อรรถกถาเล่มที่ ๒๔ ภาษาบาลี อักษรไทย
ธ.อ.๗ มล-นาควคฺค
หน้าที่ ๗๓.

เอวํ ตุมฺเหปิ ฉทฺวาริเกสุ อารมฺมเณสุ ๑- เสสานิ ปญฺจ ทฺวารานิ ปิธาย
มโนทฺวาเร กมฺมํ ปฏฺฐเปถาติ. พหุสฺสุตสฺส ภิกฺขุโน เอตฺตเกเนว
ปทีปุชฺชลนํ วิย อโหสิ. โส "เอตฺตกเมว โหตุ สปฺปุริสาติ
กรชกาเย ญาณํ โอตาเรตฺวา สมณธมฺมํ อารภิ.
      สตฺถา วีสโยชนสต มตฺถเก นิสินฺโนว ตํ ภิกฺขุํ โอโลเกตฺวา
"ยเถวายํ ภิกฺขุ ภูริปญฺโญ; เอวเมว เตน อตฺตานํ ปติฏฺฐาเปตุํ
วฏฺฏตีติ จินฺเตตฺวา เตน สทฺธึ กเถนฺโต วิย โอภาสํ ผริตฺวา
อิมํ คาถมาห
         "โยคา เว ชายเต ภูริ,   อโยคา ภูริสงฺขโย,'
          เอตํ เทฺวธาปถํ ญตฺวา    ภวาย วิภวาย จ
          ตถตฺตานํ นิเวเสยฺย;     ยถา ภูริ ปวฑฺฒตีติ.
      ตตฺถ "โยคาติ: อฏฺฐตฺตึสาย อารมฺมเณสุ โยนิโส มนสิการา.
ภูรีติ: ปฐวีสมาย วิตฺถตาย ปญฺญาเยตํ นามํ. สงฺขโยติ: วินาโส.
เอตํ เทฺวธาปถนฺติ: เอตํ โยคญฺจ อโยคญฺจ. ภวาย วิภวาย
จาติ: วฑฺฒิยา จ อวฑฺฒิยา จ. ตถตฺตานนฺติ: ยถา อยํ
ภูริสงฺขาตา ปญฺญา ปวฑฺฒติ; เอวํ อตฺตานํ นิเวเสยฺยาติ อตฺโถ.
          คาถาวสาเน โปฐิลตฺเถโร อรหตฺเต ปติฏฺฐหีติ.
                     โปฐิลตฺเถรวตฺถุ.
                       --------
@เชิงอรรถ: ๑. "ฉสุ ทฺวาเรสูติ ภวิตพฺพํ.


เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๒๔ หน้าที่ ๗๓.
http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=24&page=73&pages=1&modeTY=2&edition=pali
ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ  :-
http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=24&A=1455&modeTY=2&pagebreak=1
http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=24&A=1455&modeTY=2&pagebreak=1#p73