ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วไม่แสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม  
อรรถกถาเล่มที่ ๑๑ ภาษาบาลีอักษรไทย สํ.อ. (สารตฺถ.๑)

หน้าที่ ๑๖๐.

กตนฺ'ติ, อถายํ ราชา มงฺกุ หุตฺวา สงฺขมฺภิตุํ ๑- น สกฺกุเณยฺย, ปริยาเยน ธมฺมํ กเถนฺตสฺเสว เม สลฺลกฺเขสฺสตี"ติ ธมฺมเทสนํ อารภนฺโต ตํ กึ มญฺญสีติอาทิมาห. ตตฺถ สทฺธายิโกติ สทฺธาตพฺโพ, ยสฺส ตฺวํ วจนํ สทฺทหสีติ อตฺโถ. ปจฺจยิโกติ ตสฺเสว เววจนํ, ยสฺส วจนํ ปฏิยายสีติ ๒- อตฺโถ. อพฺภสมนฺติ อากาสสมํ. นิปฺโปเถนฺโต อาคจฺฉตีติ ปฐวีตลโต ยาว อกนิฏฺฐพฺรหฺมโลกา สพฺพสตฺเต สณหกรณียํ ติลจุณฺณํ วิย กโรนฺโต ปึสนฺโต ๓- อาคจฺฉติ. อญฺญตฺร ธมฺมจริยายาติ ฐเปตฺวา ธมฺมจริยํ อญฺญํ กตฺตพฺพํ นตฺถิ, ทสกุสลกมฺมปถสงฺขาตา ธมฺมจริยาว กตฺตพฺพา ภนฺเตติ. สมจริยาทีนิ ตสฺเสว เววจนานิ. อาโรเจมีติ อาจิกฺขามิ. ปฏิเวทยามีติ ชานาเปมิ. อธิวตฺตตีติ อชฺโฌตฺถรติ. หตฺถิยุทฺธานีติ นาฬาคิริสทิเส เหมกปฺปเน นาเค อารุยฺห ยุชฺฌิตพฺพยุตฺตานิ ๔- คตีติ นิปฺผตฺติ. วิสโยติ โอกาโส, สมตฺถภาโว วา. น หิ สกฺกา เตหิ ชรามรณํ ปฏิพาหิตุํ. มนฺติโน มหามตฺตาติ มนฺตสมฺปนฺนา มโหสถวิธุรปณฺฑิตสทิสมหามจฺจา. ภูมิคตนฺติ มหาโลหกุมฺภิโย ปูเรตฺวา ภูมิยํ ฐปิตํ. เวหาสฏฺฐนฺติ จมฺมปสิพฺพเก ปูเรตฺวา ตุลาสงฺฆาฏาทีสุ ลคฺเคตฺวา เจว นิยุหาทีสุ ๕- จ ปูเรตฺวา ฐปิตํ. อุปลาเปตุนฺติ อญฺญมญฺญํ ภินฺทิตุํ. ยถา เทฺว ชนา เอเกน มคฺเคน น คจฺฉนฺติ, เอวํ กาตุํ. นภํ อาหจฺจาติ อากาสํ ปูเรตฺวา. เอวํ ชรา จ มจฺจุ จาติ อิธ ๖- เทฺวเยว ปพฺพตา คหิตา, ราโชวาเท ปน "ชรา อาคญฺฉิ ๗- สพฺพํ โยพฺพนํ วิลุมฺปมานาปี"ติ เอวํ ชรา มรณํ พฺยาธิ วิปตฺตีติ จตฺตาโรเปเต อาคตาว. ตสฺมาติ ยสฺมา หตฺถิยุทฺธาทีหิ ชรามรณํ ชินิตุํ น สกฺกา, ตสฺมา. สทฺธํ นิเวสเยติ สทฺธํ นิเวเสยฺย ปติฏฺฐาเปยฺยาติ. ปญฺจมํ. ตติโย ภาโค. อิติ โกสลสํยุตฺตวณฺณนา นิฏฺฐิตา. --------------- @เชิงอรรถ: ฉ.ม., อิ. สนฺถมฺภิตุํ, ม. สณฺฐมฺภิตุํ ฉ.ม., อิ. ปตฺติยายสิ @ ฉ.ม., อิ. สณฺหกรณียํ ติณจุณฺณํ วิย กโรนฺโต ปิสนฺโต @ ฉ.ม. อภิรุยฺห ยุชฺฌิตพฺพยุทฺธานิ ฉ.ม., อิ. นิยฺยุหาทีสุ @ สี., อิ. อิเม, ม. อิธ ปน ฉ.ม., อิ. อาคจฺฉติ

             อรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๑๑ หน้า ๑๖๐. http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=11&A=4172&modeTY=2&pagebreak=1              The Pali Atthakatha in Roman :- http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_rm.php?B=11&A=4172&modeTY=2&pagebreak=1              อ่านอรรถกถาแปลไทย :- http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=15&i=411              เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับหลวง :- http://84000.org/tipitaka/read/r.php?B=15&A=3219              พระไตรปิฎกฉบับบาลีอักษรไทย :- http://84000.org/tipitaka/read/pali_read.php?B=15&A=2831              The Pali Tipitaka in Roman Character :- http://84000.org/tipitaka/read/roman_read.php?B=15&A=2831              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๕ http://84000.org/tipitaka/read/?index_15

อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วไม่แสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม

บันทึก ๒๖ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]