พระไตรปิฎกเล่มที่ ๗ ภาษาบาลี อักษรไทย
พระวินัยปิฎกเล่มที่ ๗ วินย. จุลฺลวคฺโค (๒)

     [๓๗๒]   เตน   โข  ปน  สมเยน  ภควา  คิชฺฌกูฏสฺส  ปพฺพตสฺส
ฉายายํ    ๒-   จงฺกมติ   ฯ   อถโข   เทวทตฺโต   คิชฺฌกูฏํ   ปพฺพตํ
อภิรูยฺหิตฺวา   ๓-   มหตึ   สิลํ   ปวิชฺฌิ   อิมาย  สมณํ  โคตมํ  ชีวิตา
โวโรเปสฺสามีติ  ฯ  เทฺว  ปพฺพตกูฏา  สมาคนฺตฺวา  ตํ  สิลํ สมฺปฏิจฺฉึสุ ฯ
ตโต   ปปฏิกา   อุปฺปติตฺวา   ภควโต   ปาเท   รุหิรํ   อุปฺปาเทสิ  ฯ
อถโข   ภควา   อุทฺธํ   อุลฺโลเกตฺวา  เทวทตฺตํ  เอตทโวจ  พหุํ  ตยา
โมฆปุริส     อปุญฺญํ    ปสุตํ    ยํ    ตฺวํ    ทุฏฺฐจิตฺโต    วธกจิตฺโต
ตถาคตสฺส รุหิรํ อุปฺปาเทสีติ ฯ
     {๓๗๒.๑}   อถโข   ภควา   ภิกฺขู   อามนฺเตสิ   อิทํ   ภิกฺขเว
เทวทตฺเตน     ปฐมํ     อนนฺตริกกมฺมํ    อุปจิตํ    ยํ    ทุฏฺฐจิตฺเตน
วธกจิตฺเตน    ตถาคตสฺส    รุหิรํ    อุปฺปาทิตนฺติ   ฯ   อสฺโสสุํ   โข
ภิกฺขู  เทวทตฺเตน  กิร  ภควโต  วโธ  ปยุตฺโตติ  ฯ  เต  จ  ๔- ภิกฺขู
ภควโต   วิหารสฺส   ปริโต   ปริโต  จงฺกมนฺติ  อุจฺจาสทฺทา  มหาสทฺทา
@เชิงอรรถ: ๑ ม. ปาณุเปตํ สรณํ คเตติ ฯ ๒ ม. ฉายาย ฯ ยุ. ปจฺฉายายํ ฯ
@๓ ม. อารูหิตฺวา ฯ ยุ. อภิรูหิตฺวา ฯ ๔ ยุ. เตธ ฯ
สชฺฌายํ กโรนฺตา ภควโต รกฺขาวรณคุตฺติยา ฯ
     {๓๗๒.๒}   อสฺโสสิ  โข  ภควา  อุจฺจาสทฺทํ  มหาสทฺทํ สชฺฌายสทฺทํ
สุตฺวาน   อายสฺมนฺตํ   อานนฺทํ   อามนฺเตสิ   กินฺนุ   โข  โส  อานนฺท
อุจฺจาสทฺโท   มหาสทฺโท  สชฺฌายสทฺโทติ  ฯ  อสฺโสสุํ  โข  ภนฺเต  ภิกฺขู
เทวทตฺเตน  กิร  ภควโต  วโธ  ปยุตฺโตติ  เต  จ  ภนฺเต ภิกฺขู ภควโต
วิหารสฺส   ปริโต   ปริโต   จงฺกมนฺติ  อุจฺจาสทฺทา  มหาสทฺทา  สชฺฌายํ
กโรนฺตา   ภควโต   รกฺขาวรณคุตฺติยา  โส  เอโส  ภควา  อุจฺจาสทฺโท
มหาสทฺโท   สชฺฌายสทฺโทติ   ฯ   เตนหานนฺท  มม  วจเนน  เต  ภิกฺขู
อามนฺเตหิ สตฺถา อายสฺมนฺเต อามนฺเตตีติ ฯ
     {๓๗๒.๓}   เอวํ  ภนฺเตติ โข อายสฺมา อานนฺโท ภควโต ปฏิสฺสุตฺวา
เยน  เต  ภิกฺขู  เตนุปสงฺกมิ  อุปสงฺกมิตฺวา  เต  ภิกฺขู เอตทโวจ สตฺถา
อายสฺมนฺเต   อามนฺเตตีติ  ฯ  เอวมาวุโสติ  โข  เต  ภิกฺขู  อายสฺมโต
อานนฺทสฺส    ปฏิสฺสุตฺวา   เยน   ภควา   เตนุปสงฺกมึสุ   อุปสงฺกมิตฺวา
ภควนฺตํ    อภิวาเทตฺวา   เอกมนฺตํ   นิสีทึสุ   ฯ   เอกมนฺตํ   นิสินฺเน
โข   เต   ภิกฺขู   ภควา  เอตทโวจ  อฏฺฐานเมตํ  ภิกฺขเว  อนวกาโส
โย    ปรุปกฺกเมน   ตถาคตํ   ชีวิตา   โวโรเปยฺย   น   ปรุปกฺกเมน
ภิกฺขเว ตถาคตา ปรินิพฺพายนฺติ ๑- ฯ
     {๓๗๒.๔}   ปญฺจิเม   ภิกฺขเว   สตฺถาโร   สนฺโต   สํวิชฺชมานา
โลกสฺมึ     กตเม     ปญฺจ    อิธ    ภิกฺขเว    เอกจฺโจ    สตฺถา
อปริสุทฺธสีโล        สมาโน        ปริสุทฺธสีโลมฺหีติ       ปฏิชานาติ
@เชิงอรรถ: ๑ ม. ยุ. รา. อนุปกฺกเมน ภิกฺขเว ตถาคตา ปรินิพฺพายนฺติ ฯ
ปริสุทฺธํ   เม   สีลํ   ปริโยทาตํ  อสงฺกิลิฏฺฐนฺติ  จ  ฯ  ตเมนํ  สาวกา
เอวํ    ชานนฺติ    อยํ   โข   ภวํ   สตฺถา   อปริสุทฺธสีโล   สมาโน
ปริสุทฺธสีโลมฺหีติ     ปฏิชานาติ    ปริสุทฺธํ    เม    สีลํ    ปริโยทาตํ
อสงฺกิลิฏฺฐนฺติ    จ    มยญฺเจว    โข    ปน   คิหีนํ   อาโรเจยฺยาม
นาสฺสสฺส    มนาปํ    ยํ   โข   ปนสฺส   อมนาปํ   กถนฺตํ   มยนฺเตน
สมุทาจเรยฺยาม    สมฺมนฺนติ    โข   ปน   จีวรปิณฺฑปาตเสนาสนคิลาน-
ปจฺจยเภสชฺชปริกฺขาเรน    ยํ    ตุโม    กริสฺสติ   ตุโม   ว   เตน
ปญฺญายิสฺสตีติ   ฯ   เอวรูปํ   โข   ภิกฺขเว   สตฺถารํ  สาวกา  สีลโต
รกฺขนฺติ   ฯ   เอวรูโป   จ   ปน   สตฺถา   สาวเกหิ   สีลโต  รกฺขํ
ปจฺจาสึสติ ฯ
     [๓๗๓]   ปุน   จปรํ  ภิกฺขเว  อิเธกจฺโจ  สตฺถา  อปริสุทฺธาชีโว
สมาโน    ปริสุทฺธาชีโวมฺหีติ    ปฏิชานาติ    ฯเปฯ    เอวรูปํ    โข
ภิกฺขเว   สตฺถารํ   สาวกา   อาชีวโต  รกฺขนฺติ  ฯ  เอวรูโป  จ  ปน
สตฺถา สาวเกหิ อาชีวโต รกฺขํ ปจฺจาสึสติ ฯ
     [๓๗๔]   ปุน  จปรํ  ภิกฺขเว  อิเธกจฺโจ สตฺถา อปริสุทฺธธมฺมเทสโน
สมาโน    ปริสุทฺธธมฺมเทสโนมฺหีติ   ปฏิชานาติ   ฯเปฯ   เอวรูปํ   โข
ภิกฺขเว  สตฺถารํ  สาวกา  ธมฺมเทสนโต  รกฺขนฺติ  ฯ  เอวรูโป  จ  ปน
สตฺถา สาวเกหิ ธมฺมเทสนโต รกฺขํ ปจฺจาสึสติ ฯ
     [๓๗๕]   ปุน   จปรํ   ภิกฺขเว   อิเธกจฺโจ   สตฺถา  อปริสุทฺธ-
เวยฺยากรโณ      สมาโน     ปริสุทฺธเวยฺยากรโณมฺหีติ     ปฏิชานาติ
ฯเปฯ    เอวรูปํ   โข   ภิกฺขเว   สตฺถารํ   สาวกา   เวยฺยากรณโต
รกฺขนฺติ   ฯ  เอวรูโป  จ  ปน  สตฺถา  สาวเกหิ  เวยฺยากรณโต  รกฺขํ
ปจฺจาสึสติ ฯ
     [๓๗๖]   ปุน  จปรํ  ภิกฺขเว  อิเธกจฺโจ สตฺถา อปริสุทฺธญาณทสฺสโน
สมาโน     ปริสุทฺธญาณทสฺสโนมฺหีติ     ปฏิชานาติ     ปริสุทฺธํ     เม
ญาณทสฺสนํ    ปริโยทาตํ    อสงฺกิลิฏฺฐนฺติ    จ   ฯ   ตเมนํ   สาวกา
เอวํ    ชานนฺติ    อยํ    โข    ภวํ    สตฺถา   อปริสุทฺธญาณทสฺสโน
ปริสุทฺธญาณทสฺสโนมฺหีติ         ปฏิชานาติ        ปริสุทฺธํ        เม
ญาณทสฺสนํ    ปริโยทาตํ    อสงฺกิลิฏฺฐนฺติ    จ   มยญฺเจว   โข   ปน
คิหีนํ   อาโรเจยฺยาม   นาสฺสสฺส   มนาปํ   ยํ   โข   ปนสฺส  อมนาปํ
กถนฺตํ     มยนฺเตน     สมุทาจเรยฺยาม     สมฺมนฺนติ     โข    ปน
จีวรปิณฺฑปาตเสนาสนคิลานปจฺจยเภสชฺชปริกฺขาเรน        ยํ       ตุโม
กริสฺสติ   ตุโม   ว   เตน   ปญฺญายิสฺสตีติ   ฯ  เอวรูปํ  โข  ภิกฺขเว
สตฺถารํ   สาวกา   ญาณทสฺสนโต   รกฺขนฺติ   ฯ   เอวรูโป   จ   ปน
สตฺถา สาวเกหิ ญาณทสฺสนโต รกฺขํ ปจฺจาสึสติ ฯ
     {๓๗๖.๑}   อิเม  โข  ภิกฺขเว  ปญฺจ  สตฺถาโร สนฺโต สํวิชฺชมานา
โลกสฺมึ  ฯ  อหํ  โข  ปน  ภิกฺขเว  ปริสุทฺธสีโล สมาโน ปริสุทฺธสีโลมฺหีติ
ปฏิชานามิ   ปริสุทฺธํ   เม   สีลํ   ปริโยทาตํ  อสงฺกิลิฏฺฐนฺติ  จ  ฯ  น
จ   มํ  สาวกา  สีลโต  รกฺขนฺติ  ฯ  น  จาหํ  สาวเกหิ  สีลโต  รกฺขํ
ปจฺจาสึสามิ   ฯ   อหํ   โข   ปน   ภิกฺขเว   ปริสุทฺธาชีโว   สมาโน
ฯเปฯ    ปริสุทฺธธมฺมเทสโน    สมาโน    ฯเปฯ   ปริสุทฺธเวยฺยากรโณ
ฯเปฯ      ปริสุทฺธญาณทสฺสโน      สมาโน     ปริสุทฺธญาณทสฺสโนมฺหีติ
ปฏิชานามิ    ปริสุทฺธํ    เม    ญาณทสฺสนํ   ปริโยทาตํ   อสงฺกิลิฏฺฐนฺติ
จ   ฯ   น   จ   มํ   สาวกา   ญาณทสฺสนโต  รกฺขนฺติ  ฯ  น  จาหํ
สาวเกหิ    ญาณทสฺสนโต    รกฺขํ    ปจฺจาสึสามิ    ฯ    อฏฺฐานเมตํ
ภิกฺขเว   อนวกาโส   โย   ปรุปกฺกเมน   ตถาคตํ  ชีวิตา  โวโรเปยฺย
น    ปรุปกฺกเมน    ภิกฺขเว    ตถาคตา   ปรินิพฺพายนฺติ   ฯ   คจฺฉถ
ตุเมฺห ภิกฺขเว ยถาวิหารํ อรกฺขิยา ภิกฺขเว ตถาคตาติ ฯ


             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๗ หน้าที่ ๑๘๓-๑๘๗.
http://84000.org/tipitaka/pali/pali_item_s.php?book=7&item=372&items=5&modeTY=2
             อ่านโดยใช้เครื่องหมาย [เลขข้อ] เป็นเกณฑ์แบ่งข้อ :-
http://84000.org/tipitaka/pali/pali_item_s.php?book=7&item=372&items=5&modeTY=2&mode=bracket
             อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรโรมัน :-
http://84000.org/tipitaka/read/roman_item_s.php?book=7&item=372&items=5&modeTY=2
             อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :-
http://84000.org/tipitaka/read/byitem_s.php?book=7&item=372&items=5&modeTY=2
             ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :-
http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=7&i=372
             สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๗
http://84000.org/tipitaka/read/?index_7