พระไตรปิฏกเล่มที่ ๓๗ หน้าที่ ๗๕๘ ฉบับมหาจุฬาฯ

พระอภิธรรมปิฎก กถาวัตถุ [๑๔. จุททสมวรรค]

๘. อัพยากตกถา (๑๔๓)

สก. พระสูตรที่พระผู้มีพระภาคตรัสไว้ว่า “ปุณณะ เรากล่าวว่าคติของคนผู้ เป็นมิจฉาทิฏฐิมี ๒ อย่าง คือ นรกหรือกำเนิดสัตว์ดิรัจฉาน”^๑- มีอยู่จริงมิใช่หรือ ปร. ใช่ สก. ดังนั้น ท่านก็ไม่ควรยอมรับว่า “ทิฏฐิเป็นอัพยากฤต” [๗๐๘] ปร. ท่านไม่ยอมรับว่า “ทิฏฐิเป็นอัพยากฤต” ใช่ไหม สก. ใช่ ปร. พระสูตรที่พระผู้มีพระภาคตรัสไว้ว่า “วัจฉะ คำว่า โลกเที่ยง นี้เราไม่ พยากรณ์^๒- คำว่า โลกไม่เที่ยง นี้เราไม่พยากรณ์ คำว่า โลกมีที่สุด ฯลฯ คำว่า โลกไม่มีที่สุด ฯลฯ คำว่า ชีวะ^๓- กับสรีระเป็นอย่างเดียวกัน ฯลฯ คำว่า ชีวะกับ สรีระเป็นคนละอย่างกัน ฯลฯ คำว่า หลังจากตายแล้วตถาคต^๔- เกิดอีก ฯลฯ คำว่า หลังจากตายแล้วตถาคตไม่เกิดอีก ฯลฯ คำว่า หลังจากตายไป ตถาคตเกิดอีก และไม่เกิดอีก ฯลฯ คำว่า หลังจากตายแล้วตถาคตเกิดอีกก็มิใช่ ไม่เกิดอีกก็มิใช่ นี้เราไม่พยากรณ์”^๕- มีอยู่จริงมิใช่หรือ สก. ใช่ ปร. ดังนั้น ทิฏฐิจึงเป็นอัพยากฤต สก. ทิฏฐิเป็นอัพยากฤตใช่ไหม ปร. ใช่ @เชิงอรรถ : @^๑ ดูเทียบ ม.ม. (แปล) ๑๓/๗๙/๗๖-๗๗ @^๒ คำนี้ แปลมาจากคำว่า อพฺยากต หรือ อพฺยากฺฤต ในภาษาสันสกฤต @^๓ ชีวะ ในที่นี้หมายถึงวิญญาณอมตะหรืออาตมัน (อภิ.ปญฺจ.อ. ๑/๑/๑๒๙), @ดูเทียบ องฺ.ทสก. (แปล) ๒๔/๒๐/๓๙-๔๑ @^๔ คำว่า ตถาคต ในที่นี้เป็นคำที่ลัทธิอื่นๆ ใช้กันมาก่อนพุทธกาล หมายถึงอัตตา (อาตมัน) ไม่ใช่ @หมายถึงพระพุทธเจ้า อรรถกถาอธิบายว่าหมายถึงสัตว์ (ที.สี.อ. ๑๕/๑๐๘, ม.ม.อ. ๒/๑๒๒/๑๐๕) @^๕ ดูเทียบ ม.ม. (แปล) ๑๓/๑๘๗-๑๘๙/๒๑๙-๒๒๔ {ที่มา : โปรแกรมพระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย เล่ม : ๓๗ หน้า : ๗๕๘}

เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับ มจร. เล่มที่ ๓๗ หน้าที่ ๗๕๘. https://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_page.php?book=37&page=758&pages=1&edition=mcu ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- https://84000.org/tipitaka/pitaka_item/m_read.php?B=37&A=20736 https://84000.org/tipitaka/pitaka_item/m_line.php?B=37&A=20736#p758 สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ 37 :- https://84000.org/tipitaka/read/?index_37 https://84000.org/tipitaka/read/?index_mcu37 https://84000.org/tipitaka/english/?index_37