บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ | |||
อรรถกถาเล่มที่ ๒๙ ภาษาบาลี อักษรไทย สุตฺต.อ.๒ (ปรมตฺถ.๒) หน้าที่ ๑๑๖.
ฐิตา เอว, ๑- ตสฺมา ๒- เอวํ ปุถุปฺปเภเทสุ วตฺถุกาเมสุ วิสตฺตํ กิเลสคณํ ๓- เย นํ ปชานนฺติ ยโตนิทานํ, เต นํ วิโนเทนฺติ สุโณหิ ยกฺขาติ. ๔- ตตฺถ ยโตนิทานนฺติ ภาวนปุํสกนิทฺเทโส. เตน กึ ทีเปติ? เย สตฺตา นํ กิเลสคณํ "ยโตนิทานํ อุปฺปชฺชตี"ติ เอวํ ชานนฺติ, เต นํ "ตณฺหาสิเนหสิเนหิเต ๕- อตฺตภาเว อุปฺปชฺชตี"ติ ญตฺวา ตํ ตณฺหาสิเนหํ ๖- อาทีนวานุปสฺสนาทินา ภาวนาญาณคฺคินา วิโสเธนฺตา ๗- วิโนเทนฺติ ปชหนฺติ พฺยนฺตีกโรนฺติ จ, เอตํ อมฺหากํ สุภาสิตํ สุโณหิ ยกฺขาติ. เอวเมตฺถ อตฺตภาวปชานเนน ทุกฺขปริญฺญํ, ตณฺหาสิเนหราคาทิกิเลสคณวิโนทเนน สมุทยปฺปหานญฺจ ทีเปติ. เย จ นํ วิโนเทนฺติ, เต ทุตฺตรํ โอฆมิมํ ตรนฺติ อติณฺณปุพฺพํ อปุนพฺภวาย. เอเตน มคฺคภาวนํ นิโรธสจฺฉิกิริยญฺจ ทีเปติ. เย หิ นํ กิเลสคณํ วิโนเทนฺติ, เต อวสฺสํ มคฺคํ ภาเวนฺติ. น หิ มคฺคภาวนํ วินา กิเลสวิโนทนํ อตฺถิ. เย จ มคฺคํ ภาเวนฺติ, เต ทุตฺตรํ ปกติญาเณน กาโมฆาทึ จตุพฺพิธมฺปิ โอฆมิมํ ตรนฺติ. มคฺคภาวนา หิ โอฆตรณํ. อติณฺณปุพฺพนฺติ อิมินา ทีเฆน อทฺธุนา สุปินนฺเตปิ ๘- อวีติกฺกนฺตปุพฺพํ. อปุนพฺภวายาติ นิพฺพานาย. เอวมิมํ จตุสจฺจทีปิกํ กถํ สุณนฺตา "สุตฺวา ธมฺมํ ธาเรนฺติ, ธตานํ ธมฺมานํ อตฺถํ อุปปริกฺขนฺตี"ติอาทิกํ กถํ สุภาวินิยา ๙- ปญฺญาย อนุกฺกมมานา เต เทฺวปิ สหายกา ยกฺขา คาถาปริโยสาเนเยว โสตาปตฺติผเล ปติฏฺฐหึสุ, ปาสาทิกา จ อเหสุํ สุวณฺณวณนา ทิพฺพาลงฺการวิภูสิตาติ. ปรมตฺถโชติกาย ขุทฺทกฏฺฐกถาย สุตฺตนิปาตฏฺฐกถาย สูจิโลมสุตฺตวณฺณนา นิฏฺฐิตา. @เชิงอรรถ: ๑ ฉ.ม. ฐิตา ๒ ฉ.ม. อยํ ปาโฐ น ทิสฺสติ ๓ สี. วิสตฺตา กิเลสคณา, ม. วิสตา @กิเลสกามา ๔ ฉ.ม. ยกฺข ๕ ฉ.น. ตณฺหาเสฺนหเสฺนหิเต @๖ ฉ.ม. ตณฺหาเสฺนหํ ๗ ฉ.ม. วิโสเสนตา @๘ ฉ.ม. สุปินนฺเตนปิ ๙ สี. อาทิกาย กมานุคามินิยา, อิ. กมฺมาสุตามินิยาเนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๒๙ หน้าที่ ๑๑๖. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=29&page=116&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=29&A=2599&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=29&A=2599&modeTY=2&pagebreak=1#p116
จบการแสดงผล หน้าที่ ๑๑๖.
บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]