   วุจฺจติ
พฺยคฺฆปชฺชา    ทิฏฺฐิปาริสุทฺธิ    อิติ   เอวรูปํ   ทิฏฺฐิปาริสุทฺธึ   อปริปูรํ
วา   ปริปูเรสฺสามิ   ปริปูรํ  วา  ตตฺถ  ตตฺถ  ปญฺญาย  อนุคฺคเหสฺสามีติ
โย  ตตฺถ  ฉนฺโท  จ  วายาโม  จ  อุสฺสาโห  จ อุสฺโสฬฺหี จ อปฺปฏิวาณี
จ สติ จ สมฺปชญฺญญฺจ อิทํ วุจฺจติ พฺยคฺฆปชฺชา ทิฏฺฐิปาริสุทฺธิปธานิยงฺคํ ฯ
     {๑๙๔.๕}   กตมญฺจ    พฺยคฺฆปชฺชา    วิมุตฺติปาริสุทฺธิปธานิยงฺคํ
ส  โข  โส  พฺยคฺฆปชฺชา  อริยสาวโก  อิมินา จ สีลปาริสุทฺธิปธานิยงฺเคน
สมนฺนาคโต   อิมินา   จ  จิตฺตปาริสุทฺธิปธานิยงฺเคน  สมนฺนาคโต  อิมินา
จ   ทิฏฺฐิปาริสุทฺธิปธานิยงฺเคน   สมนฺนาคโต   รชนีเยสุ   ธมฺเมสุ  จิตฺตํ
วิราเชติ  วิโมจนีเยสุ  ธมฺเมสุ  จิตฺตํ  วิโมเจติ  โส  รชนีเยสุ  ธมฺเมสุ
จิตฺตํ  วิราเชตฺวา  วิโมจนีเยสุ  ธมฺเมสุ  จิตฺตํ  วิโมเจตฺวา  สมฺมาวิมุตฺตึ
ผุสติ    อยํ    วุจฺจติ    พฺยคฺฆปชฺชา   วิมุตฺติปาริสุทฺธิ   อิติ   เอวรูปํ
วิมุตฺติปาริสุทฺธึ   อปริปูรํ   วา   ปริปูเรสฺสามิ  ปริปูรํ  วา  ตตฺถ  ตตฺถ
ปญฺญาย  อนุคฺคเหสฺสามีติ  โย  ตตฺถ  ฉนฺโท  จ  วายาโม  จ  อุสฺสาโห
จ   อุสฺโสฬฺหี   จ   อปฺปฏิวาณี   จ  สติ  จ  สมฺปชญฺญญฺจ  อิทํ  วุจฺจติ
พฺยคฺฆปชฺชา   วิมุตฺติปาริสุทฺธิปธานิยงฺคํ   ฯ   อิมานิ   โข   พฺยคฺฆปชฺชา
จตฺตาริ  ปาริสุทฺธิปธานิยงฺคานิ  เตน  ภควตา  ชานตา  ปสฺสตา  อรหตา
สมฺมาสมฺพุทฺเธน    สมฺมทกฺขาตานิ   สตฺตานํ   วิสุทฺธิยา   โสกปริเทวานํ
สมติกฺกมาย     ทุกฺขโทมนสฺสานํ    อตฺถงฺคมาย    ญายสฺส    อธิคมาย
นิพฺพานสฺส สจฺฉิกิริยายาติ ฯ

             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๒๑ หน้าที่ ๒๖๔-๒๖๖.
https://84000.org/tipitaka/read/pali_item.php?book=21&item=194&items=1
             อ่านโดยใช้เครื่องหมาย [เลขข้อ] เป็นเกณฑ์แบ่งข้อ :-
https://84000.org/tipitaka/read/pali_item.php?book=21&item=194&items=1&mode=bracket
             อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรโรมัน :-
https://84000.org/tipitaka/read/roman_item.php?book=21&item=194&items=1
             อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :-
https://84000.org/tipitaka/read/byitem.php?book=21&item=194&items=1
             ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :-
https://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=21&i=194
             สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๑
https://84000.org/tipitaka/read/?index_21
https://84000.org/tipitaka/english/?index_21