ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
   ฉบับหลวง   บาลีอักษรไทย   PaliRoman 
อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๗ ภาษาบาลี อักษรไทย พระวินัยปิฎกเล่มที่ ๗ วินย. จุลฺลวคฺโค (๒)
     [๓๘๓]   อถโข  เทวทตฺโต  เยน  โกกาลิโก  กฏโมรกติสฺสโก ๓-
ขณฺฑเทวิยาปุตฺโต      สมุทฺททตฺโต      เตนุปสงฺกมิ      อุปสงฺกมิตฺวา
โกกาลิกํ     กฏโมรกติสฺสกํ     ๓-     ขณฺฑเทวิยาปุตฺตํ    สมุทฺททตฺตํ
เอตทโวจ   เอถ  มยํ  อาวุโส  สมณสฺส  โคตมสฺส  สงฺฆเภทํ  กริสฺสาม
จกฺกเภทนฺติ    ฯ   เอวํ   วุตฺเต   โกกาลิโก   เทวทตฺตํ   เอตทโวจ
สมโณ   โข   อาวุโส   โคตโม   มหิทฺธิโก   มหานุภาโว   กถํ   มยํ
สมณสฺส โคตมสฺส สงฺฆเภทํ กริสฺสาม จกฺกเภทนฺติ ฯ
     {๓๘๓.๑}   เอถ  มยํ  อาวุโส  สมณํ  โคตมํ  อุปสงฺกมิตฺวา  ปญฺจ
วตฺถูนิ    ยาจิสฺสาม    ภควา    ภนฺเต   อเนกปริยาเยน   อปฺปิจฺฉสฺส
สนฺตุฏฺฐสฺส   สลฺเลขสฺส   ธูตสฺส   ปาสาทิกสฺส   อปจยสฺส  วิริยารมฺภสฺส
วณฺณวาที   อิมานิ   ภนฺเต   ปญฺจ  วตฺถูนิ  อเนกปริยาเยน  อปฺปิจฺฉตาย
สนฺตุฏฺฐตาย   ๔-   สลฺเลขาย   ธูตาย   ๕-   ปาสาทิกตาย  อปจยาย
วิริยารมฺภาย   สํวตฺตนฺติ   สาธุ  ภนฺเต  ภิกฺขู  ยาวชีวํ  อารญฺญกา  ๖-
อสฺสุ  โย  คามนฺตํ  โอสเรยฺย  วชฺชํ  นํ  ผุเสยฺย  ยาวชีวํ  ปิณฺฑปาติกา
อสฺสุ    โย    นิมนฺตนํ    สาทิเยยฺย   วชฺชํ   นํ   ผุเสยฺย   ยาวชีวํ
@เชิงอรรถ:  ม. ยุ. อยํ ปาโฐ น ทิสฺสติ ฯ  ม. ยุ. กุลานุทฺทยาย ฯ  ม. กฏโมทกติสฺสโก ฯ
@ ม. ยุ. สนฺตุฏฺฐิยา ฯ  ม. ยุ. ธุตตาย ฯ  ม. อารญฺญิกา ฯ
ปํสุกูลิกา   อสฺสุ   โย   คหปติจีวรํ   สาทิเยยฺย   วชฺชํ   นํ   ผุเสยฺย
ยาวชีวํ    รุกฺขมูลิกา    อสฺสุ   โย   ฉนฺนํ   อุปคจฺเฉยฺย   วชฺชํ   นํ
ผุเสยฺย   ยาวชีวํ   มจฺฉมํสํ   น   ขาเทยฺยุํ   โย   มจฺฉมํสํ  ขาเทยฺย
วชฺชํ   นํ   ผุเสยฺยาติ   อิมานิ   ปญฺจ   วตฺถูนิ   ๑-  สมโณ  โคตโม
นานุชานิสฺสติ    เต   จ   ๒-   มยํ   อิเมหิ   ปญฺจหิ   วตฺถูหิ   ชนํ
สญฺญาเปสฺสามาติ   ฯ   สกฺกา   โข   อาวุโส   อิเมหิ  ปญฺจหิ  วตฺถูหิ
สมณสฺส   โคตมสฺส   สงฺฆเภโท   กาตุํ   จกฺกเภโท   ลูขปฺปสนฺนา   หิ
อาวุโส มนุสฺสาติ ฯ



             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๗ หน้าที่ ๑๙๑-๑๙๒. http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/pali_item_s.php?book=7&item=383&items=1&modeTY=2              อ่านโดยใช้เครื่องหมาย [เลขข้อ] เป็นเกณฑ์แบ่งข้อ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/pali_item_s.php?book=7&item=383&items=1&modeTY=2&mode=bracket              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรโรมัน :- http://84000.org/tipitaka/read/roman_item_s.php?book=7&item=383&items=1&modeTY=2              อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- http://84000.org/tipitaka/read/byitem_s.php?book=7&item=383&items=1&modeTY=2              ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :- http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=7&i=383              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๗ http://84000.org/tipitaka/read/?index_7

อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม

บันทึก ๑๒ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]

สีพื้นหลัง :