ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
   ฉบับหลวง   บาลีอักษรไทย   PaliRoman 
อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๕ ภาษาบาลี อักษรไทย พระวินัยปิฎกเล่มที่ ๕ วินย. มหาวคฺโค (๒)
     [๑๙๘]   อิธ  ปน  ภิกฺขเว  ภิกฺขุสฺส  โหติ  อาปตฺติ  ทฏฺฐพฺพา  ฯ
ตเมนํ   โจเทติ  สงฺโฆ  วา  สมฺพหุลา  วา  เอกปุคฺคโล  วา  อาปตฺตึ
ตฺวํ   อาวุโส   อาปนฺโน   ปสฺสเสตํ  อาปตฺตินฺติ  ฯ  โส  เอวํ  วเทติ
นตฺถิ   เม   อาวุโส   อาปตฺติ   ยมหํ   ปสฺเสยฺยนฺติ   ฯ   ตํ  สงฺโฆ
อาปตฺติยา   ๑-   อทสฺสเน   อุกฺขิปติ  ธมฺมกมฺมํ  ฯ  อิธ  ปน  ภิกฺขเว
ภิกฺขุสฺส   โหติ   อาปตฺติ   ปฏิกาตพฺพา   ฯ   ตเมนํ   โจเทติ  สงฺโฆ
วา    สมฺพหุลา    วา   เอกปุคฺคโล   วา   อาปตฺตึ   ตฺวํ   อาวุโส
อาปนฺโน   ปฏิกโรหิ   ตํ   อาปตฺตินฺติ   ฯ   โส   เอวํ  วเทติ  นตฺถิ
เม  อาวุโส  อาปตฺติ  ยมหํ  ปฏิกเรยฺยนฺติ  ฯ  ตํ  สงฺโฆ อาปตฺติยา ๒-
อปฺปฏิกมฺเม   อุกฺขิปติ   ธมฺมกมฺมํ   ฯ   อิธ   ปน   ภิกฺขเว   ภิกฺขุสฺส
โหติ   ปาปิกา   ทิฏฺฐิ   ปฏินิสฺสชฺเชตา   ฯ   ตเมนํ   โจเทติ  สงฺโฆ
วา   สมฺพหุลา   วา   เอกปุคฺคโล   วา  ปาปิกา  เต  อาวุโส  ทิฏฺฐิ
ปฏินิสฺสชฺเชตํ   ปาปิกํ   ทิฏฺฐินฺติ   ฯ   โส   เอวํ   วเทติ  นตฺถิ  เม
อาวุโส   ปาปิกา   ทิฏฺฐิ   ยมหํ   ปฏินิสฺสชฺเชยฺยนฺติ   ฯ   ตํ   สงฺโฆ
ปาปิกาย ทิฏฺฐิยา อปฺปฏินิสฺสคฺเค อุกฺขิปติ ธมฺมกมฺมํ ฯ
     {๑๙๘.๑}   อิธ  ปน  ภิกฺขเว  ภิกฺขุสฺส  โหติ  อาปตฺติ  ทฏฺฐพฺพา
โหติ  อาปตฺติ  ปฏิกาตพฺพา  ฯ  โหติ  อาปตฺติ  ทฏฺฐพฺพา  โหติ  ปาปิกา
ทิฏฺฐิ   ปฏินิสฺสชฺเชตา   ฯ   โหติ  อาปตฺติ  ปฏิกาตพฺพา  โหติ  ปาปิกา
@เชิงอรรถ: ๑-๒ ยุ. อยํ ปาโฐ นตฺถิ ฯ
ทิฏฺฐิ   ปฏินิสฺสชฺเชตา   ฯ   โหติ   อาปตฺติ   ทฏฺฐพฺพา  โหติ  อาปตฺติ
ปฏิกาตพฺพา    โหติ    ปาปิกา    ทิฏฺฐิ   ปฏินิสฺสชฺเชตา   ฯ   ตเมนํ
โจเทติ   สงฺโฆ   วา   สมฺพหุลา   วา   เอกปุคฺคโล   วา   อาปตฺตึ
ตฺวํ   อาวุโส   อาปนฺโน   ปสฺสเสตํ   อาปตฺตึ   ปฏิกโรหิ  ตํ  อาปตฺตึ
ปาปิกา   เต   อาวุโส   ๑-  ทิฏฺฐิ  ปฏินิสฺสชฺเชตํ  ปาปิกํ  ทิฏฺฐินฺติ  ฯ
โส   เอวํ   วเทติ   นตฺถิ   เม   อาวุโส   อาปตฺติ  ยมหํ  ปสฺเสยฺยํ
นตฺถิ  เม  [๒]-  อาปตฺติ  ยมหํ ปฏิกเรยฺยํ นตฺถิ เม [๓]- ปาปิกา ทิฏฺฐิ
ยมหํ   ปฏินิสฺสชฺเชยฺยนฺติ   ฯ   ตํ   สงฺโฆ  อทสฺสเน  วา  อปฺปฏิกมฺเม
วา อปฺปฏินิสฺสคฺเค วา อุกฺขิปติ ธมฺมกมฺมนฺติ ฯ
     [๑๙๙]   อถโข   อายสฺมา   อุปาลิ   เยน  ภควา  เตนุปสงฺกมิ
อุปสงฺกมิตฺวา   ภควนฺตํ   อภิวาเทตฺวา   เอกมนฺตํ   นิสีทิ  ฯ  เอกมนฺตํ
นิสินฺโน  โข  อายสฺมา  อุปาลิ  ภควนฺตํ  เอตทโวจ  โย  นุ  โข ภนฺเต
สมคฺโค   สงฺโฆ   สมฺมุขากรณียํ   กมฺมํ   อสมฺมุขา   กโรติ   ธมฺมกมฺมํ
นุ   โข   ตํ   ภนฺเต  วินยกมฺมนฺติ  ฯ  อธมฺมกมฺมํ  ตํ  อุปาลิ  อวินย-
กมฺมนฺติ  ฯ  โย  นุ  โข  ภนฺเต  สมคฺโค  สงฺโฆ  ปฏิปุจฺฉากรณียํ กมฺมํ
อปฺปฏิปุจฺฉา     กโรติ     ปฏิญฺญาย    กรณียํ    กมฺมํ    อปฺปฏิญฺญาย
กโรติ     สติวินยารหสฺส     อมูฬฺหวินยํ     เทติ    อมูฬฺหวินยารหสฺส
ตสฺสปาปิยสิกากมฺมํ          กโรติ          ตสฺสปาปิยสิกากมฺมารหสฺส
ตชฺชนียกมฺมํ      กโรติ     ตชฺชนียกมฺมารหสฺส     นิยสฺสกมฺมํ     ๔-
@เชิงอรรถ:  ม. ยุ. อยํ ปาโฐ นตฺถิ ฯ  โป. ม. ยุ. อาวุโส ฯ  ม. อาวุโส ฯ  ยุ.
@นิสฺสยกมฺมํ ฯ
กโรติ   นิยสฺสกมฺมารหสฺส   ปพฺพาชนียกมฺมํ  กโรติ  ปพฺพาชนียกมฺมารหสฺส
ปฏิสารณียกมฺมํ      กโรติ     ปฏิสารณียกมฺมารหสฺส     อุกฺเขปนียกมฺมํ
กโรติ    อุกฺเขปนียกมฺมารหสฺส   ปริวาสํ   เทติ   ปริวาสารหํ   มูลาย
ปฏิกสฺสติ    มูลาย    ปฏิกสฺสนารหสฺส    มานตฺตํ   เทติ   มานตฺตารหํ
อพฺเภติ   อพฺภานารหํ   อุปสมฺปาเทติ   ธมฺมกมฺมํ   นุ   โข  ตํ  ภนฺเต
วินยกมฺมนฺติ ฯ
     {๑๙๙.๑}   อธมฺมกมฺมํ   ตํ  อุปาลิ  อวินยกมฺมํ  โย  โข  อุปาลิ
สมคฺโค   สงฺโฆ   สมฺมุขากรณียํ   กมฺมํ   อสมฺมุขา   กโรติ  เอวํ  โข
อุปาลิ   อธมฺมกมฺมํ   โหติ  อวินยกมฺมํ  เอวญฺจ  ปน  สงฺโฆ  สาติสาโร
โหติ  โย  โข  อุปาลิ  สมคฺโค  สงฺโฆ  ปฏิปุจฺฉากรณียํ กมฺมํ อปฺปฏิปุจฺฉา
กโรติ   ปฏิญฺญาย   กรณียํ   กมฺมํ   อปฺปฏิญฺญาย  กโรติ  สติวินยารหสฺส
อมูฬฺหวินยํ    เทติ    อมูฬฺหวินยารหสฺส    ตสฺสปาปิยสิกากมฺมํ    กโรติ
ตสฺสปาปิยสิกากมฺมารหสฺส    ตชฺชนียกมฺมํ    กโรติ    ตชฺชนียกมฺมารหสฺส
นิยสฺสกมฺมํ     กโรติ     นิยสฺสกมฺมารหสฺส    ปพฺพาชนียกมฺมํ    กโรติ
ปพฺพาชนียกมฺมารหสฺส      ปฏิสารณียกมฺมํ      กโรติ      ปฏิสารณีย-
กมฺมารหสฺส      อุกฺเขปนียกมฺมํ      กโรติ     อุกฺเขปนียกมฺมารหสฺส
ปริวาสํ   เทติ   ปริวาสารหํ  มูลาย  ปฏิกสฺสติ  มูลาย  ปฏิกสฺสนารหสฺส
มานตฺตํ    เทติ    มานตฺตารหํ   อพฺเภติ   อพฺภานารหํ   อุปสมฺปาเทติ
เอวํ   โข   อุปาลิ  อธมฺมกมฺมํ  โหติ  อวินยกมฺมํ  เอวญฺจ  ปน  สงฺโฆ
สาติสาโร โหตีติ ฯ



             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๕ หน้าที่ ๒๖๙-๒๗๑. http://84000.org/tipitaka/pali/pali_item_s.php?book=5&item=198&items=2&modeTY=2              อ่านโดยใช้เครื่องหมาย [เลขข้อ] เป็นเกณฑ์แบ่งข้อ :- http://84000.org/tipitaka/pali/pali_item_s.php?book=5&item=198&items=2&modeTY=2&mode=bracket              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรโรมัน :- http://84000.org/tipitaka/read/roman_item_s.php?book=5&item=198&items=2&modeTY=2              อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- http://84000.org/tipitaka/read/byitem_s.php?book=5&item=198&items=2&modeTY=2              ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :- http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=5&i=198              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๕ http://84000.org/tipitaka/read/?index_5

อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม

บันทึก ๑๒ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]

สีพื้นหลัง :