ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
   ฉบับหลวง   บาลีอักษรไทย   PaliRoman 
อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๒ ภาษาบาลี อักษรไทย พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๔ สุตฺต. ม. มูลปณฺณาสกํ
     [๒๘๐]   ภควา    เอตทโวจ    เสยฺยถาปิ   ภิกฺขเว   ปุริโส
อทฺธานมคฺคปฏิปนฺโน    โส    ปสฺเสยฺย   มหนฺตํ   อุทกณฺณวํ   โอริมตีรํ
สาสงฺกํ   สปฺปฏิภยํ   ปาริมตีรํ   เขมํ   อปฺปฏิภยํ   น   จาสฺส  นาวา
สนฺตารณี   อุตฺตรเสตุ   วา   อปารา   ปารํ  คมนาย  ตสฺส  เอวมสฺส
อยํ   โข   มหา   อุทกณฺณโว   โอริมตีรํ  สาสงฺกํ  สปฺปฏิภยํ  ปาริมตีรํ
เขมํ   อปฺปฏิภยํ   นตฺถิ  จ  นาวา  สนฺตารณี  อุตฺตรเสตุ  วา  อปารา
ปารํ    คมนาย    ยนฺนูนาหํ   ติณกฏฺฐสาขาปลาสํ   สงฺกฑฺฒิตฺวา   กุลฺลํ
พนฺธิตฺวา   ตํ   กุลฺลํ   นิสฺสาย   หตฺเถหิ  จ  ปาเทหิ  จ  วายมมาโน
โสตฺถินา ปารํ อุตฺตเรยฺยนฺติ ฯ
     {๒๘๐.๑}   อถ   โข   โส  ภิกฺขเว  ปุริโส  ติณกฏฺฐสาขาปลาสํ
สงฺกฑฺฒิตฺวา   กุลฺลํ   พนฺธิตฺวา  ตํ  กุลฺลํ  นิสฺสาย  หตฺเถหิ  จ  ปาเทหิ
จ  วายมมาโน  โสตฺถินา  ปารํ  อุตฺตเรยฺย  ตสฺส  [๑]- อุตฺติณฺณสฺส ๒-
ปารคตสฺส   เอวมสฺส   พหุกาโร   โข  เม  อยํ  กุลฺโล  อิมาหํ  กุลฺลํ
นิสฺสาย   หตฺเถหิ   จ   ปาเทหิ   จ   วายมมาโน   โสตฺถินา   ปารํ
อุตฺติณฺโณ   ยนฺนูนาหํ    อิมํ   กุลฺลํ   สีเส   ๓-   วา   อาโรเปตฺวา
@เชิงอรรถ:  ม. ปุริสสฺส ฯ  ยุ. ติณฺณสฺส ฯ  ม. ถเล วา อุสฺสาเทตฺวา อุทเก วา
@โอปิลาเปตฺวา ฯ
ขนฺเธ  วา  ปจฺจาโรเปตฺวา  เยนกามํ  ปกฺกเมยฺยนฺติ  ฯ  ตํ  กึ  มญฺญถ
ภิกฺขเว   อปิ   นุ   โส   ปุริโส   เอวํการี   ตสฺมึ  กุลฺเล  กิจฺจการี
อสฺสาติ   ฯ   โน  เหตํ  ภนฺเต  ฯ  กถํการี  จ  โส  ภิกฺขเว  ปุริโส
ตสฺมึ   กุลฺเล  กิจฺจการี  อสฺส  ฯ  อิธ  ภิกฺขเว  ตสฺส  ปุริสสฺส  [๑]-
ปารคตสฺส   เอวมสฺส   พหุกาโร   โข  เม  อยํ  กุลฺโล  อิมาหํ  กุลฺลํ
นิสฺสาย   หตฺเถหิ   จ   ปาเทหิ   จ   วายมมาโน   โสตฺถินา   ปารํ
อุตฺติณฺโณ   ยนฺนูนาหํ   อิมํ  กุลฺลํ  ถเล  วา  อุสฺสาเปตฺวา  ๒-  อุทเก
วา   โอปิลาเปตฺวา   เยนกามํ   ปกฺกเมยฺยนฺติ  ฯ  เอวํการี  โข  โส
ภิกฺขเว   ปุริโส   ตสฺมึ   กุลฺเล   กิจฺจการี   อสฺส  ฯ  เอวเมว  โข
ภิกฺขเว    กุลฺลูปโม    มยา    ธมฺโม   เทสิโต   นิตฺถรณตฺถาย   โน
คหณตฺถาย    กุลฺลูปมํ    โว   ภิกฺขเว   ธมฺมํ   เทสิตํ   อาชานนฺเตหิ
ธมฺมาปิ โว ปหาตพฺพา ปเคว อธมฺมา ฯ
     [๒๘๑]   ฉยิมานิ   ภิกฺขเว   ทิฏฺฐิฏฺฐานานิ   ฯ  กตมานิ  ฉ  ฯ
อิธ   ภิกฺขเว   อสฺสุตวา   ปุถุชฺชโน   อริยานํ   อทสฺสาวี  อริยธมฺมสฺส
อโกวิโท   อริยธมฺเม   อวินีโต   สปฺปุริสานํ   อทสฺสาวี  สปฺปุริสธมฺมสฺส
อโกวิโท    สปฺปุริสธมฺเม    อวินีโต   รูปํ   เอตํ   มม   เอโสหมสฺมิ
เอโส   เม   อตฺตาติ   สมนุปสฺสติ   เวทนํ   เอตํ   มม  เอโสหมสฺมิ
เอโส   เม   อตฺตาติ   สมนุปสฺสติ   สญฺญํ   เอตํ   มม   เอโสหมสฺมิ
เอโส   เม   อตฺตาติ   สมนุปสฺสติ   สงฺขาเร  เอตํ  มม  เอโสหมสฺมิ
@เชิงอรรถ:  ยุ. ติณฺณสฺส ฯ สี. ยุ. อุสฺสาเรตฺวา ฯ  ม. อุสสาเทตฺวา ฯ
เอโส   เม  อตฺตาติ  สมนุปสฺสติ  ยมฺปิทํ  ๑-  ทิฏฺฐํ  สุตํ  มุตํ  วิญฺญาตํ
ปตฺตํ   ปริเยสิตํ   อนุวิจริตํ   มนสา   ตมฺปิ   เอตํ   มม  เอโสหมสฺมิ
เอโส    เม   อตฺตาติ   สมนุปสฺสติ   ยมฺปิทํ   ๒-   ทิฏฺฐิฏฺฐานํ   โส
โลโก   โส   อตฺตา   โส   เปจฺจ   ภวิสฺสามิ  นิจฺโจ  ธุโว  สสฺสโต
อวิปริณามธมฺโม    สสฺสติสมํ    ตเถว   ฐสฺสามีติ   ตมฺปิ   เอตํ   มม
เอโสหมสฺมิ เอโส เม อตฺตาติ สมนุปสฺสติ ฯ
     {๒๘๑.๑}   สุตวา  จ  โข  ภิกฺขเว  อริยสาวโก  อริยานํ ทสฺสาวี
อริยธมฺมสฺส    โกวิโท    อริยธมฺเม    สุวินีโต   สปฺปุริสานํ   ทสฺสาวี
สปฺปุริสธมฺมสฺส    โกวิโท   สปฺปุริสธมฺเม   สุวินีโต   รูปํ   เนตํ   มม
เนโสหมสฺมิ   น   เมโส   อตฺตาติ   สมนุปสฺสติ   เวทนํ   เนตํ   มม
เนโสหมสฺมิ    น   เมโส   อตฺตาติ   สมนุปสฺสติ   สญฺญํ   เนตํ   มม
เนโสหมสฺมิ    น    เมโส    อตฺตาติ   สมนุปสฺสติ   สงฺขาเร   เนตํ
มม    เนโสหมสฺมิ   น   เมโส   อตฺตาติ   สมนุปสฺสติ   ยมฺปิทํ   ๓-
ทิฏฺฐํ   สุตํ   มุตํ   วิญฺญาตํ   ปตฺตํ   ปริเยสิตํ  อนุวิจริตํ  มนสา  ตมฺปิ
เนตํ   มม   เนโสหมสฺมิ   น  เมโส  อตฺตาติ  สมนุปสฺสติ  ยมฺปิทํ  ๓-
ทิฏฺฐิฏฺฐานํ   โส   โลโก   โส   อตฺตา  โส  เปจฺจ  ภวิสฺสามิ  นิจฺโจ
ธุโว   สสฺสโต   อวิปริณามธมฺโม   สสฺสติสมํ   ตเถว   ฐสฺสามีติ  ตมฺปิ
เนตํ   มม   เนโสหมสฺมิ   น   เมโส  อตฺตาติ  สมนุปสฺสติ  โส  เอวํ
สมนุปสฺสนฺโต อสติ น ปริตสฺสตีติ ฯ



             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๑๒ หน้าที่ ๒๗๐-๒๗๒. http://84000.org/tipitaka/pali/pali_item_s.php?book=12&item=280&items=2&modeTY=2              อ่านโดยใช้เครื่องหมาย [เลขข้อ] เป็นเกณฑ์แบ่งข้อ :- http://84000.org/tipitaka/pali/pali_item_s.php?book=12&item=280&items=2&modeTY=2&mode=bracket              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรโรมัน :- http://84000.org/tipitaka/read/roman_item_s.php?book=12&item=280&items=2&modeTY=2              อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- http://84000.org/tipitaka/read/byitem_s.php?book=12&item=280&items=2&modeTY=2              ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :- http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=12&i=280              The Pali Atthakatha in Thai :- http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_th.php?B=8&A=214              The Pali Atthakatha in Roman :- http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_rm.php?B=8&A=214              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๒ http://84000.org/tipitaka/read/?index_12

อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม

บันทึก ๑๒ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]

สีพื้นหลัง :