ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
   ฉบับหลวง   บาลีอักษรไทย   PaliRoman 
อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๑ ภาษาบาลี อักษรไทย พระวินัยปิฎกเล่มที่ ๑ วินย. มหาวิภงฺโค (๑)
                              สตฺตมสงฺฆาทิเสสํ
     [๕๒๓]   เตน   สมเยน   พุทฺโธ   ภควา   โกสมฺพิยํ   วิหรติ
โฆสิตาราเม   ฯ   เตน   โข   ปน   สมเยน   อายสฺมโต   ฉนฺนสฺส
อุปฏฺฐาโก   คหปติ   อายสฺมนฺตํ   ฉนฺนํ   เอตทโวจ  วิหารวตฺถุํ  ภนฺเต
ชานาหิ    อยฺยสฺส   วิหารํ   การาเปสฺสามีติ   ฯ   อถโข   อายสฺมา
ฉนฺโน    วิหารวตฺถุํ    โสเธนฺโต    อญฺญตรํ   เจติยรุกฺขํ   เฉทาเปสิ
คามปูชิตํ   นิคมปูชิตํ   นครปูชิตํ   ชนปทปูชิตํ   รฏฺฐปูชิตํ   ฯ   มนุสฺสา
อุชฺฌายนฺติ   ขียนฺติ   วิปาเจนฺติ   กถํ   หิ   นาม  สมณา  สกฺยปุตฺติยา
เจติยรุกฺขํ   เฉทาเปสฺสนฺติ   คามปูชิตํ   นิคมปูชิตํ  นครปูชิตํ  ชนปทปูชิตํ
รฏฺฐปูชิตํ    เอกินฺทฺริยํ   สมณา   สกฺยปุตฺติยา   ชีวํ   วิเหเฐนฺตีติ   ฯ
อสฺโสสุํ    โข    ภิกฺขู    เตสํ   มนุสฺสานํ   อุชฺฌายนฺตานํ   ขียนฺตานํ
วิปาเจนฺตานํ   ฯ   เย   เต  ภิกฺขู  อปฺปิจฺฉา  ฯเปฯ  เต  อุชฺฌายนฺติ
ขียนฺติ   วิปาเจนฺติ   กถํ   หิ   นาม   อายสฺมา   ฉนฺโน   เจติยรุกฺขํ
เฉทาเปสฺสติ   คามปูชิตํ   ฯเปฯ   รฏฺฐปูชิตนฺติ   ฯ  อถโข  เต  ภิกฺขู
ภควโต  เอตมตฺถํ  อาโรเจสุํ  ฯเปฯ  สจฺจํ  กิร  ตฺวํ  ฉนฺน  เจติยรุกฺขํ
เฉทาเปสฺสสิ   คามปูชิตํ   ฯเปฯ   รฏฺฐปูชิตนฺติ   ฯ  สจฺจํ  ภควาติ  ฯ
วิครหิ    พุทฺโธ   ภควา   ฯเปฯ   กถํ   หิ   นาม   ตฺวํ   โมฆปุริส
เจติยรุกฺขํ   เฉทาเปสฺสสิ   คามปูชิตํ   นิคมปูชิตํ   นครปูชิตํ  ชนปทปูชิตํ
รฏฺฐปูชิตํ    ชีวสญฺญิโน    หิ    โมฆปุริส    มนุสฺสา   รุกฺขสฺมึ   เนตํ
โมฆปุริส   อปฺปสนฺนานํ   วา   ปสาทาย  ฯเปฯ  เอวญฺจ  ปน  ภิกฺขเว
อิมํ สิกฺขาปทํ อุทฺทิเสยฺยาถ
     {๕๒๓.๑}   มหลฺลกํ    ปน    ภิกฺขุนา   วิหารํ   การยมาเนน
สสฺสามิกํ   อตฺตุทฺเทสํ   ภิกฺขู   อภิเนตพฺพา  วตฺถุเทสนาย  เตหิ  ภิกฺขูหิ
วตฺถุํ   เทเสตพฺพํ   อนารมฺภํ  สปริกฺกมนํ  สารมฺเภ  เจ  ภิกฺขุ  วตฺถุสฺมึ
อปริกฺกมเน  มหลฺลกํ  วิหารํ  กาเรยฺย  ภิกฺขู วา อนภิเนยฺย วตฺถุเทสนาย
สงฺฆาทิเสโสติ ฯ



             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๑ หน้าที่ ๓๕๗-๓๕๘. http://84000.org/tipitaka/pali/pali_item_s.php?book=1&item=523&items=1&modeTY=2              อ่านโดยใช้เครื่องหมาย [เลขข้อ] เป็นเกณฑ์แบ่งข้อ :- http://84000.org/tipitaka/pali/pali_item_s.php?book=1&item=523&items=1&modeTY=2&mode=bracket              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรโรมัน :- http://84000.org/tipitaka/read/roman_item_s.php?book=1&item=521&items=1&modeTY=2              อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- http://84000.org/tipitaka/read/byitem_s.php?book=1&item=521&items=1&modeTY=2              ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :- http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=1&i=521              The Pali Atthakatha in Thai :- http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_th.php?B=2&A=1586              The Pali Atthakatha in Roman :- http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_rm.php?B=2&A=1586              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๑ http://84000.org/tipitaka/read/?index_1

อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม

บันทึก ๑๒ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]

สีพื้นหลัง :