พระไตรปิฎกเล่มที่ ๔๒  พระอภิธรรมปิฎกเล่มที่ ๙
มหาปัฏฐานปกรณ์ ภาค ๓

เกนจิวิญเญยยทุกะ
ปฏิจจวาร
             [๓๒๓] เกนจิวิญเญยยธรรม อาศัยเกนจิวิญเญยยธรรม เกิดขึ้น
เพราะเหตุปัจจัย
             คือ ขันธ์ ๓ และจิตตสมุฏฐานรูป อาศัยขันธ์ ๑ ที่เป็น
เกนจิวิญเญยยธรรม ขันธ์ ๒ ฯลฯ
             ในปฏิสนธิขณะ หทัยวัตถุ อาศัยขันธ์ทั้งหลาย ขันธ์ทั้งหลาย อาศัย
หทัยวัตถุ มหาภูตรูป ๓ อาศัยมหาภูตรูป ๑ จิตตสมุฏฐานรูป กฏัตตารูป
ที่เป็นอุปาทารูป อาศัยมหาภูตรูปทั้งหลาย
             เกนจินวิญเญยยธรรม อาศัยเกนจิวิญเญยยธรรม เกิดขึ้น เพราะ
เหตุปัจจัย
             คือ ขันธ์ ๓ ที่เป็นเกนจินวิญเญยยธรรม และจิตตสมุฏฐานรูป
อาศัยขันธ์ ๑ ที่เป็นเกนจิวิญเญยยธรรม ขันธ์ ๒ ฯลฯ
             ในปฏิสนธิขณะ หทัยวัตถุ อาศัยขันธ์ทั้งหลาย ขันธ์ทั้งหลายอาศัย
หทัยวัตถุ มหาภูตรูป ๑ ฯลฯ จิตตสมุฏฐานรูป กฏัตตารูป ที่เป็นอุปาทารูป
อาศัยมหาภูตรูปทั้งหลาย
             เกนจิวิญเญยยธรรม และเกนจินวิญเญยยธรรม อาศัยเกนจิวิญเญยย-
*ธรรม เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย
             คือ ขันธ์ ๓ ที่เป็นเกนจิวิญเญยยธรรม และเกนจิวิญเญยยธรรม
และจิตตสมุฏฐานรูป อาศัยขันธ์ ๑ ที่เป็นเกนจิวิญเญยยธรรม ขันธ์ ๒ ฯลฯ
             ในปฏิสนธิขณะ หทัยวัตถุ อาศัยขันธ์ทั้งหลาย ขันธ์ทั้งหลายอาศัย
หทัยวัตถุ มหาภูตรูป ๑ ฯลฯ จิตตสมุฏฐานรูป กฏัตตารูป ที่เป็นอุปาทารูป
อาศัยมหาภูตรูปทั้งหลาย
             เกนจินวิญเญยยธรรม อาศัยเกนจินวิญเญยยธรรม เกิดขึ้น เพราะ
เหตุปัจจัย
             คือ ขันธ์ ๓ ที่เป็นเกนจินวิญเญยยธรรม และจิตตสมุฏฐานรูป
อาศัยขันธ์ ๑ ที่เป็นเกนจินวิญเญยยธรรม ขันธ์ ๒ ฯลฯ
             ในปฏิสนธิขณะ หทัยวัตถุ อาศัยขันธ์ทั้งหลาย ขันธ์ทั้งหลาย อาศัย
หทัยวัตถุ มหาภูตรูป ๑ ฯลฯ จิตตสมุฏฐานรูป กฏัตตารูป ที่เป็นอุปาทารูป อาศัย
มหาภูตรูปทั้งหลาย
             เกนจิวิญเญยยธรรม อาศัยเกนจินวิญเญยยธรรม เกิดขึ้น เพราะ
เหตุปัจจัย
             คือ ขันธ์ ๓ ที่เป็นเกนจิวิญเญยยธรรม และจิตตสมุฏฐานรูป อาศัย
ขันธ์ ๑ ที่เป็นเกนจินวิญเญยยธรรม ขันธ์ ๒ ฯลฯ
             ในปฏิสนธิขณะ หทัยวัตถุ อาศัยขันธ์ทั้งหลาย ขันธ์ทั้งหลาย อาศัย
หทัยวัตถุ มหาภูตรูป ๑ ฯลฯ จิตตสมุฏฐานรูป กฏัตตารูป ที่เป็นอุปาทารูป
อาศัยมหาภูตรูปทั้งหลาย
             เกนจิวิญเญยยธรรม และเกนจินวิญเญยยธรรม อาศัยเกนจินวิญเญยย-
*ธรรม เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย
             คือ ขันธ์ ๓ ที่เป็นเกนจิวิญเญยยธรรม และเกนจินวิญเญยยธรรม
และจิตตสมุฏฐานรูป อาศัยขันธ์ ๑ ที่เป็นเกนจินวิญเญยยธรรม ขันธ์ ๒ ฯลฯ
             ในปฏิสนธิขณะ หทัยวัตถุ อาศัยขันธ์ทั้งหลาย ขันธ์ทั้งหลาย อาศัย
หทัยวัตถุ มหาภูตรูป ๑ ฯลฯ จิตตสมุฏฐานรูป กฏัตตารูป ที่เป็นอุปาทารูป
อาศัยมหาภูตรูปทั้งหลาย
             เกนจิวิญเญยยธรรม อาศัยเกนจิวิญเญยยธรรม และเกนจินวิญเญยย-
*ธรรม เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย
             คือ ขันธ์ ๓ ที่เป็นเกนจิวิญเญยยธรรม และจิตตสมุฏฐานรูป อาศัย
ขันธ์ ๑ ที่เป็นเกนจิวิญเญยยธรรม และเกนจินวิญเญยยธรรม ขันธ์ ๒ ฯลฯ
             ในปฏิสนธิขณะ หทัยวัตถุ อาศัยขันธ์ทั้งหลาย ขันธ์ทั้งหลาย อาศัย
หทัยวัตถุ มหาภูตรูป ๑ ฯลฯ จิตตสมุฏฐานรูป กฏัตตารูป ที่เป็นอุปาทารูป
อาศัยมหาภูตรูปทั้งหลาย
             เกนจินวิญเญยยธรรม อาศัยเกนจิวิญเญยยธรรม และเกนจินวิญเญยย-
*ธรรม เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย
             คือ ขันธ์ ๓ ที่เป็นเกนจินวิญเญยยธรรม และจิตตสมุฏฐานรูป อาศัย
ขันธ์ ๑ ที่เป็นเกนจินวิญเญยยธรรม และเกนจิวิญเญยยธรรม ขันธ์ ๒ ฯลฯ
             ในปฏิสนธิขณะ หทัยวัตถุ อาศัยขันธ์ทั้งหลาย ขันธ์ทั้งหลาย อาศัย
หทัยวัตถุ มหาภูตรูป ๒ ฯลฯ จิตตสมุฏฐานรูป กฏัตตารูป ที่เป็นอุปาทารูป
อาศัยมหาภูตรูปทั้งหลาย
             เกนจิวิญเญยยธรรม และเกนจินวิญเญยยธรรม อาศัยเกนจิวิญเญยย-
*ธรรม และเกนจินวิญเญยยธรรม เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย
             คือ ขันธ์ ๓ ที่เป็นเกนจิวิญเญยยธรรม และเกนจินวิญเญยยธรรม
และจิตตสมุฏฐานรูป อาศัยขันธ์ ๑ ที่เป็นเกนจิวิญเญยยธรรม และเกนจิ-
*นวิญเญยยธรรม ขันธ์ ๒ ฯลฯ
             ในปฏิสนธิขณะ หทัยวัตถุ อาศัยขันธ์ทั้งหลาย ขันธ์ทั้งหลาย อาศัย
หทัยวัตถุ มหาภูตรูป ๑ ฯลฯ จิตตสมุฏฐานรูป กฏัตตารูป ที่เป็นอุปาทารูป
อาศัยมหาภูตรูปทั้งหลาย
ฯลฯ
             [๓๒๔] 	ในเหตุปัจจัย	มีหัวข้อปัจจัย ๙
                          ในอารัมมณปัจจัย	มี   "    ๙
                          ในอวิคตปัจจัย	มี   "    ๙
อนุโลม จบ
             [๓๒๕] 	ในปัจจัยที่ไม่ใช่เหตุปัจจัย	มีหัวข้อปัจจัย ๙
                          ในปัจจัยที่ไม่ใช่อารัมมณปัจจัย	มี   "    ๙
                          ในปัจจัยที่ไม่ใช่วิคตปัจจัย	มี   "    ๙
                          การนับทั้งสี่พึงกระทำให้บริบูรณ์อย่างนี้
             สหชาตวารก็ดี ปัจจยวารก็ดี นิสสยวารก็ดี สังสัฏฐวารก็ดี สัมปยุตต-
*วารก็ดี พึงให้พิสดารอย่างนี้
             ปัจจยวาร พึงแสดง หทัยวัตถุ และอายตนะห้า พึงกระทำตามสมควร

             เนื้อความพระไตรปิฎกเล่มที่ ๔๒ บรรทัดที่ ๕๔๗๕-๕๕๕๒ หน้าที่ ๒๒๔-๒๒๗.
https://84000.org/tipitaka/read/v.php?B=42&A=5475&Z=5552&pagebreak=0
https://84000.org/tipitaka/read/byitem.php?book=42&item=323&items=3
             อ่านโดยใช้เครื่องหมาย [เลขข้อ] เป็น เกณฑ์แบ่งข้อ :-
https://84000.org/tipitaka/read/byitem.php?book=42&item=323&items=3&mode=bracket
             อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาบาลีอักษรไทย :-
https://84000.org/tipitaka/pali/pali_item.php?book=42&item=323&items=3
             อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาบาลีอักษรโรมัน :-
https://84000.org/tipitaka/read/roman_item.php?book=42&item=323&items=3
             ศึกษาอรรถกถานี้ที่ :-
https://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=42&i=323
             สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๔๒
https://84000.org/tipitaka/read/?index_42
https://84000.org/tipitaka/english/?index_42