มจร. ๑๐. ธาตุวิวัณณเปตวัตถุ : พระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๖

พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย เปตวัตถุ [๓. จูฬวรรค]

๑๐. ธาตุวิวัณณเปตวัตถุ

๑๐. ธาตุวิวัณณเปตวัตถุ เรื่องเปรตผู้ตำหนิการบูชาพระธาตุ (พระมหากัสสปเถระถามเปรตตนหนึ่งว่า) [๕๐๗] ท่านอยู่ในอากาศ มีกลิ่นเหม็นเน่าฟุ้งไป และหมู่หนอนพากันชอนไชกินปากที่มีกลิ่นเหม็นเน่าของท่าน เมื่อก่อนท่านได้ทำกรรมอะไรไว้ [๕๐๘] เพราะการฟุ้งไปแห่งกลิ่นเหม็นนั้น นายนิรยบาลถือศัสตรามาเฉือนปากที่มีแผลซ้ำแล้วซ้ำอีก เอาน้ำแสบราดตรงที่เฉือนแล้วเชือดซ้ำๆ [๕๐๙] เมื่อก่อนท่านทำกรรมชั่วทางกาย วาจา ใจอะไรไว้หรือ เพราะผลกรรมอะไร ท่านจึงต้องประสบทุกข์เช่นนี้ (เปรตนั้นตอบว่า) [๕๑๐] ท่านผู้นิรทุกข์ (เมื่อก่อน)ข้าพเจ้าอยู่ที่ภูเขาคิริพพชะ เป็นที่น่ารื่นรมย์ใกล้กรุงราชคฤห์ซึ่งน่ารื่นรมย์ เป็นเจ้าของทรัพย์และข้าวเปลือกมากมายยิ่ง [๕๑๑] ข้าพเจ้าได้ห้ามภรรยา ธิดา และลูกสะใภ้ของข้าพเจ้านั้น ซึ่งพากันนำพวงมาลัย ดอกอุบล และเครื่องลูบไล้ใหม่ๆ ไปเพื่อบูชาพระสถูป บาปนั้นข้าพเจ้าได้ทำไว้แล้ว [๕๑๒] พวกเราจึงได้เสวยทุกขเวทนาต่างๆ กัน จักหมกไหม้อยู่ในนรกแสนสาหัสถึง ๘๖,๐๐๐ ปี เพราะตำหนิการบูชาพระสถูป {ที่มา : โปรแกรมพระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย เล่ม : ๒๖ หน้า : ๒๔๘}

พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย เปตวัตถุ [๓. จูฬวรรค]

รวมเรื่องเปรตที่มีในวรรค

[๕๑๓] เมื่อการบูชาและการฉลองพระสถูป ของพระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าเป็นไปอยู่ ชนเหล่าใดประกาศโทษ (แห่งการบูชาพระสถูปเหมือนเรา) ท่านพึงคัดชนเหล่านั้นออกจากบุญนั้น [๕๑๔] อนึ่ง เชิญท่านดูเทพธิดาเหล่านี้ ซึ่งทัดทรงดอกไม้ ตกแต่งร่างกายเหาะมา พวกนางมั่งคั่งและมีบริวารยศ เสวยผลแห่งการบูชาด้วยดอกไม้ [๕๑๕] ท่านผู้มีปัญญาทั้งหลายได้เห็นผลน่าอัศจรรย์ น่าขนลุกขนชัน ซึ่งไม่เคยมีมาแล้วนั้น ย่อมทำการนอบน้อม กราบไหว้พระมหามุนีนั้น [๕๑๖] ข้าพเจ้าจากเปตโลกนี้ไปแล้ว ได้ถือกำเนิดเป็นมนุษย์ จักเป็นผู้ไม่ประมาท ทำการบูชาพระสถูปบ่อยๆ แน่แท้ ธาตุวิวัณณเปตวัตถุที่ ๑๐ จบ จูฬวรรคที่ ๓ จบ รวมเรื่องเปรตที่มีในวรรคนี้ คือ ๑. อภิชชมานเปตวัตถุ ๒. สานุวาสีเถรเปตวัตถุ ๓. รถการเปติวัตถุ ๔. ภุสเปตวัตถุ ๕. กุมารเปตวัตถุ ๖. เสริณีเปติวัตถุ ๗. มิคลุททกเปตวัตถุ ๘. ทุติยมิคลุททกเปตวัตถุ ๙. กูฏวินิจฉยิกเปตวัตถุ ๑๐. ธาตุวิวัณณเปตวัตถุ {ที่มา : โปรแกรมพระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย เล่ม : ๒๖ หน้า : ๒๔๙}