ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
   ฉบับหลวง   บาลีอักษรไทย   PaliRoman 
อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๗ ภาษาบาลี อักษรไทย พระวินัยปิฎกเล่มที่ ๗ วินย. จุลฺลวคฺโค (๒)
     [๖๔๖]   อถโข  สงฺโฆ  ตํ  อธิกรณํ  วินิจฺฉินิตุกาโม  สนฺนิปติ  ฯ
อถโข   อายสฺมา   เรวโต   สงฺฆํ   ญาเปสิ   สุณาตุ   เม   อาวุโส
สงฺโฆ   สเจ   มยํ   อิมํ   อธิกรณํ   อิธ   วูปสเมสฺสาม  ๔-  สิยาปิ
มูลาทายกา   ๕-   ภิกฺขู   ปุนกฺกมฺมาย   อุกฺโกเฏยฺยุํ  ฯ  ยทิ  สงฺฆสฺส
ปตฺตกลฺลํ     ยตฺเถวิมํ     อธิกรณํ    สมุปฺปนฺนํ    สงฺโฆ    ตตฺเถวิมํ
@เชิงอรรถ:  ม. เอตฺตกญฺจ ฯ  ม. ยุ. อุตฺตราติ นตฺถิ ฯ  ยุ. อปิ นุ จ ฯ
@ ยุ. วูปสเมยฺยาม ฯ  มูลทายกาติปิ ปาโฐ ฯ
อธิกรณํ   วูปสเมยฺยาติ   ฯ   อถโข  เถรา  ภิกฺขู  เวสาลึ  อคมํสุ  ตํ
อธิกรณํ   วินิจฺฉินิตุกามา   ฯ   เตน   โข   ปน   สมเยน   สพฺพกามี
นาม   ปฐพฺยา   สงฺฆตฺเถโร   วีสวสฺสสติโก   อุปสมฺปทาย   อายสฺมโต
อานนฺทสฺส   สทฺธิวิหาริโก   เวสาลิยํ   ปฏิวสติ   ฯ   อถโข  อายสฺมา
เรวโต    อายสฺมนฺตํ   สมฺภูตํ   สาณวาสึ   เอตทโวจ   อหํ   อาวุโส
ยสฺมึ   วิหาเร   สพฺพกามี   เถโร   วิหรติ   ตํ   วิหารํ   อุปคจฺฉามิ
โส   ตฺวํ   กาลสฺเสว   อายสฺมนฺตํ   สพฺพกามึ   อุปสงฺกมิตฺวา   อิมานิ
ทส   วตฺถูนิ   ปุจฺเฉยฺยาสีติ  ฯ  เอวํ  ภนฺเตติ  โข  อายสฺมา  สมฺภูโต
สาณวาสี  อายสฺมโต  เรวตสฺส  ปจฺจสฺโสสิ  ฯ  อถโข  อายสฺมา เรวโต
ยสฺมึ  วิหาเร  สพฺพกามี  เถโร  วิหรติ  ตํ  วิหารํ  อุปคญฺฉิ  ฯ  คพฺเภ
อายสฺมโต   สพฺพกามิสฺส   เสนาสนํ   ปญฺญตฺตํ   โหติ   ฯ   คพฺภปมุเข
อายสฺมโต  เรวตสฺส  ฯ  อถโข  อายสฺมา  เรวโต อยํ  เถโร มหลฺลโก
น   นิปชฺชตีติ   น  เสยฺยํ  กปฺเปติ  ฯ  อายสฺมา  สพฺพกามี  อยํ  ภิกฺขุ
อาคนฺตุโก กิลนฺโต น นิปชฺชตีติ น เสยฺยํ กปฺเปสิ ฯ
     [๖๔๗]   อถโข    อายสฺมา   สพฺพกามี   รตฺติยา   ปจฺจูสสมยํ
ปจฺจุฏฺฐาย   ๑-   อายสฺมนฺตํ   เรวตํ   เอตทโวจ  กตเมน  ตฺวํ  ภุมฺมิ
วิหาเรน  เอตรหิ  พหุลํ  วิหรสีติ  ฯ  เมตฺตาวิหาเรน  โข  อหํ  ภนฺเต
เอตรหิ  พหุลํ  วิหรามีติ  ฯ  กุลฺลกวิหาเรน  กิร  ตฺวํ ภุมฺมิ เอตรหิ พหุลํ
@เชิงอรรถ:  ยุ. อยํ ปาโฐ นตฺถิ ฯ
วิหรสิ   กุลฺลกวิหาโร   เหโส  ๑-  ภุมฺมิ  ยทิทํ  เมตฺตาติ  ฯ  ปุพฺเพปิ
เม    ภนฺเต    คิหิภูตสฺส    อาจิณฺณา   เมตฺตา   เตนาหํ   เอตรหิปิ
เมตฺตาวิหาเรน    พหุลํ   วิหรามิ   อปิจ   มยา   จิรปฺปตฺตํ   อรหตฺตํ
เถโร   ปน   ภนฺเต   กตเมน   วิหาเรน  เอตรหิ  พหุลํ  วิหรตีติ  ฯ
สุญฺญตาวิหาเรน    โข   อหํ   ภุมฺมิ   เอตรหิ   พหุลํ   วิหรามีติ   ฯ
มหาปุริสวิหาเรน    กิร    ภนฺเต    เถโร   เอตรหิ   พหุลํ   วิหรติ
มหาปุริสวิหาโร    เอโส    ภนฺเต    ยทิทํ   สุญฺญตาติ   ฯ   ปุพฺเพปิ
เม    ภุมฺมิ    คิหิภูตสฺส    อาจิณฺณา    สุญฺญตา   เตนาหํ   เอตรหิปิ
สุญฺญตาวิหาเรน พหุลํ วิหรามิ อปิจ มยา จิรปฺปตฺตํ อรหตฺตนฺติ ฯ
     [๖๔๘]   อยญฺจรหิ  เถรานํ  ภิกฺขูนํ  อนฺตรา  กถา  วิปฺปกตา  ฯ
อถายสฺมา   สมฺภูโต   สาณวาสี   ๒-   อนุปฺปตฺโต   โหติ   ฯ  อถโข
อายสฺมา    สมฺภูโต   สาณวาสี   เยนายสฺมา   สพฺพกามี   เตนุปสงฺกมิ
อุปสงฺกมิตฺวา   อายสฺมนฺตํ   สพฺพกามึ  อภิวาเทตฺวา  เอกมนฺตํ  นิสีทิ  ฯ
เอกมนฺตํ   นิสินฺโน   โข   อายสฺมา   สมฺภูโต   สาณวาสี   อายสฺมนฺตํ
สพฺพกามึ   เอตทโวจ   อิเม   ภนฺเต   เวสาลิกา   วชฺชิปุตฺตกา  ภิกฺขู
เวสาลิยํ    ทส    วตฺถูนิ   ทีเปนฺติ   กปฺปติ   สิงฺคิโลณกปฺโป   กปฺปติ
ทฺวงฺคุลกปฺโป     กปฺปติ     คามนฺตรกปฺโป     กปฺปติ    อาวาสกปฺโป
กปฺปติ       อนุมติกปฺโป       กปฺปติ      อาจิณฺณกปฺโป      กปฺปติ
@เชิงอรรถ:  ม. ยุ. เอโส ฯ  ม. ยุ. อิโต ปรํ ตสฺมินฺติ ปาโฐ ทิสฺสติ ฯ
อมถิตกปฺโป   กปฺปติ   ชโลคึ   ปาตุํ   กปฺปติ   อทสกํ   นิสีทนํ  กปฺปติ
ชาตรูปรชตนฺติ    เถเรน   ภนฺเต   อุปชฺฌายสฺส   มูเล   พหุ   ธมฺโม
จ    วินโย    จ    ปริยตฺโต   เถรสฺส   ภนฺเต   ธมฺมญฺจ   วินยญฺจ
ปจฺจเวกฺขนฺตสฺส   กถํ   โหติ   เก   นุ   โข   ธมฺมวาทิโน  ปาจีนกา
วา   ภิกฺขู   ปาเฐยฺยกา   วาติ  ฯ  ตยาปิ  โข  อาวุโส  อุปชฺฌายสฺส
มูเล   พหุ   ธมฺโม   จ   วินโย   จ   ปริยตฺโต  ตุยฺหํ  ปน  อาวุโส
ธมฺมญฺจ    วินยญฺจ    ปจฺจเวกฺขนฺตสฺส    กถํ   โหติ   เก   นุ   โข
ธมฺมวาทิโน   ปาจีนกา   วา   ภิกฺขู   ปาเฐยฺยกา   วาติ   ฯ   มยฺหํ
โข    ภนฺเต    ธมฺมญฺจ    วินยญฺจ    ปจฺจเวกฺขนฺตสฺส   เอวํ   โหติ
อธมฺมวาทิโน    ปาจีนกา    ภิกฺขู   ธมฺมวาทิโน   ปาเฐยฺยกา   ภิกฺขูติ
อปิจาหํ    น    ตาว   ทิฏฺฐึ   อาวิกโรมิ   อปฺเปวนาม   มํ   อิมสฺมึ
อธิกรเณ   สมฺมนฺเนยฺยาติ   ฯ   มยฺหํปิ  โข  อาวุโส  ธมฺมญฺจ  วินยญฺจ
ปจฺจเวกฺขนฺตสฺส    เอวํ    โหติ    อธมฺมวาทิโน    ปาจีนกา    ภิกฺขู
ธมฺมวาทิโน    ปาเฐยฺยกา    ภิกฺขูติ    อปิจาหํ    น    ตาว   ทิฏฺฐึ
อาวิกโรมิ อปฺเปวนาม มํ อิมสฺมึ อธิกรเณ สมฺมนฺเนยฺยาติ ฯ



             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๗ หน้าที่ ๔๑๓-๔๑๖. http://84000.org/tipitaka/pali/pali_item_s.php?book=7&item=646&items=3&modeTY=2              อ่านโดยใช้เครื่องหมาย [เลขข้อ] เป็นเกณฑ์แบ่งข้อ :- http://84000.org/tipitaka/pali/pali_item_s.php?book=7&item=646&items=3&modeTY=2&mode=bracket              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรโรมัน :- http://84000.org/tipitaka/read/roman_item_s.php?book=7&item=646&items=3&modeTY=2              อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- http://84000.org/tipitaka/read/byitem_s.php?book=7&item=646&items=3&modeTY=2              ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :- http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=7&i=646              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๗ http://84000.org/tipitaka/read/?index_7

อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม

บันทึก ๑๒ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]

สีพื้นหลัง :