บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ | |||
อรรถกถาเล่มที่ ๑๕ ภาษาบาลี อักษรไทย องฺ.อ. (มโนรถ.๒) หน้าที่ ๓๒๗.
๔. จกฺกวคฺค ๑. จกฺกสุตฺตวณฺณนา [๓๑] จตุตฺถสฺส ปฐเม จกฺกานีติ สมฺปตฺติโย. จตุจกฺกํ วตฺตตีติ จตฺตาริ สมฺปตฺติจกฺกานิ วตฺตนฺติ ฆฏฺฏิยนฺติเยวาติ อตฺโถ. ปฏิรูปเทสวาโสติ ยตฺถ จตสฺโส ปริสา สนฺทสฺสนฺติ, เอวรูเป อนุจฺฉวิเก เทเส วาโส. สปฺปุริสูปสฺสโยติ ๑- พุทฺธาทีนํ สปฺปุริสานํ อุปสฺสยนํ ภชนํ. ๒- น ราชานํ. อตฺตสมฺมาปณิธีติ อตฺตโน สมฺมาฐปนํ. สเจ ปุพฺเพ อสฺสทฺธาทีหิ สมนฺนาคโต โหติ, ตานิ ปหาย สทฺธาทีสุ ปติฏฺฐาปนํ. ปุพฺเพ จ กตปุญฺญตาติ ปุพฺเพ อุปจิตกุสลตา. อิทเมว เจตฺถ ปมาณํ. เยน หิ ญาณสมฺปยุตฺตจิตฺเตน กุสลกมฺมํ กตํ โหติ, ตเทว กุสลํ ตํ ปุริสํ ปฏิรูปเทเส อุปเนติ, สปฺปุริเส ภชาเปติ, โสเอว จ ปุคฺคโล อตฺตานํ สมฺมา ฐเปติ. ปุญฺญกโตติ กตปุญฺโญ. สุขญฺเจตํ อธิวตฺตตีติ สุขญฺจ เอตํ ปุคฺคลํ อธิวตฺตติ, อวตฺถรตีติ อตฺโถ. ๒. สงฺคหสุตฺตวณฺณนา [๓๒] ทุติเย สงฺคหวตฺถูนีติ สงฺคณฺหนการณานิ. ทานญฺจาติอาทีสุ เอกจฺโจ หิ ทาเนเนว สงฺคณฺหิตพฺโพ โหติ, ตสฺส ทานเมว ทาตพฺพํ. เปยฺยวชฺชนฺติ ปิยวจนํ. เอกจฺโจ หิ "อยํ ทาตพฺพํ นาม เทติ, เอเกน ๓- ปน วจเนน สพฺพํ มกฺเขตฺวา นาเสติ, กึ เอตสฺส ๔- ทานนฺ"ติ วตฺตา โหติ. เอกจฺโจ "อยํ กิญฺจาปิ ทานํ น เทติ, กเถนฺโต ปน เตเลน วิย มกฺเขติ. เอส เทตุ วา มา วา, วจนเมวสฺส สหสฺสํ อคฺฆตี"ติ วตฺตา โหติ. เอวรูโป ปุคฺคโล ทานํ น ปจฺจาสึสติ, ปิยวจนเมว ปจฺจาสึสติ. ตสฺส ปิยวจนเมว วตฺตพฺพํ. อตฺถจริยาติ อตฺถสํวฑฺฒนกถา. เอกจฺโจ @เชิงอรรถ: ๑ ฉ.ม. สปฺปุริสาวสฺสโยติ ๒ ฉ.ม. อวสฺสยนํ เสวนํ ภชนํ, @สุ.วิ. ๓/๓๕๔/๒๖๐ จตฺตาโรธมฺมวณฺณนา ๓ ฉ.ม. เอเกเกน @๔ ฉ.ม. กึ ตสฺสเนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๑๕ หน้าที่ ๓๒๗. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=15&page=327&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=15&A=7565&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=15&A=7565&modeTY=2&pagebreak=1#p327
จบการแสดงผล หน้าที่ ๓๒๗.
บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]