ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
     ฉบับภาษาไทย   บาลีอักษรไทย   บาลีอักษรโรมัน 
อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๒ ภาษาบาลี อักษรไทย พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๔ สุตฺต. ม. มูลปณฺณาสกํ
     [๓๐๘]   ตตฺร  ภิกฺขเว  ทุติยา  สมณพฺราหฺมณา  เอวํ  สมจินฺเตสุํ
เย   โข   เต   ปฐมา   สมณพฺราหฺมณา  อมุํ  นิวาปํ  นิวุตฺตํ  มารสฺส
อมูนิ   จ   โลกามิสานิ   อนูปขชฺช   มุจฺฉิตา   โภชนานิ   ภุญฺชึสุ  เต
ตตฺถ    อนูปขชฺช    มุจฺฉิตา   โภชนานิ   ภุญฺชมานา   มทํ   อาปชฺชึสุ
มตฺตา   สมานา   ปมาทํ   อาปชฺชึสุ  ปมตฺตา  สมานา  ยถากามกรณียา
อเหสุํ   มารสฺส   อมุสฺมึ   นิวาเป   อมุสฺมึ   จ   โลกามิเส  เอวญฺหิ
เต   ปฐมา   สมณพฺราหฺมณา   น   ปริมุจฺจึสุ   มารสฺส   อิทฺธานุภาวา
ยนฺนูน    มยํ    สพฺพโส    นิวาปโภชนา   โลกามิสา   ปฏิวิรเมยฺยาม
ภยโภคา ปฏิวิรตา อรญฺญายตนานิ อชฺโฌคาเหตฺวา วิหเรยฺยามาติ
     {๓๐๘.๑}   เต   สพฺพโส   นิวาปโภชนา   โลกามิสา  ปฏิวิรมึสุ
เต   สพฺพโส   นิวาปโภชนา  โลกามิสา  ปฏิวิรตา  ภยโภคา  ปฏิวิรตา
อรญฺญายตนานิ   อชฺโฌคาเหตฺวา  วิหรึสุ  เต  ตตฺถ  สากภกฺขาปิ  อเหสุํ
สามากภกฺขาปิ   อเหสุํ   นีวารภกฺขาปิ   อเหสุํ   ททฺทุลภกฺขาปิ   อเหสุํ
หฏภกฺขาปิ    อเหสุํ    กณภกฺขาปิ    อเหสุํ    อาจามภกฺขาปิ   อเหสุํ
ปิญฺญากภกฺขาปิ    อเหสุํ    ติณภกฺขาปิ   อเหสุํ   โคมยภกฺขาปิ   อเหสุํ
วนมูลผลาหารา    ยาเปสุํ    ปวตฺตผลโภชี   เตสํ   คิมฺหานํ   ปจฺฉิเม
มาเส   ติโณทกสงฺขเย   อธิมตฺตกสิมานํ   ปตฺโต   กาโย   โหติ  เตสํ
อธิมตฺตกสิมานํ    ปตฺตกายานํ   พลวิริยํ   ปริหายิ   พลวิริเย   ปริหีเน
เจโตวิมุตฺติ   ปริหายิ   เจโตวิมุตฺติยา  ปริหีนาย  ตเมว  นิวาปํ  นิวุตฺตํ
มารสฺส   ปจฺจาคมึสุ   ตานิ   จ   โลกามิสานิ   เต   ตตฺถ  อนูปขชฺช
มุจฺฉิตา   โภชนานิ   ภุญฺชึสุ   เต   ตตฺถ  อนูปขชฺช  มุจฺฉิตา  โภชนานิ
ภุญฺชมานา   มทํ   อาปชฺชึสุ  มตฺตา  สมานา  ปมาทํ  อาปชฺชึสุ  ปมตฺตา
สมานา   ยถากามกรณียา   อเหสุํ   มารสฺส   อมุสฺมึ   นิวาเป  อมุสฺมึ
จ   โลกามิเส   เอวญฺหิ   เต   ภิกฺขเว   ทุติยาปิ  สมณพฺราหฺมณา  น
ปริมุจฺจึสุ   มารสฺส   อิทฺธานุภาวา  ฯ  เสยฺยถาปิ  เต  ภิกฺขเว  ทุติยา
มิคชาตา ตถูปเม อหํ อิเม ทุติเย สมณพฺราหฺมเณ วทามิ ฯ


             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๑๒ หน้าที่ ๓๐๕-๓๐๖. https://84000.org/tipitaka/read/pali_item.php?book=12&item=308&items=1              อ่านโดยใช้เครื่องหมาย [เลขข้อ] เป็นเกณฑ์แบ่งข้อ :- https://84000.org/tipitaka/read/pali_item.php?book=12&item=308&items=1&mode=bracket              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรโรมัน :- https://84000.org/tipitaka/read/roman_item.php?book=12&item=308&items=1              อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- https://84000.org/tipitaka/read/byitem.php?book=12&item=308&items=1              ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :- https://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=12&i=308              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๒ https://84000.org/tipitaka/read/?index_12 https://84000.org/tipitaka/english/?index_12

อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม

บันทึก ๒ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]