ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
   ฉบับหลวง   บาลีอักษรไทย   PaliRoman 
อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๓๓ ภาษาบาลี อักษรไทย พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๒๕ สุตฺต. ขุ. อปทานํ (๒) พุทฺธวํโส จริยาปิฏกํ
                                               ตติยํ อโยฆรจริยํ
     [๒๓]   |๒๓.๒๔| ปุนาปรํ ยทา โหมิ     กาสิราชสฺส อตฺรโช
                      อโยฆรมฺหิ สํวฑฺโฒ        นาเมนาสึ อโยฆโร ฯ
       |๒๓.๒๕| ทุกฺเขน ชีวิโต ลทฺโธ         สมฺปีเฬ ปติโปสิโต
                      อชฺเชว ปุตฺต ปฏิปชฺช      เกวลํ วสุนฺธรํ ๑- อิมํ ฯ
       |๒๓.๒๖| สรฏฺฐกํ สนิคมํ               สชนํ วนฺทิตฺวา ขตฺติยํ
                      อญฺชลึ ปคฺคเหตฺวาน      อิทํ วจนมพฺรวึ ฯ
       |๒๓.๒๗| เย เกจิ มหิยา สตฺตา       หีนอุกฺกฏฺฐมชฺฌิมา
                      นิรารกฺขา สเก เคเห       วฑฺฒนฺติ สกญาติหิ ๒- ฯ
       |๒๓.๒๘| อิทํ โลเก อุตฺตริยํ            สมฺปีเฬ มม โปสนํ
                      อโยฆรมฺหิ สํวฑฺโฒ       อปฺปเภ จนฺทสุริเย ฯ
       |๒๓.๒๙| ปูติกุณปสมฺปุณฺณา        มุญฺจิตฺวา มาตุ กุจฺฉิโต
                      ตโต โฆรตเร ทุกฺเข         ปุน ปกฺขิตฺตโยฆเร ฯ
       |๒๓.๓๐| ยทิหํ ตาทิสํ ปตฺวา          ทุกฺขํ ปรมทารุณํ
                      รชฺเชสุ ยทิ รญฺชามิ ๓-   ปาปานํ อุตฺตโม สิยํ ฯ
       |๒๓.๓๑| อุกฺกณฺฐิโตมฺหิ กาเยน     รชฺเชนมฺหิ อนตฺถิโก
                      นิพฺพุตึ ปริเยสิสฺสํ           ยตฺถ มํ มจฺจุ น มทฺทิเย ฯ
       |๒๓.๓๒| เอวาหํ จินฺตยิตฺวาน         วิวรนฺเต ๔- มหาชเน
                      นาโคว พนฺธนํ เฉตฺวา     ปาวิสึ ๕- กานนํ วนํ ฯ
@เชิงอรรถ:  ม. ยุ. วสุธํ ฯ  ยุ. สห ญาติภิ ฯ  ม. ยุ. รชฺชายิ ฯ  ยุ. วิวรนฺตํ
@มหาชนํ ฯ  ยุ. ปาวิสิ ฯ
       |๒๓.๓๓| มาตา ปิตา น เม เทสฺสา    นปิ เม เทสฺสา ๑- มหายสา
                      สพฺพญฺญุตํ ปิยํ มยฺหํ        ตสฺมา รชฺชํ ปริจฺจชินฺติ ฯ
                                             อโยฆรจริยํ ตติยํ ฯ



             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๓๓ หน้าที่ ๕๘๒-๕๘๓. http://84000.org/tipitaka/pali/pali_item_s.php?book=33&item=231&items=1&modeTY=2              อ่านโดยใช้เครื่องหมาย [เลขข้อ] เป็นเกณฑ์แบ่งข้อ :- http://84000.org/tipitaka/pali/pali_item_s.php?book=33&item=231&items=1&modeTY=2&mode=bracket              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรโรมัน :- http://84000.org/tipitaka/read/roman_item_s.php?book=33&item=231&items=1&modeTY=2              อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- http://84000.org/tipitaka/read/byitem_s.php?book=33&item=231&items=1&modeTY=2              ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :- http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=33&i=231              The Pali Atthakatha in Thai :- http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_th.php?B=52&A=5011              The Pali Atthakatha in Roman :- http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_rm.php?B=52&A=5011              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๓๓ http://84000.org/tipitaka/read/?index_33

อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม

บันทึก ๑๒ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]

สีพื้นหลัง :