พระไตรปิฎกเล่มที่ ๓๗ ภาษาบาลี อักษรไทย
พระอภิธรรมปิฎกเล่มที่ ๔ อภิ. กถาวตฺถุ

     [๑๗๓๒]   ปฏิคฺคาหกโตว   ทานํ   วิสุชฺฌติ   โน  ทายกโตติ  ฯ
อามนฺตา   ฯ   อญฺโญ   อญฺญสฺส   การโก   ปรกตํ   สุขทุกฺขํ   อญฺโญ
กโรติ    อญฺโญ    ปฏิสํเวเทตีติ   ฯ   น   เหวํ   วตฺตพฺเพ   ฯเปฯ
ทายกโตว   ทานํ   วิสุชฺฌติ   โน   ปฏิคฺคาหกโตติ   ฯ   อามนฺตา  ฯ
นนุ วุตฺตํ ภควตา จตสฺโส โข อิมา อานนฺท ทกฺขิณาวิสุทฺธิโย ฯ
     {๑๗๓๒.๑}   กตมา  จตสฺโส ฯ อตฺถานนฺท ทกฺขิณา ทายกโต วิสุชฺฌติ
โน   ปฏิคฺคาหกโต   อตฺถานนฺท   ทกฺขิณา   ปฏิคฺคาหกโต  วิสุชฺฌติ  โน
ทายกโต    อตฺถานนฺท    ทกฺขิณา    เนว   ทายกโต   วิสุชฺฌติ   โน
ปฏิคฺคาหกโต    อตฺถานนฺท    ทกฺขิณา    ทายกโต    เจว    วิสุชฺฌติ
ปฏิคฺคาหกโต    จ   กถญฺจานนฺท   ทกฺขิณา   ทายกโต   วิสุชฺฌติ   โน
ปฏิคฺคาหกโต
     {๑๗๓๒.๒}   อิธานนฺท   ทายโก   โหติ   สีลวา   กลฺยาณธมฺโม
ปฏิคฺคาหกา    โหนฺติ    ทุสฺสีลา    ปาปธมฺมา   เอวํ   โข   อานนฺท
ทกฺขิณา    ทายกโต    วิสุชฺฌติ    โน    ปฏิคฺคาหกโต    กถญฺจานนฺท
ทกฺขิณา ปฏิคฺคาหกโต วิสุชฺฌติ โน ทายกโต
     {๑๗๓๒.๓}   อิธานนฺท   ทายโก   โหติ   ทุสฺสีโล   ปาปธมฺโม
ปฏิคฺคาหกา   โหนฺติ   สีลวนฺโต   กลฺยาณ   ธมฺมา  เอวํ  โข  อานนฺท
ทกฺขิณา    ปฏิคฺคาหกโต    วิสุชฺฌติ    โน    ทายกโต    กถญฺจานนฺท
ทกฺขิณา เนว ทายกโต วิสุชฺฌติ โน ปฏิคฺคาหกโต
     {๑๗๓๒.๔}   อิธานนฺท   ทายโก   จ  โหติ  ทุสฺสีโล  ปาปธมฺโม
ปฏิคฺคาหกา   จ   โหนฺติ   ทุสฺสีลา   ปาปธมฺมา   เอวํ   โข  อานนฺท
ทกฺขิณา   เนว   ทายกโต   วิสุชฺฌติ   โน   ปฏิคฺคาหกโต  กถญฺจานนฺท
ทกฺขิณา ทายกโต เจว วิสุชฺฌติ ปฏิคฺคาหกโต จ
     {๑๗๓๒.๕}   อิธานนฺท   ทายโก  จ  โหติ  สีลวา  กลฺยาณธมฺโม
ปฏิคฺคาหกา   จ   โหนฺติ   สีลวนฺโต  กลฺยาณธมฺมา  เอวํ  โข  อานนฺท
ทกฺขิณา  ทายกโต  เจว  วิสุชฺฌติ  ปฏิคฺคาหกโต  จ  อิมา  โข  อานนฺท
จตสฺโส   ทกฺขิณาวิสุทฺธิโยติ   ๑-  อตฺเถว  สุตฺตนฺโตติ  ฯ  อามนฺตา  ฯ
เตน หิ น วตฺตพฺพํ ทายกโตว ทานํ วิสุชฺฌติ โน ปฏิคฺคาหกโตติ ฯ
                                   ทกฺขิณาวิสุทฺธิกถา ฯ
@เชิงอรรถ: ๑ ม. อุ. ๔๒๑ ฯ
                                      สตฺตรสโม วคฺโค ฯ
                                         ตสฺส อุทฺทานํ
                      อตฺถิ อรหโต ปุญฺญูปจโย นตฺถิ อรหโต อกาลมจฺจุ
                      สพฺพมิทํ กมฺมโต อินฺทฺริยพทฺธญฺเญว
                      ทุกฺขํ ฐเปตฺวา อริยมคฺคํ อวเสสา สงฺขารา ทุกฺขา
                      สงฺโฆ ทกฺขิณํ ปฏิคฺคณฺหาติ สงฺโฆ ทกฺขิณํ
                      วิโสเธติ สงฺโฆ ภุญฺชติ ปิวติ ขาทติ สายติ
                      สงฺฆสฺส ทินฺนํ มหปฺผลํ อตฺถิ ทานํ วิสุชฺฌตีติ ฯ
                                          -----------

             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๓๗ หน้าที่ ๕๙๐-๕๙๒.
https://84000.org/tipitaka/read/pali_item.php?book=37&item=1732&items=1
             อ่านโดยใช้เครื่องหมาย [เลขข้อ] เป็นเกณฑ์แบ่งข้อ :-
https://84000.org/tipitaka/read/pali_item.php?book=37&item=1732&items=1&mode=bracket
             อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรโรมัน :-
https://84000.org/tipitaka/read/roman_item.php?book=37&item=1732&items=1
             อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :-
https://84000.org/tipitaka/read/byitem.php?book=37&item=1732&items=1
             ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :-
https://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=37&i=1732
             สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๓๗
https://84000.org/tipitaka/read/?index_37
https://84000.org/tipitaka/english/?index_37