บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ | |||
อรรถกถาเล่มที่ ๒ ภาษาบาลี อักษรไทย วินย.อ. (สมนฺต.๒) หน้าที่ ๔๗.
สมุฏฺฐานาทิ สพฺพํ ทุฏฺฐุลฺลวาจสทิสํ ฯ วินีตวตฺถูนิปิ อุตฺตานตฺถาเนวาติ ฯ จตุตฺถสงฺฆาทิเสสวณฺณนา นิฏฺฐิตา ฯ {๒๙๖} เตน สมเยน พุทฺโธ ภควาติ สญฺจริตฺตสิกฺขาปทํ ฯ ตตฺถ ปณฺฑิตาติ ปณฺฑิจฺเจน สมนฺนาคตา คติมนฺตา ฯ พฺยตฺตาติ เวยฺยตฺติเยน สมนฺนาคตา อุปายญฺญู วิสารทา ฯ เมธานีติ เมธาย สมนฺนาคตา ทิฏฺฐทิฏฺฐํ กโรติ ฯ ทกฺขาติ เฉกา ฯ อนลสาติ อุฏฺฐานวิริยสมฺปนฺนา ฯ ฉนฺนาติ อนุจฺฉวิกา ฯ กิสฺมึ วิยาติ กิจฺฉํ วิย กิเลโส วิย หิรี วิย อมฺหากํ โหตีติ อธิปฺปาโย ฯ กุมาริกาย วตฺตุนฺติ อิมํ ตุมฺเห คณฺหาถาติ กุมาริกาย การณา วตฺตุํ ฯ อาวาหาทีสุ อาวาโหติ ทารกสฺส ปรกุลโต ทาริกาย อาหรณํ ฯ วิวาโหติ อตฺตโน ทาริกาย ปรกุลเปสนํ ฯ วาเรยฺยานีติ เทถ โน ทารกสฺส ทาริกนฺติ ยาจนํ ทิวสนกฺขตฺตมุหุตฺตปริจฺเฉทกรณํ วา ฯ {๒๙๗} ปุราณคณกิยาติ เอกสฺส คณกสฺส ภริยา ฯ สา ตสฺมึ ชีวมาเน คณกีติ ปญฺญายิตฺถ ฯ มเต ปน ปุราณคณกีติ สงฺขํ คตา ฯ ติโรคาโมติ พหิคาโม ฯ อญฺโญ คาโมติ อธิปฺปาโย ฯ มนุสฺสาติ อุทายิสฺส อิมํ สญฺจริตฺตกมฺเม ยุตฺตปยุตฺตภาวํ ชานนกมนุสฺสา ฯ สุณิสาโภเคนาติ เยน โภเคน สุณิสา ภุญฺชิตพฺพา โหติ รนฺธาปนปจาปนปริเวสาปนาทินา เต นํ ภุญฺชึสุ ฯ ตโต อปเรน ทาสีโภเคนาติ มาสาติกฺกเมน เยน โภเคน ทาสี ภุญฺชิตพฺพา โหติ เขตฺตกมฺมกจวรฉฑฺฑนอุทกาหรณาทินา ปน เต นํ ภุญฺชึสุ ฯเนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๒ หน้าที่ ๔๗. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=2&page=47&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=2&A=969&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=2&A=969&modeTY=2&pagebreak=1#p47
จบการแสดงผล หน้าที่ ๔๗.
บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]