พระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๕  พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๑๗
ขุททกนิกาย ขุททกปาฐะ-ธรรมบท-อุทาน-อิติวุตตกะ-สุตตนิบาต

มงคลสูตรที่ ๔
             [๓๑๗] ข้าพเจ้าได้สดับมาแล้วอย่างนี้
             สมัยหนึ่ง พระผู้มีพระภาคประทับอยู่ ณ พระวิหารเชตวันอารามของ
อนาถบิณฑิกเศรษฐี ใกล้พระนครสาวัตถี ครั้งนั้นแล เทวดาตนหนึ่ง เมื่อ
ปฐมยามล่วงไปแล้ว มีรัศมีอันงดงามยิ่ง ทำพระวิหารเชตวันทั้งสิ้นให้สว่าง
ไสว เข้าไปเฝ้าพระผู้มีพระภาคถึงที่ประทับ ถวายบังคมแล้วยืนอยู่ ณ ที่ควร
ส่วนข้างหนึ่ง ครั้นแล้วได้กราบทูลพระผู้มีพระภาคด้วยคาถาว่า
             [๓๑๘] 	เทวดาและมนุษย์เป็นอันมาก ผู้หวังความสวัสดีได้พากันคิด
                          มงคลทั้งหลาย ขอพระองค์ได้โปรดตรัสอุดมมงคล ฯ
             พระผู้มีพระภาคตรัสพระคาถาตอบว่า
                          การไม่คบคนพาล ๑ การคบบัณฑิต ๑ การบูชาบุคคลที่
                          ควรบูชา ๑ นี้เป็นอุดมมงคล การอยู่ในประเทศอันสม
                          ควร ๑ ความเป็นผู้มีบุญอันทำไว้แล้วในกาลก่อน ๑ การ
                          ตั้งตนไว้ชอบ ๑ นี้เป็นอุดมมงคล พาหุสัจจะ ๑ ศิลป ๑
                          วินัยที่ศึกษาดีแล้ว ๑ วาจาสุภาษิต ๑ นี้เป็นอุดมมงคล
                          การบำรุงมารดาบิดา ๑ การสงเคราะห์บุตรภรรยา ๑ การ-
                          งานอันไม่อากูล ๑ นี้เป็นอุดมมงคล ทาน ๑ การ
                          ประพฤติธรรม ๑ การสงเคราะห์ญาติ ๑ กรรมอันไม่มี
                          โทษ ๑ นี้เป็นอุดมมงคล การงดเว้นจากบาป ๑ ความ
                          สำรวมจากการดื่มน้ำเมา ๑ ความไม่ประมาทในธรรมทั้ง
                          หลาย ๑ นี้เป็นอุดมมงคล ความเคารพ ๑ ความ
                          ประพฤติถ่อมตน ๑ ความสันโดษ ๑ ความกตัญญู ๑
                          การฟังธรรมโดยกาล ๑ นี้เป็นอุดมมงคล ความอดทน ๑
                          ความเป็นผู้ว่าง่าย ๑ การได้เห็นสมณะทั้งหลาย ๑ การ
                          สนทนาธรรมโดยกาล ๑ นี้เป็นอุดมมงคล ความเพียร ๑
                          พรหมจรรย์ ๑ การเห็นอริยสัจ ๑ การกระทำนิพพาน
                          ให้แจ้ง ๑ นี้เป็นอุดมมงคล จิตของผู้ใดอันโลกธรรม
                          ทั้งหลายถูกต้องแล้ว ย่อมไม่หวั่นไหว ไม่เศร้าโศก
                          ปราศจากธุลี เป็นจิตเกษม นี้เป็นอุดมมงคล เทวดา
                          และมนุษย์ทั้งหลายทำมงคลเช่นนี้แล้ว เป็นผู้ไม่ปราชัย
                          ในข้าศึกทุกหมู่เหล่า ย่อมถึงความสวัสดีในที่ทุกสถาน
                          นี้เป็นอุดมมงคลของเทวดาและมนุษย์เหล่านั้น ฯ
จบมงคลสูตรที่ ๔

             เนื้อความพระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๕ บรรทัดที่ ๗๘๒๕-๗๘๕๗ หน้าที่ ๓๔๒-๓๔๔.
http://84000.org/tipitaka/read/v.php?B=25&A=7825&Z=7857&pagebreak=0
http://84000.org/tipitaka/read/byitem.php?book=25&item=317&items=2
             อ่านโดยใช้เครื่องหมาย [เลขข้อ] เป็น เกณฑ์แบ่งข้อ :-
http://84000.org/tipitaka/read/byitem.php?book=25&item=317&items=2&mode=bracket
             อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาบาลีอักษรไทย :-
http://84000.org/tipitaka/pali/pali_item.php?book=25&item=317&items=2
             อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาบาลีอักษรโรมัน :-
http://84000.org/tipitaka/read/roman_item.php?book=25&item=317&items=2
             ศึกษาอรรถกถานี้ที่ :-
http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=25&i=317
             สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๕
http://84000.org/tipitaka/read/?index_25