ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
   ฉบับหลวง   บาลีอักษรไทย   PaliRoman 
อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๖ ภาษาบาลี อักษรไทย พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๑๘ สุตฺต. ขุ. วิมานวตฺถุ-เปตวตฺถุ-เถรคาถา-เถรีคาถา
     [๓๕]    |๓๕.๔๓๒| ๗ ผลิกรชตเหมชาลจฺฉนฺนํ
                        วิวิธวิจิตฺรตลมทฺทสํ สุรมฺมํ
                        พฺยมฺหํ สุนิมฺมิตํ โตรณูปปนฺนํ
                        รุจกูปกิณฺณมิทํ สุภํ วิมานํ
     |๓๕.๔๓๓|    ภาติ จ ทส ทิสา นเภว สุริโย
                        สรเท ตมนุโท สหสฺสรํสี
                        ตถา ตปติมิทํ ตว วิมานํ
                        ชลมิว ธูมสิโข นิเส นภคฺเค
     |๓๕.๔๓๔|    มุสตีว นยนํ สเตริตาว
                        อากาเส ฐปิตมิทํ มนุญฺญํ
                        วีณามุรชสมฺมตาฬฆุฏฺฐํ
                        อิทฺธํ อินฺทปุรํ ยถา ตว ยิทํ
     |๓๕.๔๓๕|    ปทุมกุมุทอุปฺปลกุวลยํ
                        โยถิกาภณฺฑิกาโนชกา จ สนฺติ
                        สาลกุสุมิตปุปฺผิตา อโสกา
                        วิวิธทุมคฺคสุคนฺธเสวิตมิทํ
     |๓๕.๔๓๖|    สลฬลพุชสุชกสํยุตฺตา
                        กุสกสุผุลฺลิตลตาวลมฺพินีหิ
                        มณิชาลสทิสา ยสสฺสินี
                        รมฺมา โปกฺขรณี อุปฏฺฐิตา เต
     |๓๕.๔๓๗|    อุทกรุหา จ เยตฺถิ ปุปฺผชาตา
                        ถลชา เย จ สนฺติ รุกฺขชาตา
                        มานุสฺสกา อมานุสฺสกา จ ทิพฺพา
                        สพฺเพ ตุยฺหํ นิเวสนมฺหิ ชาตา
     |๓๕.๔๓๘|    กิสฺส สมทมสฺส ๑- อยํ วิปาโก
                        เกนาสิ กมฺมผเลนิธูปปนฺนา
                        ยถา จ เต อธิคตมิทํ วิมานํ
                        ตทนุปทํ อวจาสิ อาฬารปขุเมติ ฯ
     |๓๕.๔๓๙|    ยถา จ เม อธิคตมิทํ วิมานํ
                        โกญฺจมยุรจโกรสงฺฆจริตํ
                        ทิพฺยปิลวหํสราชจิณฺณํ
                        ทิชการณฺฑวโกกิลาภินาทิตํ
     |๓๕.๔๔๐|    นานาสนฺตานกปุปฺผรุกฺขวิวิธา
                        ปาฏลิชมฺพุอโสกรุกฺขวนฺตํ
                        ยถา จ เม อธิคตมิทํ วิมานํ
@เชิงอรรถ:  ม. สญฺญมทมสฺสยํ ฯ
                        ตนฺเต ปเวทิสฺสามิ สุโณหิ ภนฺเต
     |๓๕.๔๔๑|    มคธวรปุรตฺถิเมน
                        นาฬกคามโก นาม อตฺถิ ภนฺเต
                        ตตฺถ อโหสึ ปุเร สุณิสา
                        เสสวตีติ ตตฺถ ชานึสุ มมํ
     |๓๕.๔๔๒|    สาหํ อปจิตตฺถธมฺมกุสลํ
                        เทวมนุสฺสปูชิตํ มหนฺตํ
                        อุปติสฺสํ นิพฺพุตํ อปฺปเมยฺยํ
                        มุทิตมนา กุสุเมหิ อพฺโภกิรึ
     |๓๕.๔๔๓|    ปรมคติคตญฺจ ปูชยิตฺวา
                        อนฺติมเทหธรํ อิสึ อุฬารํ
                        ปหาย มานุสกํ สมุสฺสยํ
                        ติทสาคตา อิธมาวสามิ ฐานนฺติ ฯ
                                    เสสวตีวิมานํ สตฺตมํ ฯ
     [๓๖]   |๓๖.๔๔๔| ๘ ปีตวตฺเถ ปีตธเช      ปีตาลงฺการภูสิเต
                        ปีตนฺตราหิ วคฺคูหิ         อปิลนฺธา ว โสภสิ
     |๓๖.๔๔๕|    กา กมฺพุกายุรธเร        กญฺจนาเวฬภูสิเต
                        เหมชาลกสญฺฉนฺเน          นานารตนมาลินี
     |๓๖.๔๔๖|    โสวณฺณมยา โลหิตงฺกมยา จ
                        มุตฺตามยา เวฬุริยามยา จ
                        มสารคลฺลา สหโลหิตงฺกา
                        ปาเรวตกฺขีหิ มณีหิ จิตฺตตา
     |๓๖.๔๔๗|    โกจิ โกจิ เอตฺถ มยูรสุสฺสโร
                        หํสสฺส รญฺโญ กรวีกสุสฺสโร
                        เตสํ สโร สุยฺยติ วคฺคุรูโป
                        ปญฺจงฺคิกํ ตุริยมิวปฺปวาทิตํ
     |๓๖.๔๔๘|    รโถ จ เต สุโภ วคฺคู ๑-      นานารตนจิตฺตงฺโค ๒-
                        นานาวณฺณีหิ ธาตูหิ              สุวิภตฺโต ว โสภติ
     |๓๖.๔๔๙|    ตสฺมึ รเถ กาญฺจนพิมฺพวณฺเณ
                        ยตฺถ ฐิตา ภาสสิมํ ปเทสํ
                        เทวเต ปุจฺฉิตาจิกฺข       กิสฺส กมฺมสฺสิทํ ผลนฺติ ฯ
     |๓๖.๔๕๐|    โสวณฺณชาลํ ๓- มณิโสณฺณจิตฺตํ
                        มุตฺตาจิตฺตํ เหมชาเลน ฉนฺนํ
                        ปรินิพฺพุเต โคตเม อปฺปเมยฺเย
                        ปสนฺนจิตฺตา อหมาภิโรปยึ
     |๓๖.๔๕๑|    ตาหํ กมฺมํ กริตฺวาน     กุสลํ พุทฺธวณฺณิตํ
                        อเปตโสกา สุขิตา             สมฺปโมทามนามยาติ ฯ
                                   มลฺลิกาวิมานํ อฏฺฐมํ ฯ
@เชิงอรรถ:  ม. ยุ. วคฺคุ ฯ   ม. ยุ. นานารตนจิตฺติโต ฯ   ม. มณิโสณฺณจิตฺติตํ ฯ
@โป. มณิโสวณฺณจิตฺตํ ฯ



             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๒๖ หน้าที่ ๖๒-๖๕. http://84000.org/tipitaka/pali/pali_item_s.php?book=26&item=35&items=2&modeTY=2              อ่านโดยใช้เครื่องหมาย [เลขข้อ] เป็นเกณฑ์แบ่งข้อ :- http://84000.org/tipitaka/pali/pali_item_s.php?book=26&item=35&items=2&modeTY=2&mode=bracket              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรโรมัน :- http://84000.org/tipitaka/read/roman_item_s.php?book=26&item=35&items=2&modeTY=2              อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- http://84000.org/tipitaka/read/byitem_s.php?book=26&item=35&items=2&modeTY=2              ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :- http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=26&i=35              The Pali Atthakatha in Thai :- http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_th.php?B=30&A=3736              The Pali Atthakatha in Roman :- http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_rm.php?B=30&A=3736              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๖ http://84000.org/tipitaka/read/?index_26

อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม

บันทึก ๑๒ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]

สีพื้นหลัง :