ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
     ฉบับภาษาไทย   บาลีอักษรไทย   บาลีอักษรโรมัน 
อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วไม่แสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๗ ภาษาบาลี อักษรไทย พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๑๙ สุตฺต. ขุ. ชาตกํ (๑): เอก-จตฺตาลีสนิปาตชาตกํ
                                          ๔ สุมงฺคลชาตกํ
     [๑๑๔๖]      ภุสมฺหิ กุทฺโธติ อเปกฺขิยาน
                       น ตาว ทณฺฑํ ปนเยยฺย อิสฺสโร
                       อฏฺฐานโส อปฺปฏิรูปมตฺตโน
                       ปรสฺส ทุกฺขานิ ภุสํ อุทีรเย ฯ
     [๑๑๔๗]      ยโต จ ชาเนยฺย ปสาทมตฺตโน
                       อตฺถํ นิยุญฺเชยฺย ปรสฺส ทุกฺกฏํ
                       ตทายมตฺโถติ สยํ อเวกฺขิย
                       อถสฺส ทณฺฑํ สทิสํ นิเวสเย ฯ
     [๑๑๔๘]      น จาปิ ฌาเปติ ปรํ น อตฺตนํ
                       อมุจฺฉิโต โย นยเต นยานยํ
@เชิงอรรถ:  ม. ปุณฺณายเตเนว ฯ   ม. โย จ ฯ

--------------------------------------------------------------------------------------------- หน้าที่ ๒๔๓.

โย ทณฺฑธาโร ภวตีธ อิสฺสโร ส วณฺณคุตฺโต สิริยา น ธํสติ ฯ [๑๑๔๙] เย ขตฺติยาเส อนิสมฺมการิโน ปเนนฺติ ทณฺฑํ สหสา ปมุจฺฉิตา อวณฺณสํยุตฺตา ๑- ชหนฺติ ชีวิตํ อิโต วิมุตฺตาปิจ ยนฺติ ทุคฺคตึ ฯ [๑๑๕๐] ธมฺเม จ เย อริยปฺปเวทิเต รตา อนุตฺตรา เต วจสา มนสา กมฺมุนา จ เต ขนฺติโสรจฺจสมาธิสณฺฐิตา ๒- วชนฺติ โลกํ ทุภยํ ตถาวิธา ฯ [๑๑๕๑] ราชาหมสฺมิ นรปมุทานมิสฺสโร สเจปิ กุชฺฌามิ ฐเปมิ อตฺตนํ นิเสธยนฺโต ชนตํ ตถาวิธํ ปเนมิ ทณฺฑํ อนุกมฺป โยนิโส ฯ [๑๑๕๒] สิรี จ ลกฺขี จ ตเวว ขตฺติย ชนาธิป มา วิชหิ กุทาจนํ อกฺโกธโน นิจฺจปสนฺนจิตฺโต อนิโฆ ตุวํ วสฺสสตานิ ปาลย ฯ [๑๑๕๓] คุเณหิ เอเตหิ อุเปหิ ๓- ขตฺติย ฐิตมริยวุตฺติ ๔- สุวโจ อโกธโน @เชิงอรรถ: ม. อวณฺณสํยุตา ฯ ม. สนฺติ ... ฯ ม. อุเปถ ฯ ม. ฐิตมริยวตฺตี ฯ

--------------------------------------------------------------------------------------------- หน้าที่ ๒๔๔.

สุขี อนุปฺปีฬ ปสาส เมทนึ อิโต วิมุตฺโตปิ วชาหิ สุคฺคตึ ฯ [๑๑๕๔] เอวํ สุนีเตน ๑- สุภาสิเตน ธมฺเมน ญาเยน อุปายโส นยํ นิพฺพาปเย สงฺขุภิตํ มหาชนํ มหาว เมโฆ สลิเลน เมทนินฺติ ๒- ฯ สุมงฺคลชาตกํ จตุตฺถํ ฯ ---------

             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๒๗ หน้าที่ ๒๔๒-๒๔๔. https://84000.org/tipitaka/read/pali_item.php?book=27&item=1146&items=9&pagebreak=1&modeTY=2              อ่านโดยใช้เครื่องหมาย [เลขข้อ] เป็นเกณฑ์แบ่งข้อ :- https://84000.org/tipitaka/read/pali_item.php?book=27&item=1146&items=9&pagebreak=1&modeTY=2&mode=bracket              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรโรมัน :- https://84000.org/tipitaka/read/roman_item.php?book=27&item=1146&items=9&pagebreak=1&modeTY=2              อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- https://84000.org/tipitaka/read/byitem.php?book=27&item=1146&items=9&pagebreak=1&modeTY=2              ศึกษาอรรถกถาชาดกนี้ได้ที่ :- https://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=27&i=1146              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๗ https://84000.org/tipitaka/read/?index_27 https://84000.org/tipitaka/english/?index_27

อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วไม่แสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม

บันทึก ๒ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]